สังคมสูงอายุ ผู้สูงวัยมีบทบาทมากขึ้นในอนาคต
สังคมโลกเข้าสู่วัยผู้มีอายุมากขึ้นเรื่อยๆ เนื่องจากอัตราการเกิดลดลงและอายุขัยเฉลี่ยเพิ่มขึ้น ปรากฏการณ์นี้ส่งผลกระทบอย่างมากต่อสังคมและเศรษฐกิจทั่วโลก
ผลกระทบทางสังคม:
• แรงงานลดลง: เมื่อประชากรสูงอายุมากขึ้น แรงงานที่มีอยู่ก็จะลดลง ซึ่งอาจนำไปสู่การขาดแคลนแรงงานในบางภาคส่วน
• ภาระการดูแล: ผู้สูงอายุจำนวนมากขึ้นหมายความว่าจะมีความต้องการบริการดูแลเพิ่มขึ้น ซึ่งอาจสร้างภาระให้กับครอบครัวและรัฐบาล
• ความโดดเดี่ยว: ผู้สูงอายุบางคนอาจรู้สึกโดดเดี่ยวและถูกทอดทิ้งเมื่อครอบครัวและเพื่อนๆ เสียชีวิตหรือย้ายไปอยู่ที่อื่น
• การเลือกปฏิบัติ: ผู้สูงอายุอาจเผชิญกับการเลือกปฏิบัติในที่ทำงานและในสังคมโดยรวม
ผลกระทบทางเศรษฐกิจ:
• การเติบโตทางเศรษฐกิจช้าลง: แรงงานที่มีอยู่ลดลงอาจนำไปสู่การเติบโตทางเศรษฐกิจช้าลง
• ค่าใช้จ่ายด้านสุขภาพเพิ่มขึ้น: ผู้สูงอายุมีแนวโน้มที่จะมีปัญหาสุขภาพมากขึ้น ซึ่งอาจนำไปสู่ค่าใช้จ่ายด้านสุขภาพที่เพิ่มขึ้น
• การปฏิรูประบบบำนาญ: รัฐบาลอาจต้องปฏิรูประบบบำนาญเพื่อให้แน่ใจว่ามีเงินเพียงพอสำหรับผู้สูงอายุ
• การออมเพื่อการเกษียณอายุ: ผู้คนอาจจำเป็นต้องออมมากขึ้นเพื่อการเกษียณอายุเพื่อชดเชยการลดลงของแรงงานและการเพิ่มขึ้นของค่าใช้จ่ายด้านสุขภาพ
การรับมือกับสังคมผู้สูงอายุ:
• ส่งเสริมการเกิด: รัฐบาลสามารถดำเนินนโยบายเพื่อส่งเสริมการเกิด เช่น การให้สิทธิประโยชน์ด้านภาษีและการลาคลอด
• เพิ่มอายุเกษียณ: รัฐบาลสามารถเพิ่มอายุเกษียณเพื่อให้ผู้คนทำงานได้นานขึ้น
• ลงทุนในเทคโนโลยี: การลงทุนในเทคโนโลยีสามารถช่วยเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานและชดเชยการขาดแคลนแรงงาน
• ปรับปรุงบริการดูแล: รัฐบาลและภาคเอกชนสามารถปรับปรุงบริการดูแลเพื่อให้แน่ใจว่าผู้สูงอายุได้รับการดูแลที่เหมาะสม
• ส่งเสริมการมีส่วนร่วมทางสังคม: ชุมชนสามารถส่งเสริมการมีส่วนร่วมทางสังคมของผู้สูงอายุเพื่อลดความโดดเดี่ยวและการเลือกปฏิบัติ
การเข้าสู่วัยผู้มีอายุมากของสังคมโลกเป็นความท้าทายที่สำคัญ แต่ก็เป็นโอกาสในการสร้างสังคมที่ครอบคลุมและยั่งยืนมากขึ้น ด้วยการวางแผนและการดำเนินการที่เหมาะสม เราสามารถรับมือกับผลกระทบของสังคมผู้สูงอายุและสร้างอนาคตที่ดีกว่าสำหรับผู้สูงอายุและผู้เกษียณอายุสามารถมีส่วนร่วมต่อสังคมได้ในหลายๆ ด้าน รวมถึง:
1. เยี่ยมชมสถานดูแลผู้สูงอายุ: ใช้เวลากับผู้พักอาศัยที่อาจไม่ได้รับผู้มาเยี่ยมมากนัก นำขนมมาฝาก หรือพูดคุย
2. ช่วยเหลือในงานบ้าน: ช่วยตัดหญ้า ดูดฝุ่น หรือทำงานบ้านหรือโครงการอื่นๆ
3. สอนทักษะการใช้คอมพิวเตอร์: สอนผู้สูงอายุเกี่ยวกับวิธีใช้เทคโนโลยีเพื่อการสื่อสารและการติดต่อสื่อสาร
4. ให้บริการรับใช้: ให้บริการรับส่งไปพบแพทย์ ซื้อของชำ หรือทำธุระอื่นๆ ที่จำเป็น
5. มีส่วนร่วมในโครงการบริการระหว่างรุ่น: ทำงานร่วมกับคนรุ่นใหม่ในโครงการต่างๆ เช่น การส่งของดูแล การบริจาคเสื้อผ้า หรือการจัดงานชุมชน
6. การเป็นอาสาสมัคร: บริจาคเวลาและความพยายามให้กับสาเหตุต่างๆ ผ่านองค์กรท้องถิ่นหรือโครงการชุมชน
7. การบริจาคการกุศล: บริจาคเงินให้กับองค์กรการกุศล ซึ่งอาจมีความสำคัญเป็นพิเศษเมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มอายุอื่นๆ
8. การเลี้ยงเด็กและการดูแลเด็ก: ดูแลหลานๆ เพื่อให้พ่อแม่สามารถมุ่งเน้นไปที่อาชีพการงานหรือความรับผิดชอบอื่นๆ
9. การบำรุงรักษาบ้านและงานในสวน: ทำงานต่างๆ เช่น ทาสี ทำสวน หรือซ่อมแซมเล็กๆ น้อยๆ ให้กับตนเองหรือเพื่อนบ้าน
10. การให้การสนับสนุนทางอารมณ์และมิตรภาพ: ให้ความเป็นเพื่อนและรับฟังผู้อื่น เพื่อให้เกิดความรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งและลดความรู้สึกโดดเดี่ยว
11. การดูแลสมาชิกในครอบครัว: รับผิดชอบเพิ่มเติมสำหรับคู่สมรสหรือเพื่อนที่ต้องการความช่วยเหลือเนื่องจากอายุหรือสภาพสุขภาพ
การมีส่วนร่วมเหล่านี้ไม่เพียงแต่เป็นประโยชน์ต่อสังคมเท่านั้น แต่ยังช่วยเพิ่มคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุด้วยการให้ความรู้สึกมีจุดมุ่งหมายและความสำเร็จ
ความเห็น (1)
I think this ..ผู้สูงวัยมีบทบาทมากขึ้นในอนาคต.. may be misstated. Agers are in the picture more but as clients/customers/targets/preys/… The article itself describes agers as targets for business, not as actors/agents (ผู้มีบทบาท). Perhaps, this view come from political campaigns (where voters are woed with words that put them out in front – to lead the battle –where in reality voters are used as shields and weapons!)
Many agers can be more active in small and vertical businesses, providing training and employment in many areas, and continueing on their pre-retirement work. Agers can be more involved in politics so that their livelihood and future are on the national agenda and for their own benefits.