บ่ายวันที่ ๒๒ มกราคม ๒๕๖๗ ในช่วงเวลาของ Side Meeting ผมไปฟังห้องที่เสนอเรื่อง Data Driven Decision Making in Health : Leveraging Claims Data จัดโดยธนาคารโลก โดยที่ห้องนี้เริ่มตั้งแต่ช่วงเช้า ๙ น. เลิก ๑๗.๓๐ น.
ได้เห็นคุณค่าของข้อมูลจากงานประจำ คือการให้บริการสุขภาพ ที่ต้องใช้เสนอต่อหน่วยจัดการเงินที่ภาครัฐจ่ายค่าบริการ ข้อมูลชุดนี้เอามาใช้ศึกษาปัจจัยที่ก่อผลต่อสุขภาพได้มากมาย และเป็นข้อมูลที่มีข้อจำกัดด้วย อย่างที่ทางอินเดียเขาบอกว่าบริการสุขภาพของเขากว่าครึ่งเป็นภาคเอกชน จึงไม่มีข้อมูลให้ใช้ มีแต่ข้อมูลของภาครัฐ ทำให้งานวิจัยมีข้อจำกัดด้านความครอบคลุม และการตีความ
ตรงกับที่คุณหมอจเด็จ เลขาธิการ สปสช. พูดอยู่เสมอว่า ข้อมูลที่ สปสช. พร้อมให้ฝ่ายวิจัยเอาไปใช้ประโยชน์ สำหรับนำผลวิจัยมาพัฒนาระบบบริการสุขภาพต่อไป
เมื่อผมเข้าไปฟัง เขากำลังเสนอเรื่องการใช้ข้อมูลจากค่าบริการสุขภาพ ศึกษาว่าภาษีบุหรี่ที่เก็บได้ กับค่าใช้จ่ายที่ต้องจ่ายจากความเจ็บป่วย ที่มี ๓ หมวดคือ (๑) ค่าใช้จ่ายทางตรง – ค่าบำบัดโรคที่เกิดจากบุหรี่ (๒) การสูญเสียทางอ้อมจากการที่เจ็บป่วยทำงานได้น้อยลง และ (๓) การสูญเสียทางอ้อมจากการที่อายุสั้นลง มีสัดส่วนอย่างไร ได้คำตอบว่า ค่าใช้จ่ายจากบริการสุขภาพรวมกับการสูญเสียทางอ้อม มากกว่าภาษีที่เก็บได้หลายเท่า เป็นข้อมูลที่ประเทศต่างๆ นำมาใช้ขึ้นภาษีบุหรี่ (เพื่อลดจำนวนคนสูบบุหรี่) และเพิ่มอายุคนที่ห้ามขายบุหรี่ให้ เช่นมีบางประเทศมีกฎหมายห้ามขายบุหรี่แก่คนที่เกิดหลัง ค.ศ. 2000 ใช้ในสหราชอาณาจักรกับนิวซีแลนด์ ที่มีนโยบาย Tobacco-free Generation
เนื่องจากเป็นห้องที่ทั้งผู้พูดและผู้ฟังเป็นนักวิจัยข้อมูล จึงมีการลงรายละเอียดด้านเทคนิคมาก ได้ข่าวว่า ช่วงเช้าคนแน่นห้อง
ต่อจากนั้นเป็นการใช้ข้อมูลศึกษาเรื่องผลกระทบต่อสุขภาพที่เกิดจากโลกร้อนขึ้น ดินแดนต่างๆ มีช่วงอากาศร้อนรุนแรง (heat wave) ที่นิยามอุณหภูมิร้อนเกินของแต่ละประเทศไม่เท่ากัน ผมได้มีโอกาสรู้จัก Global Climate Risk Index เป็นครั้งแรก ที่ดูแล้วประเทศตะวันตกส่วนใหญ่มีความเสี่ยงต่ำกว่าประเทศรายได้น้อยอย่างชัดเจน
นำสู่การวิจัย ผลกระทบของอากาศร้อนรุนแรงต่อการใช้บริการสุขภาพ ที่มีผลงานวิจัยจากอินโดนีเซียมาเสนอ มีรายละเอียดเชิงระเบียบวิธีวิจัยมากมาย ข้อสรุปสำหรับเป็นความรู้ทั่วไปคือ คนแก่และคนมีโรคประจำตัวมีโอกาสได้รับผลกระทบมากกว่า ผมสงสัยว่า เด็กเล็กจะไดรับผลกระทบอย่างไร แต่ไม่ได้ถาม
ตอนสรุปประเด็น ๑๕ นาทีสุดท้าย วิทยากรใช้วิธีให้ผู้ฟังบอก take home message คนละ ๑ ประเด็น มีคนบอกว่า สัดส่วน ๑๐% กับ ๖๐% ซึ่งหมายถึงคนร้อยละ ๑๐ ใช้เงินค่าใช้จ่ายด้านสุขภาพของประเทศร้อยละ ๖๐ เป็นข้อมูลที่ต้องหาทางแก้ไข
วิจารณ์ พานิช
๒๒ ม.ค. ๖๗
ห้อง ๔๖๑๐ โรงแรมเซนทารา แกรนด์
ไม่มีความเห็น