วันที่ ๖ พฤศจิกายน ๒๕๖๖ มีการประชุมคณะอนุกรรมการพัฒนาคุณภาพโรงเรียนทั้งระบบ มีวาระเรื่อง กรอบแนวทางการดำเนินงานเครือข่ายโรงเรียนพัฒนาตนเอง (TSQN) ต่อเนื่อง ที่ระบุว่า TSQP ในช่วงต่อไปจะปรับตัวเป็น TSQM (เปลี่ยนจาก project เป็น movement) โดยจะมีกระบวนการขับเคลื่อน ๓ รูปแบบ คือ (๑) ขับเคลื่อนในพื้นที่ – TSQA (Teacher and School Quality Area) ที่เป็นจังหวัด (๒) ขับเคลื่อนเป็นเครือข่าย – TSQN (Teacher and School Quality Network) และ (๓) ขับเคลื่อนเป็นประเด็น – TSQI (Teacher and School Quality Issue)
เป็นการขยายผลจากโครงการ สู่ขบวนการ เพื่อขับเคลื่อนการเรียนรู้จากโรงเรียน ๕๓๒ โรงเรียนที่ร่วมดำเนินการโครงการโรงเรียนพัฒนาตนเองอย่างเป็นองค์รวมครบ ๓ ปี (จากเริ่มต้น ๗๒๗ โรงเรียน) และมีโรงเรียนที่สมัครเข้าร่วมกิจกรรมภายหลังโดยไม่มีทรัพยกรสนับสนุนจาก กสศ. ช่วยให้เรามีโรงเรียนต้นแบบพัฒนาตนเองอย่างเป็นองค์รวมกว่า ๑๐๐ โรงเรียน
ความท้าทายอยู่ที่การสนับสนุนให้กลไกภายในระบบการศึกษาเอง ลุกขึ้นมาร่วมกันขับเคลื่อนการเปลี่ยนแปลง เป็น agency ไม่ใช่เป็นผู้รอรับคำสั่ง
ความท้าทายอยู่ที่ภาพลักษณ์ของ กสศ. ที่เป็น “กองทุน” เป็นแหล่งเงิน ที่เคยทำตัวเป็นผู้ให้เงินสนับสนุนในยุค TSQP เมื่อเข้าสู่ยุค TSQM : TSQA + TSQN + TSQI ที่มีการเปลี่ยนชาลาปฏิบัติการ กสศ. ไม่ใช้พลังเงิน แต่ใช้พลังปัญญาที่สั่งสมมา ๕ ปี จากโครงการ TSQP เป็นพลังขับเคลื่อน ภาคีเครือข่ายไม่คุ้น ยังคิดจะใช้ทุนเงินจาก กสศ. ไม่เห็นคุณค่าของทุนปัญญา เป็นเรื่องที่ต้องมีการจัดการอย่างจริงจัง เพื่อพลิกปฏิสัมพันธ์
ยุค TSQM กสศ. ต้องเน้นจัดการปฏิสัมพันธ์ เพื่อ empower ภาคีผู้รับผิดชอบคถณภาพการศึกษา ให้เป็น agency รับผิดชอบคุณภาพผลงานของตนเอง กสศ.ผันตัวไปเป็นผู้ช่วยเกื้อหนุน
วิจารณ์ พานิช
๖ พ.ย. ๖๖
ไม่มีความเห็น