โรคซึมเศร้า : จะรู้ได้อย่างไรว่าเป็นโรคนี้หรือเปล่า
อาการซึมเศร้านั้นมีด้วยกันหลายระดับตั้งแต่น้อยๆ ที่เกิดขึ้นได้ในชีวิตประจำวัน ไปจนเริ่มมีผลกระทบต่อการดำรงชีวิตประจำวัน และบางคนอาจเป็นถึงระดับของโรคซึมเศร้า อาการที่พบร่วมอาจเริ่มตั้งแต่รู้สึกเบื่อหน่าย ไปจนพบอาการต่างๆ มากมาย ดังได้กล่าวในบทต้นๆ
เป็นแบบสอบถามทีใช้เพื่อช่วยในการประเมินว่าผู้ตอบมีมีภาวะซึมเศร้าหรือไม่ รุนแรงมากน้อยเพียงใด เป็นมากจนถึงระดับที่ไม่ควรจะปล่อยทิ้งไว้หรือไม่
ปัจจุบันเรามีแบบสอบถามจำนวนหลายแบบเพื่อช่วยในการประเมินเบื้องต้น แบบสอบถามนี้ไม่ได้บอกว่าเป็นโรคอะไร เพียงแต่ช่วยบอกว่าภาวะซึมเศร้าที่มีอยู่ในระดับไหนเท่านั้น
ข้อดีอย่างหนึ่งของแบบสอบถามนี้คือสามารถใช้ช่วยในการประเมินระดับความรุนแรงของอาการได้ ว่าแต่ละขณะเป็นอย่างไร อาการดีขึ้นหรือเลวลง การรักษาได้ผลหรือไม่ ผู้ป่วยอาจทำและจดบันทึกไว้ทุก 1-2 สัปดาห์ โดยถ้าการรักษาได้ผลดีก็จะมีการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้นโดยมีค่าคะแนนลดลงตามลำดับ
อย่างไรก็ตามในการวินิจฉัยว่าเป็นโรคซึมเศร้าหรือไม่นั้น ผู้ที่มีอารมณ์ซึมเศร้ายังต้องมีอาการที่เข้าตามเกณฑ์การวินิจฉัยดังต่อไปนี้
เกณฑ์การวินิจฉัยโรคซึมเศร้า
มีอาการดังต่อไปนี้ 5 อาการหรือมากกว่า
1. มีอารมณ์ซึมเศร้า (ในเด็กและวัยรุ่นอาจเป็นอารมณ์หงุดหงิดก็ได้)
2. ความสนใจหรือความเพลินใจในกิจกรรมต่างๆ แทบทั้งหมดลดลงอย่างมาก
3.น้ำหนักลดลงหรือเพิ่มขึ้นมาก (น้ำหนักเปลี่ยนแปลงมากกว่าร้อยละ 5 ต่อเดือน) หรือมีการเบื่ออาหารหรือเจริญอาหารมาก
4. นอนไม่หลับ หรือหลับมากไป
5.กระวนกระวาย อยู่ไม่สุข หรือเชื่องช้าลง
6.อ่อนเพลีย ไร้เรี่ยวแรง
7.รู้สึกตนเองไร้ค่า
8.สมาธิลดลง ใจลอย หรือลังเลใจไปหมด
9.คิดเรื่องการตาย คิดอยากตาย
* ต้องมีอาการในข้อ 1 หรือ 2 อย่างน้อย 1 ข้อ
* ต้องมีอาการเป็นอยู่นาน 2 สัปดาห์ขึ้นไป และต้องมีอาการเหล่านี้อยู่เกือบตลอดเวลา แทบทุกวัน ไม่ใช่เป็นๆ หายๆ เป็นเพียงแค่วันสองวันหายไปแล้วกลับมาเป็นใหม่
ความเห็น (5)
สวัสดีครับอาจารย์
ผ่านมาพบข้อเขียนอาจารย์พอดีครับ
ขอบคุณอาจารย์มากครับที่อาจารย์นำความรู้
ด้านจิตเวชมาเผยแพร่ต่อชาว GTK
เคยเห็นแต่ชื่อและอ่านหนังสืออาจารย์ตอนที่เป็น
นศพ. ครับ เห็นตัวจริงวันนี้อาจารย์หนุ่มกว่าและ
หล่อกว่าที่คิดไว้มากเลยครับ
**ผมชื่อ สุพัฒน์ ครับ ตอนนี้ทำงานเป็นปีที่4 หลังจากที่จบครับ
** สุดท้ายดีใจอีกครั้งครับเพราะว่า ผมดูแลผู้ป่วยคลินิกจิตเวชของรพ.อยู่พอดีครับ..ผมเป็นเพียง GP..ครับอาจารย์
** ปล เพิ่งทำ C/S c ATR c Appendectomy เสร็จครับ(C/S due to Bx present.)
สวัสดีครับ....
- อ่านบทบันทึกนี้แล้ว.. เบื้องต้นคงไม่เป็นแฮะ....
- แต่คล้ายadrenalinมันจะหลั่งทั้งวี่ทั้งวัน...บางทีจนเหนื่อย..สงสัยเข้าสู่วัยรุ่นใช่ไหมคะ....ก็งานมันพาไปค่ะ...เฝ้าคนไข้สลบ..ต้องตื่นตัวตลอดเวลา....
คุณหมอสุพัฒน์ครับ ยินดีครับที่ได้คุยกัน แพทย์รพ.ชุมชนเนื่ยเรียกว่าครบเครื่องจริงๆ ผมแค่ vasectomy ก็ทำไม่ได้แล้วครับ กลัวจะไปตัดผิดที่เอา
รูปดูดีเหรอครับ ขอบคุณครับ ถ้าเอาตาเข้าไปมองใกล้ๆ อาจจะยังเห็นรอย paintbrush ที่ผมเกลี่ยจาก photoshop อยู่นาครับ (ฮา)
ไว้ผมจะลงบทความจิตเวชสำหรับแพทย์ GP ให้นะครับเผื่อคุณหมอจะได้ใช้มั่ง
คุณกฤษณาผมว่าน่าจะเป็นพลังมากไปมากกว่ามั๊งครับ :) แบบวัยรุ่นหยั่งที่ว่านั่นแหละ
สวัสดีครับอาจารย์
รู้สึกดีใจครับ ที่อาจารย์มา Post ตอบ
ขอสมัครเป็นลูกศิษย์อาจารย์คนหนึ่งเลยนะครับ...
ต่อไป GTK คงจะมีบุคลากรทาง สาสุขมากขึ้น
เพราะเท่าที่ติดตามตอนแรกก็มีมากเหมือนกัน
แต่ว่าเขียนไม่ต่อเนื่องและไม่อึดเหมือนภาคสังคม
และภาคพัฒนาชุมชนหรือการศึกษาซึ่งเขามาแรงมากครับ
ขอบคุณล่วงหน้าครับที่อาจารย์จะเขียนเพื่อเป็นวิทยาทานสำหรับ GP แต่ผมคิดว่าคนใน GTK
คงจะได้รับความรู้จากอาจารย์มาก และเป็นภูมิคุ้มกัน ไม่ให้คนที่มา ลปรร ป่วยทางจิตเวช เพราะคนที่เข้ามาในนี้ล้วนแต่เก่งและมีทักษะสูงในการเรียนรู้และรับรู้ครับ คือผมกำลังคิดว่านี่กำลังเป็นการทำ Health promotion ด้านสุขภาพจิตกับคนจำนวนมากและทั้งประเทศเลยครับ...........
สวัสดีครับ...สุพัฒน์ ใจงาม