เรียนรู้จากการทำหน้าที่นายกสภา สบช. 51. ปิดฉากการทำหน้าที่นายกสภา สบช.

เรียนรู้จากการทำหน้าที่นายกสภา สบช.   51. ปิดฉากการทำหน้าที่นายกสภา สบช.      

วันที่ ๒๔ กรกฎาคม ๒๕๖๖ ผมได้รับ อีเมล์ ที่ซ่อน ตัวตนของผู้ส่ง มีข้อความต่อไปนี้

“เรียนนายกสภาสถาบัน พระบรมราชชนก
เรื่อง ร้องเรียนกรณีไม่ออกคำสั่งเลื่อนเงินเดือน และจ่ายเงินเดือนรอบ 1 เมษายน 2566
    ตามระเบียบกพ.ที่ให้หน่วยงานพิจารณาผลงานบุคคลเพื่อเลื่อนเงินเดือน ขรก.พนักงานราชการ และลูกจ้างประจำ และสั่งจ่ายเงินเดือนตามเกณฑ์ที่เลื่อน สบช.ให้ทัน ในรอบ 1(1/4/66) และรอบ2(1/10/66) เพื่อเป็นขวัญกำลังใจ นั้น
      บัดนี้เวลาล่วงเลยมา 4 เดือนเต็มแล้ว เป็นความเดือดร้อนของข้าราชการ อจ.ในวิทยาลัยในสังกัดสถาบันพระบรมราชชนก 39แห่ง ยังไม่ได้รับการเลื่อน/จ่ายเงินเดือนสักราย   ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้บริหาร และผอ.กองทรัพยากรบพคคลหรือไม่ในการละเว้นการปฏิบัติหน้า จนทำให้เกิดความเสียหายร้ายแรง ส่งผลกระทบต่อบุคคลร่วม 2.5 พันกว่าราย ไม่ทราบติดขัดอย่างไร ที่ไม่ดำเนินการให้แล้วเสร็จ  เท่าที่ทราบบุคลากรกองทรัพยากรบุคคล ในบังคับบัญชาของ …… ผอ.กอง มีเกือบ 30-40ราย  แต่ยังละเว้นการปฏิบัติ ในเรื่องดังกล่าว แต่พอเรื่องผลประโยชน์ค่าตอบแทนผู้บริหาร เงินประจำตำแหน่งออกมาเรื่อยๆอย่างกินอิ่ม มีสุข แต่ข้าราชการผู้ใต้บังคับบัญชาไม่ได้การ เหลียวแลเร่งรัด ให้สำเร็จ
        จึงขออ้อนวอนท่านนายกสภา ช่วยสอดส่องติดตามด้วย เพราะฐานะข้าราชการไม่ได้รวยทุกคน หากได้เงินส่วนนี้มาก็จะทำให้บรรเทาความเดือดร้อนลงได้บ้างไม่มากก็น้อย
         หมู่ข้าราชการ อาจารย์ของวิทยาลัยในสังกัดสถาบันพระบรมราชชนก
24/7/66”

ผมส่งต่อไปให้ท่านอธิการบดี  รองอธิการบดีฝ่ายกิจการสภา  และประธานคณะกรรมการนโยบายบุคคล     ได้รับคำตอบจากรองอธิการบดีฝ่ายกิจการสภาดังต่อไปนี้   

“เรียนท่านอาจารย์ครับ

ผมได้เรียนสอบถามรายละเอียดการดำเนินการที่ยังไม่สามารถประกาศเลื่อนเงินเดือนได้ได้ความดังนี้ครับ

 

- สบช ต้องแก้ไขข้อบังคับ เรื่อง การได้รับเงินเดือน ที่ประกาศ เมื่อ 29 มีค 66 ครับ

 

เพราะข้อบังคับดังกล่าว ไม่สามารถเลื่อนเงินเดือน อ. 200 กว่าท่าน ที่มีเงินเดือน เลยไปถึง รศ. ศ. แล้วได้ /ซึ่งข้อบังคับเก่า เลื่อนได้แค่ ผศ. เท่านั้น และทำให้เวลาคิดฐานในการเลื่อนเงินเดือนผิดจากความเป็นจริงเป็นจำนวนมากครับ

 

เลยต้องขอแก้ไขก่อนครับ ซึ่งท่านรองวิศิษฏ์และทีมได้ไปหารือ กรมบัญชีกลาง และ สป.อว. แล้ว และนำมาแก้ไข้ข้อบังคับใหม่ ซึ่งผ่าน กก นโยบายบุคคล และ กก กลั่นกรองกฎหมายแล้ว และจะนำเข้าสภาฯ เดือน สค 66 นี้ครับท่านอาจารย์

 

ขอบพระคุณครับ”

นำมาสู่ชื่อหัวข้อบันทึกนี้    คำถามของผมคือ ทำไมต้องรอมาถึง ๔ เดือน   ทำไมไม่สามารถปัดเป่าปัญหาที่พบให้เรียบร้อยภายใน ๑ เดือน    และทำไมไม่เตรียมล่วงหน้า    สภาพนี้สะท้อนความหย่อนประสิทธิภาพของฝ่ายบริหารครั้งแล้วครั้งเล่าหรือไม่   เหตุการณ์นี้จะนำสู่การยกเครื่องระบบการทำงานของฝ่ายบริหารหรือไม่    หากคำตอบในทางปฏิบัติคือ “ไม่”   อย่างที่เกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า    ผมเองก็ไม่อยากตากหน้าทำหน้าที่ประธานของกลไกกำกับดูแลสถาบัน   

การที่ผู้ปฏิบัติงานร้องมาที่นายกสภา  ไม่ร้องไปที่อธิการบดี หรือรองอธิการบดีที่รับผิดชอบเรื่องนี้   บอกอะไร

ผมเอาข้อเขียนนี้ส่งไปปรึกษา นพ. สุวิทย์ วิบุลผลประเสริฐ   ว่าพิจารณาแล้ว ผมคิดว่าผมล้มเหลวในการทำหน้าที่นายกสภา สบช.   ไม่สามารถผลักดันให้เกิดการบริหารงานของสถาบันอย่างมีคุณภาพและประสิทธิภาพได้    สงสัยว่าวิธีการที่ผมใช้จะผิด    คล้ายๆ หมอให้ยาผิดโรค   จึงน่าจะเปิดทางให้คนที่จะให้ยาได้ถูกโรคมาทำหน้าที่จะดีต่อสถาบันและบ้านเมืองมากกว่า   

ได้รับคำตอบว่าเห็นด้วย 

จึงตั้งใจว่า จะเขียนใบลาออก ยื่นหลังประชุมสภาในวันที่ ๑๐ สิงหาคม ๒๕๖๖    โดยจะแถลงด้วยวาจาต่อสภาด้วย    

เป็นการเพิ่มสถิติการลาออกในชีวิตของผม ที่เคยลาออกจากตำแหน่งรองอธิการบดี  คณบดี   ประธาน กกอ.   กรรมการองค์การเภสัชกรรม  เพิ่มตำแหน่งนายกสภาสถาบันอุดมศึกษาในคราวนี้    สะท้อนอุดมการณ์ไม่ต้องการดำรงตำแหน่งใหญ่โตที่ทำประโยชน์ไม่ได้หรือได้น้อย        

ย้ำว่า ผมตั้งใจลาออกอย่างสร้างสรรค์ (ไม่ใช่ประท้วง)   เพื่อให้คนอื่นที่มีความสามารถมากกว่ามาทำหน้าที่ให้แก่บ้านเมือง    แก่ สบช.   หาก สบช. ต้องการให้ผมรับใช้ในภารกิจอื่น ผมยินดีเสมอ    เพราะผมเชื่อว่า สบช. มีโอกาสสูงมากในการทำประโยชน์แก่บ้านเมือง ในเรื่องการพัฒนาระบบสุขภาพปฐมภูมิ     

วิจารณ์ พานิช

๒๕ ก.ค. ๖๖