๓๓. ก่อนขึ้นบ้านใหม่...ในโคกหนองนา
คงเหลือเวลาเพียง ๕ วันเท่านั้น สิ่งสำคัญในชีวิตจะเกิดขึ้น ณ โคกหนองนา สมคุณค่าแห่งการรรอคอย คอยท่าว่าเมื่อไหร่จะสมบูรณ์แบบ
ความสมบูรณ์แบบที่คิดไว้ว่าจะต้องมีบ้าน แม้เป็นเพียงกระท่อมหลังน้อยๆก็ยังดี เอาไว้หลบฝนและพักผ่อนหย่อนกายและใจ ให้หายเมื่อยล้าจากการทำเกษตรพอเพียง
แท้จริงแล้ว..ความพอเพียง..ไม่ต้องมีสิ่งใดมากนักก็ได้ แต่ด้วยพอจะมีกำลังทรัพย์และรู้สึกว่าไม่เดือดร้อน รวมทั้งความจำเป็นที่จะต้องมีบ้านหลังเล็กๆ..ในสวนป่าแห่งนี้ เมื่อเกษียณไปแล้ว
แต่แล้วก็เปลี่ยนใจ ไม่ต้องรอวันเกษียณ ตอนนี้ควรจะได้เชยชมและสัมผัสความสงบสุขเสียเลย ณ เวลาปัจจุบัน จะรอไปเพื่ออะไร..เวลามีค่า
ครบถ้วนจนไม่อยากเพิ่มเติมอะไรลงไปอีก เก็บช่องว่างไว้ให้อากาศถ่ายเทบ้าง และสำหรับปลูกไม้ดอกไม้ประดับ แม้แต่เล้าไก่ที่เคยคิดไว้ ก็ยังรู้สึกว่าอยากจะถอดใจ
เพราะการเลี้ยงสัตว์ต้องรักและดูแล เป็นสิ่งมีชีวิตที่จะทอดทิ้งไม่ได้เลย หากต้องการท่องเที่ยวเพื่อเปิดโลกทัศน์บ้าง ก็ไม่ควรเลี้ยงสัตว์ไว้เป็นพันธนาการ หรือคอยสร้างความเดือดร้อนแก่คนอื่น
เลี้ยงปลาก็พอแล้ว เพราะปลาในสระน้ำลึกขนาดใหญ่ ปลามากมายดูแลตัวเองได้แล้ว ไม่ต้องคอยให้อาหารทุกวัน นอกนั้นก็เป็นเรื่องของต้นไม้และสิ่งแวดล้อม ที่มั่นคงและยั่งยืน ไม่ต้องดูแลแล้ว
ขนาดว่าไม่ดูแล แต่ว่างเป็นไม่ได้ ต้องปลูกต้นไม้เป็นทิวแถว อย่างวันนี้ปลูก “ทองอุไร” ๑๐ ต้น ริมคันคลองไส้ไก่ อีก ๓ - ๕ เดือน คิดดูเถิดว่าจะเหลืองอร่ามขนาดไหน
เดินรอบๆลานปูน ที่สำหรับจัดวางบ้านน๊อคดาวน์ เริ่มหาแรงบันดาลใจ ใกล้ๆตัวบ้านน่าจะปลูกหญ้าดีไหม? หรือจะปลูกดาวเรืองดาวกระจายให้สดใสสวยงาม
ไม่ห่างจากตัวบ้าน ควรจะมีต้นบุหงาส่าหรี ต้นแก้ว และต้นราชาวดี ที่โปรดปราน เพื่อส่งผ่านความหอมเย็นแบบนุ่มละมุนเข้ามาในตัวบ้าน นี่คือความคิดสร้างสรรค์ ในวันที่รอบ้านหลังใหม่ในชีวิต
เดินสำรวจเส้นทาง ถนนทางเข้าโคกหนองนา มีกิ่งไม้ต้นไหนบ้างที่จะเป็นปัญหาและอุปสรรค เมื่อพบบ้างแล้ว ก็ต้องหาทางตัดแต่งกิ่งลงมา เพื่อเปิดทางให้บ้านได้รับความสะดวกและคล่องตัว
บ้านสีขาว ..ในแมกไม้สีเขียว ประเดี๋ยวคงได้กลมกลืน ให้เจ้าของได้ชุ่มชื่นหัวใจ กับชีวิตในบั้นปลาย แค่คิดก็สุขแล้ว ภายในโคกหนองนา ๔ ไร่ที่ใกล้เกษียณเข้าไปทุกที
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๘ สิงหาคม ๒๕๖๖
