บันทึกชีวิตวันที่ 5 มกราคม 2550


บันทึกชีวิตวันที่ 5 มกราคม 2550 วันนี้ในช่วงเช้าได้ลุกขึ้นมาดูข่าวและที่น่าสนใจคือมีข่าวการปฏิวัติซ้อนซึ่งท่านประธานคมช.ก็ออกมาปฏิเสธว่าไม่มี แต่ท่านนายกก็ออกมาบอกว่าในอีก 2 เดือนข้างหน้าให้ประชาชนอยู่ในความไม่ประมาทอย่าตื่นตนกกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมากเกินไป ซึ่งคำพูดเหล่านี้มันเคยเกิดขึ้นในช่วงที่คุณทักษิณเป็นนายก ทหารก็ออกมาบอกว่าไม่มีการปฏิวัติทุกวันนี้ทหารเขาไม่เหมือนสมัยก่อน พอวันที่ 19 กันยายน 2549 ก็มีเกิดขึ้นจนได้ เพราะฉะนั้นถ้าตามความคิดเราคือไม่มีอะไรแน่นอนมันสามารถเกิดขึ้นได้ทุกเหตุกาณ์เพียงแต่ว่ามันจะช้าหรือเร็วเท่านั้นเอง และมีคำภาษิตไทยบอกว่าสัตว์ใหญ่สู้กันจะทำให้สัตว์ตัวเล็กตัวน้อยเดือดร้อนบาดเจ็บล้มตายเป็นจำนวนมาก ก็เหมือนกับตอนนี้กลุ่มอำนาจเก่ากับกลุ่มอำนาจใหม่ขัดแย้งกันคนที่เดือนร้อนคือประชาชนคนในชาติต้องบาดเจ็บ เสียชีวิตล้มตายกันเป็นจำนวนมาก นี่คือความจริงที่เราต้องยอมรับแต่ว่าอย่าไปสยบยอมกับมัน จากนั้นพอพี่บราวน์แต่งตัวเสร็จก็ขี่รถมาทำงานซึ่งวันนี้เองก็มีความตั้งใจที่จะเอาเงินเหียญในกระบุกออมสินมาฝากซึ่งนับได้เมื่อเช้านี้ประมาณ 2,300 บาท ซึ่งเป็นเงินออมในเวลา 1 ปีที่ผ่านมา งานในวันนี้ในช่วงเช้าพอดีอ.พิศิษฐ์บอกว่าให้ช่วยทำแผนที่ขึ้นไปสวนลุงโชคเราก็นั่งทำแผนที่ และพอสายหน่อยหนึ่งอาจารย์ปรีชาโทรมาถามว่าได้ส่งตารางอบรมให้สำนักวิจัยหรือยัง เราก็ตอบว่ายัง อาจารย์ปรีชาบอกว่าเราต้องปรับวิธีการทำงานใหม่ไม่งั้นไม่ได้ จากนั้นพี่ใหม่ก็โทรมาย้ำอีกว่าได้ส่งตารางอบรมให้สำนักวิจัยหรือยัง เราก็ตอบว่ายัง พี่ใหม่ก็ให้พรว่างานอะไรที่พี่ให้ทำต้องทำให้เสร็จไม่งั้นพี่ก็ต้องทำเองหมดสิจะให้พวกเธอทำไปทำไม หลังจากนั้นเราก็มานั่งทบทวนว่าทำไมเราถึงลืมไปได้ ก็คิดถึงเมื่อวานนี้เราเองก็ลืมไม่ได้บอกให้คนอื่นช่วยเตือนด้วย เราก็นึกว่างานที่ต้องเตรียมพรุ่งนี้มีแค่ไปซื้อหมูแดดเดียวกับไปส่งเอกสารให้อ.พิศิษฐ์ เลยทำให้เราเองก็ลืมนึกถึงงานนี้ทั้งวัน และอีกอย่างหนึ่งพอพี่ใหม่ให้งานมาเราก็ลืมเอางานบันทึกไว้ในเครื่องก่อนซึ่งถือว่ามันก็เป็นความประมาทเลินเล่อของเราเอง แต่พอช่วงบ่าย 3 โมง พี่ใหม่โทรมาบอกว่าได้อีเมลย์มาให้เราดำเนินการส่งให้ด่วนเราค่อนรู้สึกดีขึ้นมาหน่อย แต่บทเรียนที่ได้คือถ้าเรากลัวจำไม่ได้เราต้องบอกให้คนอื่นช่วยเตือนเราด้วย และถ้าได้งานเป็นไฟล์มาต้องบันทึกไว้ทันที งานอีกส่วนหนึ่งที่ทำในวันนี้คือถอดเทปที่ขึ้นไปจัดเวที Km ในวันที่ 23 ธันวาคม 2549 ที่สวนลุงเพื่อรีบส่งให้พี่บราวน์สรุป จากที่ได้ฟังเทปก็ได้ความรู้เรื่องการจัดหลักสูตรท้องถิ่นว่ามันไม่จำเป็นต้องให้ไปเรียนในโรงเรียนแต่สามารถไปเรียนของจริงอย่างตัวอย่างคือ มีเด็กจำนวน 30 คนไปเรียนเรื่องธรรมชาติ ต้นไม้ สมุนไพรในป่าชุมชนท่าวังไทร และอีกเรื่องสำหรับความเป็นครูไม่จำเป็นต้องครูที่จบการศึกษามีวุฒิการศึกษาและมาสอนแต่เป็นครูภูมิปัญญาในท้องถิ่นที่มีประสบการณ์จริงเวลาถ่ายทอดก็สามารถนำความรู้ที่ได้ไปใช้ประโยชน์ได้จริง ซึ่งเราคิดว่ากิจกรรมเหล่านี้เป็นการศึกษาทางเลือที่นอกเหนือจากเรียนในห้องสี่เหลี่ยมที่มีใครก็ไม่รู้มาพ่นอธิบายเสร็จแล้วก็ไปสิ่งที่อธิบายไม่รู้จะนำไปใช้ได้หรือไม่ได้ไม่รู้เสร็จแล้วก็สอบเอาคะแนน แต่กิจกรรมที่เด็กเขาแผงม้าเข้าร่วมถือว่าเป็นการศึกษาทางเลือกที่ทำให้เด็กได้เรียนรู้วิถีของตนเองอย่างเข้าใจทำให้เกิดความผูกพันเกิดสำนึกท้องถิ่นมากขึ้นซึ่งเป็นเรื่องที่ดี สิ่งที่ต้องเร่งทำในช่วงนี้คือถอดเทป Km ให้เสร็จภายใน 2 วันนี้เพราะงานถอดเทปยังเหลืออีกเยอะที่รออยู่
หมายเลขบันทึก: 71203เขียนเมื่อ 6 มกราคม 2007 18:19 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 16:57 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท