ผักหวานสองป่า
โตในป่าเรียกขาน "ผักหวานป่า"
อยู่ในดงธรรมดาหากินได้
แม้แห้งแล้งกันดานสักปานใด
ยังแตกตอกอใหญ่ไปทุกวัน
ผ่านรันทดอดทนแล้งฝนหนาว
ยังชูยอดทอดยาวคราวใครหยัน
ฤดูกาลนานไกลเพื่อใครกัน
เพื่อยืนยันมั่นคงวงศ์ตระกูล
แม้นถูกดัดตัดโค่นโอน"*คางแย้"
ต้นเก่าแก่แต่โตใหญ่ไม่สิ้นสูญ
สืบสายพันธุ์แห่งหวังยังเพิ่มพูน
โอ้ อาดูรหลายคราวถูกเผาไฟ
ผู้หลงรักผักหวานป่าเอามาปลูก
ผักหวานถูกรักหลงเริ่มวงศ์ใหม่
ผักหวานป่ามาอยู่บ้านสำราญใจ
ถูกล้อมคอกมีดอกไม้ใกล้ใกล้โคน
ถูกใส่ปุ๋ยรดน้ำในยามแล้ง
ป้องลมแรงกันไฟมิให้โค่น
มีไม้แยงค้ำยันกันลมโยน
มิให้โอนเอนเอียงเพียงเพราะรัก
ผักหวานป่าแตกต่างระหว่างพันธุ์
อยู่บ้านนั้นมีผู้รู้ปกปัก
ที่อยู่ป่าห่างไกลไร้พิทักษ์
ถูกหาญหักเก็บไปไร้ปรานี
*ตัดคางแย้ หมายถึงการตัดไม่ขาดแล้วเอนต้นลงเพื่อให้แตกยอดใหม่
ไม่มีความเห็น