เป็นดั่งตัวแทนขององค์ท่านในความงามของชีวิต

ทุกอย่างในชีวิตคนเรานั้น...มีที่มาที่ไปเสมอ
การได้ระลึกถึงมงคลของชีวิตคือ…เสี้ยวหนึ่งในความงามระหว่างกัน

จิตที่ได้ระลึกถึงความดีงามในพ่อแม่ครูบาอาจารย์ ผู้มอบความงามให้ชีวิตนั้น…ทำให้ผมอดคิดถึงความตอนหนึ่งที่พระอาจารย์พุทธกาลเขียนมอบให้กับผมไม่ได้

"เมื่อเราถวายดอกไม้สีสันสดใสมีกลิ่นหอมแด่พระพุทธรูป...เราเป็นคนแรกที่ได้เห็น รับรู้กลิ่นที่หอมสดชื่นปราณีตนั้น"

"การมอบสิ่งปราณีตให้แก่ผู้อื่น เราจะเป็นคนแรกที่ได้รับรู้กลิ่นที่หอมสดชื่นของบุญกุศลนั้นเช่นกัน"

น้อมกราบสาธุในมธุรสธรรม ที่พระอาจารย์พุทธกาลมอบให้ครับ