"มหาราชของชาติพม่า"

  *มหาราชของชาติพม่า

-พระเจ้าอโนรธามังช่อ ราชวงศ์พุกาม

-พระเจ้าบุเรงนอง ราชวงศ์ตองอู

-พระเจ้าอลองพญา ราชวงศ์โก้นบอง

 

   *พระเจ้าอโนรธามังช่อ ราชวงศ์พุกาม

    -พระเจ้าอโนรธามังช่อ หรือ พระเจ้าอโนรธา ( Anawrahta Minsaw, Anawrahta, 

    -พระองค์เป็นผู้ก่อตั้ง อาณาจักรพุกาม ถือเป็นบิดาของชาติพม่า 

    -พระเจ้าอโนรธาได้เปลี่ยนอาณาเขตเล็กๆ ในเขตแห้งแล้งของ พม่าตอนบน ให้เป็นอาณาจักรพม่าแห่งแรกอันเป็นรากฐานของ พม่า ยุคใหม่ (เมียนมา)

     -ได้เริ่มมีการบันทึก ประวัติศาสตร์พม่า หลังการครองบัลลังก์พุกามของพระองค์ในปี ค.ศ. 1044

    -พระเจ้าอโนรธารวมพื้นที่ลุ่ม แม่น้ำอิรวดี ทั้งหมดเป็นหนึ่งเดียวเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ รวมถึงพื้นที่บริเวณรอบนอกเช่น รัฐฉาน และ รัฐยะไข่ ให้มาอยู่ภายใต้การปกครองของพุกาม พระองค์หยุดยั้งการรุกล้ำของ จักรวรรดิเขมร สู่ ชายฝั่งตะนาวศรี ได้สำเร็จและเข้าสู่พื้นที่ลุ่ม แม่น้ำเจ้าพระยา ตอนบน ทำให้พุกามเป็นหนึ่งในสองอาณาจักรหลักบนแผ่นดินใหญ่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้

*พระเจ้าบุเรงนอง

   -พระเจ้าบุเรงนอง หรือพระนามเต็มว่า พระเจ้าบุเรงนองกะยอดินนรธา (อักษรโรมัน: Bayinnaung Kyawhtin Nawrahta, พม่า: ဘုရင့်နောင် ကျော်ထင်နော်ရထာ บะยิ่นเหน่าง์จ่อถิ่นหน่อยะถ่า; 16 มกราคม พ.ศ. 2059 – 10 ตุลาคม พ.ศ. 2124) หรือ พระเจ้าหงษานีพัตร 

    -เป็นพระมหากษัตริย์พม่าจากราชวงศ์ตองอู 

    -เสวยราชย์ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2093 ถึงปี พ.ศ. 2124 อาณาจักรของ             -พระองค์เป็นอาณาจักรที่ใหญ่ที่สุดในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยมีอาณาเขตแผ่ไปถึงอาณาจักรล้านนา อาณาจักรล้านช้าง รัฐมณีปุระ และอาณาจักรอยุธยา

  -พระองค์ถือเป็นหนึ่งในสามมหาราชพม่าพร้อมด้วยพระเจ้าอโนรธามังช่อ แห่งราชวงศ์พุกาม และพระเจ้าอลองพญา แห่งราชวงศ์คองบอง 

  -สถานที่หลายแห่งในพม่าปัจจุบันตั้งชื่อตามพระนาม พระองค์ยังทรงเป็นที่รู้จักในประเทศไทยว่า "พระเจ้าชนะสิบทิศ" จากนวนิยายเรื่อง ผู้ชนะสิบทิศ ของยาขอบ

  *พระเจ้าอลองพญา

    -พระเจ้าอลองพญา หรือ พระเจ้าอลองพญารี (พม่า: အလောင်းမင်းတရား อะล่องมี่นตะย่า หรือ အလောင်းဘုရား อะล่องพะย่า; มีความหมายว่า "หน่อพระพุทธเจ้า";

     -เป็นพระมหากษัตริย์พม่าระหว่างวันที่ 21 มีนาคม ค.ศ. 1752 ถึง 11 พฤษภาคม ค.ศ. 1760 รวมได้ 8 ปี 51 วัน 

ครองราชย์	29 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1752 – 11 พฤษภาคม ค.ศ. 1760
ราชาภิเษก	17 เมษายน ค.ศ. 1752
ก่อนหน้า	พระเจ้ามหาธรรมราชาธิบดี
ถัดไป	พระเจ้ามังลอก
มเหสี	พระนางยุนซาน
พระราชบุตร	พระเจ้ามังลอก พระเจ้ามังระ พระเจ้าปดุง
ราชวงศ์	ราชวงศ์โกนบอง
ประสูติ	24 สิงหาคม [ตามปฎิทินเก่า: 13 สิงหาคม] ค.ศ. 1714 มุกโชโบ อองเซยะ
สวรรคต	11 พฤษภาคม ค.ศ. 1760 เมาะตะมะ
ฝังพระศพ	พฤษภาคม ค.ศ. 1760 ชเวโบ
ศาสนา	พุทธเถรวาท

    -เป็นปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์โก้นบองซึ่งเป็นราชวงศ์สุดท้ายของพม่า       -พระองค์กำเนิดเป็นสามัญชน โดยเป็นผู้นำหมู่บ้านแถบพม่าตอนบน         -สามารถรวบรวมบ้านเมืองให้เป็นปึกแผ่นปราบปรามมณีปุระ กอบกู้ล้านนาคืนจากอยุธยา และขับชาวอังกฤษและฝรั่งเศสซึ่งให้การสนับสนุนราชอาณาจักรหงสาวดี

    -ฟื้นฟูของชาวมอญ พระองค์ก่อตั้งเมืองย่างกุ้งในปี ค.ศ. 1755             -สวรรคตจากพระอาการประชวรระหว่างการบุกอาณาจักรอยุธยา

    -ทางพม่าถือว่าพระองค์เป็นกษัตริย์พม่าที่ยิ่งใหญ่ที่สุด 1 ใน 3 พระองค์ (อีกสองพระองค์ ได้แก่ พระเจ้าอโนรธามังช่อ ปฐมกษัตริย์ราชวงศ์พุกาม และพระเจ้าบุเรงนอง ราชวงศ์ตองอู) เนื่องจากทรงรวบรวมประเทศได้อีกเป็นครั้งที่สาม