ผู้รับบํานาญมีหน้าที่ส่งคืนเครื่องราชอิสริยาภรณ์ทุกชั้นตรา
โดยส่งคืน ณ ส่วนราชการที่รับเงินบํานาญ หรือ
หากผู้รับบํานาญยังไม่ส่งคืน (ประสงค์ใช้ประดับฯ) แล้วในเวลา
ต่อมาผู้รับบํานาญเสียชีวิต ทายาท หรือ ผู้แทนของผู้รับบํานาญ
มีหน้าที่ส่งคืนเครื่องราชอิสริยาภรณ์ดังกล่าว
ยกเว้น เหรียญจักรพรรดิมาลา (ร.จ.พ.) ซึ่งได้รับพระราชทานจากการปฏิบัติงาน
ด้วยความเรียบร้อยเป็นเวลาไม่น้อยกว่า 25 ปีไม่ต้องส่งคืน
ได้ใช้เครื่องราชอิสริยาภรณ์ ในการปฏิบัติงาน หลายครั้ง
1.การแต่งกายเครื่องแบบครึ่งยศ ในงานพระราชพิธีจรดพระนังคัลแรกนาขวัญ ปี พุทธศักราช 2549
ในฐานะคู่เคียงในกระบวนแห่อิสริยยศพระยาแรกนา
2.การแต่งเครื่องแบบเต็มยศ ในพิธีถวายผ้าพระกฐินพระราชทาน
เกษียณแล้วไม่ได้ใช้แล้วส่งคืนแล้ว
เพื่อลดการใช้ทรัพยากรในการสร้างทำชิ้นใหม่ เพื่อลดโลกร้อน อนุรักษ์สิ่งแวดล้อม
และพบว่าหลักธรรมตามโลกธรรม 8 นั้นเป็นจริงแจ้งชัด
|
[296] โลกธรรม 8 (ธรรมดาของโลก, เรื่องของโลก, ความเป็นไปตามคติธรรมดาซึ่งหมุนเวียนมาหาสัตว์โลกและสัตวโลกก็หมุนเวียนตามมันไป — worldly conditions; worldly vicissitudes) 1. ลาภ (ได้ลาภ, มีลาภ — gain) 2. อลาภ (เสื่อมลาภ, สูญเสีย — loss) 3. ยส (ได้ยศ, มียศ — fame; rank; dignity) 4. อยส (เสื่อมยศ — obscurity) 5. นินทา (ติเตียน — blame) 6. ปสังสา (สรรเสริญ — praise) 7. สุข (ความสุข — happiness) 8. ทุกข์ (ความทุกข์ — pain) โดยสรุปเป็น 2 คือ ข้อ 1-3-6-7 เป็น อิฏฐารมณ์ คือ ส่วนที่น่าปรารถนา; ข้อที่เหลือเป็น อนิฏฐารมณ์ คือ ส่วนที่ไม่น่าปรารถนา โลกธรรมเหล่านี้ ย่อมเกิดขึ้นทั้งแก่ปุถุชนผู้มิได้เรียนรู้ และแก่อริยสาวกผู้ได้เรียนรู้ ต่างกันแต่ว่า คนพวกแรกย่อมไม่รู้เห็นเข้าใจตามความเป็นจริง ลุ่มหลง ยินดียินร้าย ปล่อยให้โลกธรรมเข้าครอบงำย่ำยีจิต ฟูยุบเรื่อยไปไม่พ้นจากทุกข์ มีโสกะ ปริเทวะ เป็นต้น ส่วนอริยสาวกผู้ได้เรียนรู้ พิจารณาเห็นตามเป็นจริง ว่าสิ่งเหล่านี้อย่างใดก็ตามที่เกิดขึ้นแก่ตน ล้วนไม่เที่ยง เป็นทุกข์ มีความแปรปรวนไปเป็นธรรมดา ไม่หลงใหลมัวเมาเคลิ้มไปตามอิฏฐารมณ์ ไม่ขุ่นมัวหม่นหมอง คลุ้มคลั่งไปในเพราะอนิฏฐารมณ์ มีสติดำรงอยู่ เป็นผู้ปราศจากทุกข์ มีโสกะ ปริเทวะ เป็นต้น |
https://84000.org/tipitaka/dic/d_item.php?i=296
พีระพงศ์ วาระเสน บ๊อบบี้
Peeraphong Bobbie Varasen
นักการสหกรณ์ไทย ด้วยหัวใจพอเพียง 💚
27 กันยายน 2565