ธมฺมนีติกถา ๒๒๕ แถลงกิจควรทำ
ภาษิตของพ่อ
ธมฺมนีติ ๒๒๕ กตกถา แถลงกิจควรทำ
อุตฺตมํ ปาณิปาเตน สูรํ เภเทน วิชเย
หีนมปฺปทาเนน วิกฺกเมน สมํ ชเย ฯ
โคลงสี่สุภาพ
คนสูงชนะด้วย วันทา
คนเก่งวางยา ความ แตกร้าว
คนต่ำเพิ่มทรัพยา ให้บ่อย- บ่อยนา
คนเช่นกันก็กร้าว แกร่งสู้โดยเพียร
อธิบายศัพท์
สูง : ตรงขึ้นไปตามทางตั้งฉากกับพื้น ในที่นี้หมายถึง อาวุโส สูงศักดิ์ หรือตำแหน่งระดับสูงกว่า
วันทา : ไหว้ การแสดงความเคารพ
วางยา : ให้กินยาเพื่อรักษาโรค ลอบเอายาพิษให้กิน ในที่นี้เป็นสำนวนหมายถึง พูดหรือกระทำการใดใดให้เกิดความเสียหาย
แตกร้าว : บาดหมางหรือผิดใจกันจนติดต่อคบหากันอย่างเดิมไม่ได้
ทรัพยา : เงินตรา สมบัติพัสถาน ทรัพย์สินต่างๆ
กร้าวแกร่ง : แข็ง แข็งกระด้าง แข็งมาก
ถอดความ
เอาชนะผู้อาวุโสหรือผู้สูงศักดิ์ด้วยการไหว้ คนเก่งเอาชนะด้วยการทำให้เกิดความบาดหมางใจ คนที่ด้อยกว่าเอาชนะด้วยการให้ทรัพย์สินเงินทอง ส่วนบุคคลในระดับเดียวกันเอาชนะด้วยความสามารถและความพากเพียร
ดอกแอฟริกันไวโอเล็ต
ขอบคุณภาพประกิบจากอินเทอร์เน็ต
ไม่มีความเห็น