#บทบาทของเราคือการถือครองจิตสำนึกซ้ำแล้วซ้ำเล่า
รัก ...รักใคร่....รักเมตตาสงสาร....รักไม่มีเงื่อนไข....
สันติภาพ ....คิดคำนึง....อิสระเสรี....ตามใจตนเอง....
ความสุข ....รูปร่างตนเอง-ผู้อื่น....รสชาด....กลิ่น....เสียง....หลงปรุงแต่ง....
ความสามัคคี ....รักพวกพ้อง....ญาติ-มิตร....ตามคำสั่ง....แสดงละคร....
ความเห็นอกเห็นใจ ....ผ้หญิง....ผู้ชาย....เมตตาธรรม....สติสัมปะชัญยะ....
ความโลภ....โกรธ....หลง....กามาเสน่หา....เสพติด....วิปลิต....เวทนา....
#มุมมองที่ยิ่งใหญ่จะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ....แนวคิด....กลยุทธ....หลอกลวง....
เรื่องเล่าและข้อความที่เรากำลังเฝ้าดู.... ประสบพบเจอ....เรียนรู้....ศึกษา....
และความเชื่อก็เกิดขึ้น....จากตนเองคิด....โฆษณา....ชวนเชื่อ....จินตนาการ.
การใช้ชีวิตเปรียบคล้ายเต่าที่เดินไปเปลี่ยนไปอย่างช้าๆ....เวลาพาไป....
#เรากำลังมุ่งไปสู่ความพอใจ....ฉันและคุณก็กำลังค้นหาความจริงของใจ....
เราไปกันเถอะ....เดินต่อไปเพื่อวัตถุประสงค์ที่มุ่งหวัง....
เรากำลังเปลี่ยนจิตสำนึกอย่างแท้จริงในช่วงเวลาใดๆ....
ฉันประสบพบเจอคุณ....จะด้วยบังเอิญหรือไม่เป็นวาสนา....
อาจเคยมีความสัมพันธ์กันมาแต่ปางก่อน....พบอีกคราถูกตาตรงใจ....
#แต่จะสานสัมพันธ์ต่อไปได้เพียงไหนย่อมเป็นไปตามกรรม....
ฉันพร้อมที่จะเคียงคู่คุณ....เพียงรอความพร้อมสองเราเท่านั้น....
ฉันมีรักด้วยใจมีให้เต็มเปี่ยม....แล้วคุณมีให้ฉันเพียงไหน?
ด้วยหวังดีรักเมตตาจริงใจให้คุณเสมอ....ที่รักของฉัน.
ยุกยิก จักรวาล 01-12-64
ไม่มีความเห็น