๑๓๐ แค่วันนี้“ไม่ทุกข์”ก็ “สุข” แล้ว!!!

          ความรู้สึกแปลกๆแบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน อยากสัมผัสแบบนี้ในช่วงเวลาใกล้เกษียณ วันเวลารวดเร็ว หากได้รู้สึกดีๆเสียแต่เนิ่นๆอย่างนี้ ชีวิตที่เหลือน่าจะปรับตัวได้ไม่ยาก

          เริ่มจะไม่เรื่องมากกับใคร แม้กระทั่งครูผู้ร่วมงาน ใครอยากทำไรก็ทำ ถ้าทำแล้วเด็กเรียนรู้สนุกมีความสุขในการเรียนการสอน ผอ.ขอทำหน้าที่ เป็นเพียงผู้อำนวยความสะดวกให้เท่านั้น

          ตระหนักอยู่ทุกวัน ว่าสังขารเปลี่ยนไปวัยชราภาพกำลังเคลือบคลานเข้ามา แต่ทว่าพลังแห่งงานยังไม่เคยลดละ ยังสามารถมองงานได้ตลอดแนวและไม่ทิ้งงานประจำที่เคยทำอย่างภาคภูมิใจ

          กำลังใจที่ได้รับคู่ขนานไปกับงานพัฒนาโรงเรียน ยังมีอยู่อย่างที่เคยเป็น สายธารศรัทธาจากชุมชนและภาคเอกชนยังมีมาสู่ไม่ขาดสาย ความสุขที่ได้รับนี้ ทำให้การแบ่งปันมีความหมายในจิตสำนึกตลอดเวลา อย่างน้อยก็ไม่ทุกข์หรือท้อถอยแต่ประการใด

          งานใหญ่ที่รออยู่ปีหน้า กับงานสร้างรั้วโรงเรียน เป็นงานที่ยากที่สุดงานหนึ่ง แต่บอกตัวเองว่าต้องก้าวข้ามผ่านไปให้ได้ ทำวิกฤติให้เป็นโอกาส เพื่อความมั่นคงมั่งคั่งและยั่งยืนของโรงเรียนสืบไป

          เมื่อมีใจให้กับงานการศึกษา ความสุขเล็กๆรายวันรังสรรค์ได้เสมอ ดูแลโรงเรียนได้ถึง ๒ โรง และยังสอนหนังสือได้ตามปกติ จนแม่ครัวโรงเรียนต้องมาบอกว่า ถ้าเกษียณแล้ว อยากให้คนมาใหม่เป็นแบบ ผอ. จริงๆทุกคนเป็นได้ ในแบบของตัวเอง ขอแค่รู้หน้าที่ที่รับผิดชอบและมีความสุขกับงานในทุกๆวัน

          ความคิดที่ไม่เคยแปรเปลี่ยนเลย หากได้มุ่งมั่นตั้งใจทำงาน ถือว่าได้ปฏิบัติธรรมอย่างหนึ่ง ช่วยดึงสติมิให้หลุดลอย ทำให้เกิดแนวคิดมุมมองที่แจ่มชัดขึ้น เหมือนได้รู้ตัวตนและเตือนตนเองได้ว่าการใช้ชีวิตครูในแบบที่เรียบง่าย คลาสสิคที่สุดแล้ว

         เริ่มมองข้ามสิ่งฉาบฉวยและมองหาความสุขจากงาน ที่จับต้องได้จริง ไม่ยึดติดกับของนอกกาย ทั้งลาภ ยศ สรรเสริญ แต่จะเริ่มตระหนักถึงความสำคัญของคุณค่าทางจิตใจมากกว่า

         อย่างน้อยก็เลิกเปรียบเทียบ อิจฉา นินทา เข้าใจธรรมชาติ และยอมรับความแตกต่าง รู้ว่าควรใช้เวลาโฟกัสเรื่องตัวเองมากกว่าเสียเวลาไปยุ่งเรื่องของคนอื่น

         ความสุขหาง่าย ไม่จำเป็นต้องจ่ายแพง ทุกอย่างอยู่ที่วิธีคิด บนพื้นฐานความพอเหมาะพอดีเพราะชีวิตครูที่เรียบง่าย ไม่ฟุ้งเฟ้อ ทะเยอทะยาน ไม่ทอดทิ้งงาน ย่อม“คลาสสิค” ที่สุด  เลิกจากงานก็ไปโคกหนองนา บอกตัวเองเสมอว่า อย่าได้ไปสรรหาอะไรมาปรุงแต่งให้วุ่นวาย

        แค่วันนี้“ไม่ทุกข์”ก็ “สุข” แล้ว!!!

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๒๖  พฤศจิกายน  ๒๕๖๔

[คุณมะเดื่อ]

ถ้าไม่ทุกข์….ก็สุขแล้ว….ถูกต้องจ้ะ ท่าน ผอ.คนเก่ง ส่งท้ายก่อนเรือเทียบท่า ด้วยงานที่ยิ่งใหญ่เป็นกำลังใจให้จ้ะ คิดถึงเสมอนะจ๊ะ ปีหน้าหากโควิดสิ้นสุด คงได้พบกันจ้ะ