โลกใหม่ที่ภูมิใจคือโลกเก่าที่ฝังใจ....ปางก่อน....
#โลกใหม่ที่ภูมิใจคือโลกเก่าที่ฝังใจ....ปางก่อน....
วิธีที่เราใช้ชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ไม่ได้มุ่งไปในทิศทางที่ดีที่สุด....
แต่เป็นสิ่งค้นหาและค้นพบด้วยพฤติกรรมและสังคมที่ต้องเอาตัวรอด....
และหากเราเอาความรู้สึกมารวมกันด้วยความจริงและจิตสว่าง....
เราก็ต้องยอมรับว่าวิถีชีวิตเหล่านั้นไม่ยั่งยืนอีกต่อไป....เปลี่ยนแปลง....
บางครั้งช่วงเวลาชีวิตคิดว่าดีแล้ว....น่าจะพึงพอใจเท่านี้....เปล่าหาไม่....
#ปฏิสัมพันธ์หน้าใหม่เข้ามาตลอดเวลา....นี่คือสิ่งเร้า....
ในขณะที่ความผันแปรภาระหน้าที่....บีบรัดมัดตัว....สอดแทรกสิ่งมืดมัว....
เคลิบเคลิ้มหลงมัวคารมคมคายสิ่งเร้า....ยิ่งเบาปัญญาพาไป....ใจเร็ว....
มันเป็นสังคมข่าวสารฉับไว....คนฉวยโอกาสเหมือนการดักแร้วนายพราน.
ติดกับดักกลับใจยากยิ่ง....นับวันดี.วันร้าวชั่ว....ปวดทรวงถอนไม่ขึ้น....
ไขว้ขว้าหาทางออก....เจอะเหมาะเกาะเกี่ยวอีกครั้ง....อ้าว!เข้าทางเดิม....
#จากวันพลาดถึงวันนี้แสงพลังอ่อนล้า....ตะวันเที่ยงบ่ายคล้อยจวนค่ำ....
ใจที่เข้มแข็งกลับหวั่นไหวทุกข์ทรมาน.อดทน.ทนอด....โศกเป็นนิดจิตเพลีย....
หวังพึ่งกระตุ้นพลังใจด้วยสิ่งเสพติด....เพียงครั้งน่าจะดี.นานวันเสพติด....
หาทางออก.วนเขาวงกต....ความมั่นใจถดถอยคอยเวลา....ชีวิตล่ม....
#ฉันอดคิดไม่ได้ว่ามีอะไรเหลือไว้เป็นศักดิ์ศรีของคุณอีก....
กลับเถิดที่รัก....ยังมีทางไปหากได้แสงธรรมส่องทาง....ก้าวออกมุมมืด....
มาเถิดฉันหวังว่าแสงพลังของคุณที่เหลืออยู่จะช่วยคุณได้....
ด้วยสติกลับคืน.ตั้งสมาธิใหม่.กลับยืนให้มั่นคงอีกครั้งด้วยปัญญา....
คิด.วิเคราะห์.แยกแยะ....พิจารณาอีกครั้งเราผิดพลาดตรงไหน....ตั้งใจ....
โลกใหม่ยังรอคุณสานต่อ....จำจิตใต้สำนึกดีๆได้ไหม....
ใช้เวลาสักห้านาทีทบทวน....ด้วยสติ.สมาธิญาณ....ปัญญา....
แยกออกจากสิ่งเร้า....เบาบางทางกระตุ้นนั้นเสีย....คืนสู่สถานะเดิม....
#แสงพลังมิติที่สูงกว่าเกิดได้ด้วยสติ.สมาธิ.ปัญญา....
ฉันยังรอให้กำลังใจคุณอยู่เสมอ....ที่รักของฉัน.
ยุกยิก จักรวาล 24-11-64
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น