เกาะแก้วพิศดาร พื้นที่ของการเรียนรู้บนเกาะเสม็ด EP.1

ปลายฝนต้นหนาว ปรกติวิสัยแล้วจะต้องเที่ยวป่าเขาลำเนาพฤกษ์ ไปดูหมอกบนดอย ไปนอนเต้นท์น้อยบนภู ไปยืนดูเมฆหมอก ไปเที่ยวหยอกน้ำค้าง ระหว่างทางก็แวะชมและชิมธรรมชาตินานา แต่รอบนี้เปลี่ยนวิถีขับรถไปจอดริมทะเล นั่งเรือข้ามฟากไปเสม็ด  เกาะที่มีวลีเด็ดว่าต้องเสร็จทุกราย... 

 

การเดินทางไปครั้งนี้ เกิดจากความประสงค์และปลงใจ  อ.ปรมะ ประสงค์จะไปพักผ่อนที่ทะเล  ส่วนพี่ ๆ ก็ตกลงปลงใจตามประสงค์ของน้อง การหารือและตำลงกันเกิดขึ้น ระหว่างทางจากอำเภอนาแห้ว จังหวัดเลย กลับขอนแก่น เมื่อตกลงปลงใจแล้วก็ได้โทรไปหารือกับ ผอ.ต้น ผู้อำนวยการโรงเรียนเกาะแก้วพิสดาร เกาะเสม็ด เพื่อขอให้ช่วยจัดการหาที่พัก เพราะแผนการเดินทางไปเกาะครั้งนี้ จะไปในช่วงวัดหยุดยาว เกรงที่พักจะไม่ว่าง นักท่องเที่ยวน่าจะมากกว่าปรกติ อีกทั้งรัฐบาลลดมาตรการเข้มงวดทางโรคระบาดลง และจะเปิดประเทศในวันที่ 1 พฤศจิกายน 64 ที่จะถึง น่าจะเป็นส่วนกระตุ้นให้เกิดการเดินทางท่องเที่ยวทั่วไทยในวันหยุดยาว 22-24 ตุลาคม   ผอ.ต้น ก็ได้ตอบรับให้ความช่วยเหลือพี่ ๆ เป็นธุระให้ในการจับจองที่พักเลียบชายหาดที่สามารถปิ้งย่างได้ สงบห่างไกลจากนักท่องเที่ยวหมู่มาก... เรื่องที่พักจึงตกเป็นธุระของชาวเกาะ

เราเดินทางจากขอนแก่น มุ่งหน้าไปนอนพักที่วังน้ำเขียว เพื่อพักรถ พักคนในคืนวันที่ 21 ตุลาคม อ.ปรมะ จองห้องพักไว้ให้เรียบร้อยแล้ว เข้าที่พักตามอัธยาศัย มีนัดกันรุ่งเช้าหกโมง ขับรถไปชมทะเลหมอกที่ผาสลัดไดที่อยู่ไม่ไกลจากที่พัก ... สวยงาม สมกับที่มีไกด์ท้องถิ่นนำชม เพราะแค่ออกจากห้องพักหมอกก็หนามาก ๆ สวยงาม... กลับลงมา ทานข้าวแบบเรียบง่าย หิ้วกระเป๋า มุ่งหน้าตามทางหลวงหมายเลข 304 มีเป้าหมายที่ท่าเรือเพ เพื่อข้ามฟากไปเกาะเสม็ด ผอ.น้องต้น จะข้ามฝั่งขึ้นมับพวกเรา

ถึงที่หมาย  จอดรถที่ลานจอดหน้า สภ.บ้านเพ ทานมื้อกลางวัน  ซื้ออาหารการกินเพื่อหิ้วข้ามเกาะ... นั่งรอไม่นานก็นั่งเรือข้ามฟากไปเสม็ด ใช้เวลาประมาณ 15 นาทีก็ถึงท่าเรือเสม็ด... ผมจำแทบไม่ได้ว่าการข้ามเกาะมาเสม็ดครั้งล่าสุดเมื่อไหร่ แทบไม่อยู่ในความทรงจำเรื่องราวบนเกาะเสม็ดเลย จำได้เพียงว่าเคยข้ามมาแล้ว กับใคร เมื่อใด อย่างไร ไร้ซึ่งข้อมูลในสมองอันน้อยนิด

ถึงฝั่งบนเกาะ ผอ.ต้นพาเราขึ้นรถสองแถวโดยสาร เดินทางไปที่พักที่อ่าวเทียน ใช้เวลาพอประมาณในการเดินทางไป ก่อนจะจัดสรรห้องพัก จัดสรรที่นั่ง เตาปิ้งย่าง ยืนชมแสงสีของท้องทะเลและชายหาดโขดหิน แล้วก็สนทนากัน เพื่อ “พักกายหย่อนใจใกล้ทะเล”

 

ปิ้งย่าง หมึก กุ้ง หอยหวาน หอยเชลล์ เคล้าเสียงคลื่น หอมชื่นกลิ่นควันไฟ ปะไปทะเล โอ้ละเห่ม่วนซื่นกับกัลยาณมิตร คุยสัพเพเหระกันไปเรื่อย มีสมาชิกมาสมทบบ้าง น้องนุกนิก ทหารเรือผู้เคยมาทำจิตอาสาที่โรงเรียนเกาะแก้วพิศดาร มาพร้อมแฟนสาว ค่ำ ๆ หน่อยก็น้องทหารอากาศบ้านพักข้าง ๆ มาทักทาย นำบาบีคิวมาแบ่งปัน .... ช่วงค่ำถึงดึกได้เสวนากัน ทั้งต้องหลบฝนขึ้นบ้านไปพักหนึ่ง จึงลงมานั่งปิ้งย่างกันอีกหน ได้สนทนาตามประสาพี่น้อง พอถึงสองยามก็เหลือเพียงลุงภารโรงกับน้อง ผอ. ...เวลาพอเหมาะจึงเข้าพักผ่อนนอนเหยียด เพื่อพบกันใหม่ในวันพรุ่งรุ่งสาง

 

ไว้อ่านต่อใน EP.2 นะครับ