๙๒๐. วิธีดับทุกข์ของคนที่มีความสุข
ชีวิตมนุษย์ในแต่ละวันนั้น…ขึ้นอยู่กับการนำหลักธรรม ความเป็นจริงของชีวิตมาปรับใช้ ประยุกต์ใช้ให้เกิดทางที่ดีขึ้นให้กับตนเอง…หลักธรรม คำสอน ช่วยขัดเกลาจิตใจของตนเองให้มีความสุขในทุก ๆ วัน แม้จะเป็นความสุขที่ไม่มากมายนัก แต่ก็จะทำให้ตัวเราเองมีจิตใจที่ไม่เป็นทุกข์…แต่ทุกเรื่องราวของชีวิตมนุษย์นั้น ขึ้นอยู่กับการฝึก การเปลี่ยนแปลงตัวเอง ให้ดียิ่งขึ้น และจะทำให้เข้าใจในความเป็นจริงของการเกิดมาเป็นมนุษย์ ยกตัวอย่าง เช่น
“ความริษยา”…ไม่เคยยกระดับจิตใจใคร ๆ ให้สูง…มีแต่ดึงลง ฉุดรั้งให้ต่ำลง…กลายเป็นคนชอบแข่ง ช่างเปรียบ…และยอมรับกับความเป็นจริงไม่ได้…หมั่นไส้ทุกคนที่ดีกว่า…เด่นกว่า จ้องแต่จะทำลาย จนลืมที่จะรักตัวเอง
“ความโกรธ”…ไม่ได้ช่วยแก้ปัญหา…แต่กลับสร้างปัญหาให้ใหญ่ และยากกว่าเดิม…อารมณ์ขุ่นมัว ทำให้ตาบอด ใจบอด…ตัดสินใจพลาด เลือกทางผิด…ความเกรี้ยวกราด ขาดสติ…ทำให้ทุกอย่างเลวร้ายกว่าที่เป็น
“ความอาฆาต”…ไม่เคยทำให้ใครหลุดจากอดีต มีแต่ยิ่งผูกปมให้แน่นขึ้น…มีชีวิตอยู่กับความทรมาน คิดแต่จะแก้แค้น ทำลาย จนกลายเป็นไฟเผาไหม้ตัวเอง
เป็นธรรมดาที่บางครั้ง เราก็ควบคุมอารมณ์ ความคิด ความรู้สึกตัวเองไม่ได้…ปล่อยให้มันฉุดรั้งชีวิต ให้ต่ำลงแบบไม่รู้ตัว…
ลองปัดกวาด “อารมณ์ขยะ”…ล้างสมอง เปลี่ยนมุมมอง ฝึกควบคุมอารมณ์ เปลี่ยนนิสัย แก้ไขทัศนคติ ที่มีต่อตัวเอง และคนรอบข้าง
โฟกัส…แค่เรื่องที่ทำให้ใจสุข ไม่เปรียบเทียบ ไม่ริษยา…ไม่โกรธ เกลียดง่าย ไม่พยาบาท และรู้จักอภัย
ถ้าคิดว่า…"โครตยาก" ไม่ลองฝึก ไม่ลองเปลี่ยน ก็แบก “ขยะ” ต่อไป
เพราะนี่คือ วิธี…ดับทุกข์ ของคนที่มีความสุข ที่ “เลือกทำ”
Cr : แก้มใส
**********************************
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๑๒ ตุลาคม ๒๕๖๔
ความเห็น (4)
ยอดเยี่ยมมาก
นมัสการค่ะ หลวงพ่อ
จริงนะ ความริษยา ความโกรธ ความอาฆาตนี่ ทำร้ายเรา ฉุดรั้งไม่ให้เราดีขึ้นเลย ต้องคอยกวาดขยะเหล่านี้ออกตลอดเวลา อยู่ในใจเราแท้ๆซึ่งใกล้เสียจนคนส่วนใหญ่ไม่เห็น แต่หากใครเห็นและรู้ทัน ก็แสดงว่ามีบุญเก่าเคยฝึกจิตมา นั่นแหละคือทรัพย์ภายในมีค่ายิ่งกว่าทรัพย์ภายนอกเสียอีก สาธุ สาธุ
ใช่เลยค่ะ หลวงพ่อ…การที่เราเห็นมนุษย์มีความแตกต่างกันนั้น แสดงถึงการเคยฝึกจิต ฝึกปฏิบัติมาหลายภพ หลายชาติ จนทำให้แต่ละคนมีความต่างกันเจ้าค่ะ…เป็นอริยทรัพย์ที่แต่ละคนมีติดตัวมาในแต่ละภพชาติเจ้าค่ะ…หากคนเราเข้าใจความเป็นจริงของมนุษย์ด้วยแล้ว…ทั้งนี้ ขึ้นอยู่กับแต่ละคนฝึกจิตและปฏิบัติในแต่ละภพชาติมาค่ะ…นี่คือ ความเชื่อ + ความศรัทธาของตัวเราเองเจ้าค่ะ…สาธุเจ้าค่ะ…บางคนกว่าจะเข้าใจ แต่บางคนก็ไม่อาจเข้าใจได้ค่ะ