#แค่เพียงคำรักไม่อาจทึกทักว่าครองเรือนได้....
ความไวของความรักประจักษ์เพียงสายตาประสบแค่นั้นหรือ....
เพียงพูดจาอาจล้าจิตติดสำเนียงหรือเรียงถ้อยเกินจริงก็ได้....
ไม่หมายความเพียงประชิดติดใจรสสวาทลงตัวจะครองเรือน....
#พิสวาทอำนาจรักจากใจมันลึกล้ำเกินกว่าที่จะเข้าใจ....
เกิดกับใครจะได้รู้อัดแน่นหัวอกหมกหมุ่นสับสนวนเวียนมิสร่างซา....
นั่นแหละเป็นเรื่องที่บอกใครไม่ได้ที่หัวใจมันเรียกร้อง....
ปรารถนานั้นดีแท้สุขใจเมื่อยังมีความหวัง....
และเมื่อศรกามเทพปักร่วมภิรมณ์มโนสรจะสดใสแจ่มกระจ่าง....
แต่เมื่อรสจางเพียงไม่นานสัญญาณบ่งบอกร้างลาเมื่อเสร็จกิจ....
ถ้านานวันสานต่อพะนอยอเกียรติได้....ไปต่อถึงครองครัวเรือน....
ผ่อนหนักผ่อนเบา หู.ตา.หนักแน่นไม่หลงคำคน.จะพาเรือรักอยู่รอด.
#หากฟังความเท็จเบียดบังยังไม่วิเคราะห์หูเบาหมางรางดีรางร้าย....
ส่อเหตุพฤติกรรมจับไม่ได้ไล่ไม่ทันหงุดหงิด...สัญญาณล้างลา....
ถ้ายังสานต่อเริ่มใหม่ใจเดิมคนเดิม....แบบเดิมก็เหมือนเดิม....ไม่เปลี่ยน....
“สิบนิ้วยังรู้พลาด”นักปราชญ์กล่าว.แก้ไขตรงดีเริ่มใหม่ใจใหม่คนใหม่....อาจดี.
#คำสอนมิใช่คำสั่งให้ปฏิบัติไม่ได้วางไว้บังคับ....
แต่ทำได้จะกลายเป็นวินัยไขปัญหาพาคู่ครองสู่เป้าหมายครองรือนดี....
เป็นเพียงประสบการณ์อุทาหรณ์เตือนใจแด่คุณ....ที่รักของฉัน.
ยุกยิก จักรวาล 23-09-64
ไม่มีความเห็น