ความแปลกอย่างมโหฬาร คือการที่คนแต่ละคนไม่รู้ตัวตน ไม่รู้ตัวตนของตนเอง ประหนึ่งไม่รู้จักตนเอง

ความแปลกอย่างมโหฬาร

คือการที่คนแต่ละคนไม่รู้ตัวตน

ไม่รู้ตัวตนของตนเอง

ประหนึ่งไม่รู้จักตนเอง

ไม่รู้ว่าตัวตนนะสวยแล้วก็ไปแต้มแต่ง

แต้มแต่งจนไม่สวย

เมื่อไม่สวยก็เป็นทุกข์

ระรานคนโน้นคนนี้

ทำให้เรื่องไม่มีสาระให้มีสาระ

ยากจนลำบากขัดสนเงินทอง

ก็ประพฤติตัวเป็นมิจฉาชีพ

พอจับได้ไล่ทันก็บีบคั้นน้ำตา

ขอขมาในสิ่งที่ได้กระทำ

ซึ่งบางกรณีผู้ถูกกระทำถึงกับเสียชีวิต

บางรายจีบสาวไม่ได้ก็ทำร้ายให้บาดเจ็บ

โอกาสยิ่งห่างหายจะได้สาวที่ชอบ

แต่บางคนลิงยังน่ารักกว่า

แต่ทำไมสาวแสนโสภาจึงแต่งานด้วย

ภาพเหล่านี้ล้วนมาจากการมองเห็น

การมองเห็นความงามความดีความสวยความหล่อ

เห็นไปอีกมิติหนึ่ง มิติที่เห็นล้วนเป็นคุณค่า

คุณค่าของตนเองและผู้อื่น

เรามองกระจก เราจะเห็นภาพตัวเรา

แต่กระจกอีกหลาย ๆ บานรอบตัวเรา

เราไม่เคยนึกถึงว่านั่นคือกระจกที่สะท้อนตัวเราได้

เพราะกระจกรอบตัวเราพูดได้

และมองทะลุได้ชัดเจนเกือบจะทุกมิติ

ยกเว้นกระจกรอบตัวบางบาน

บางบานอาจจะแตกร้าวในบางส่วน

หรือกระจกที่มัวหมองไม่ได้เช็ดถู

ก็ย่อมด้อยการมองเห็นได้เช่นกัน

ธนา นนทพุทธ สาธยาย

๑๖/๙/๒๕๕๘