เมื่อความหลังพร่างพรายหลั่งไหลพรู
กลับมาสู่ความคิดเกินปิดป้อง
เดินตามหาอนาคตเชิงทดลอง
ฉันเมียงมองหนังสือว่าคือมิตร
แทรกเข้าร้าน "ดอกหญ้า" ซึ่งหนาแน่น
เสมือนแฟนนักอ่านการตามติด
ทีละเล่มเต็มเติมเสริมความคิด
จนพลิกผันวันละนิดชีวิตวัย
ไม่ชอบอ่านกลับกลายไปชอบอ่าน
เติมสายธารอนาคตอันสดใส
เก็บความรู้ส่องสว่างอยู่กลางใจ
ก้าวห่างไกลมืดมิดอวิชชา
เดินไปสู่วิชาเพื่ออาชีพ
บางครั้งรีบเร่ร่อนจนอ่อนล้า
อาศัยหลักการอ่านสานศรัทธา
ผ่านอดทนอนาถาเอื้ออาทร
ก้าวมาถึงอ่านธรรมอันล้ำลึก
เปิดผนึกดักดานผ่านคำสอน
ทีละบทรสพระธรรมคือคำพร
ลดความร้อนผ่อนปรนจนเยือกเย็น
มาพบมิตรวันนี้ที่ซีเอ็ด
ราวก่องเก็จเพชรพรรณอันโดดเด่น
อยากกลับคืนความหลังดั่งเคยเป็น
การมองเห็นเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม
โสภณ เปียสนิท
19 พฤษภาคม 2564
วิถีครู “ไม่ชอบอ่านก็ต้องอ่าน…สุดท้ายคือชอบอ่านค่ะ”
noktalayขอบคุณความคิดเห็นครับเป็นครูอยู่ที่ไหนครับ