ช่วงเช้าวันนี้ (๑๔ เมษายน ๒๕๖๔) ได้มีโอกาสติดตามแม่ไปจ่ายตลาด โดยการเก็บดอก เก็บผล ที่เกิดจาก "การกระทำความเพียร"
สิ่งที่แม่เพียรทำมาเป็นประจำสม่ำเสมอก็คือ การรดน้ำต้นไม้ให้ความชุ่มชื้นแก่ต้นไม้และผืนดินบริเวณรอบ ๆ บ้าน ผ่านฤดูร้อน ฤดูฝน ฤดูหนาว เมื่อสิ่งแวดล้อมสมดุล มีความหนาว ความร้อน ความชื้น มีปัจจัยที่เกื้อกูล ทรัพย์สินในดินก็ผลิดอกออกผลให้ได้ชมเชย
การพากเพียรในการดูแลสอดส่อง พร้อมปกป้อง จนเกิดเป็นผลประจักษ์อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
--------------------
พุทธเศรษฐศาสตร์ (Buddhist Economics) คือศาสตร์ตามแนวทางแห่งพุทธะ... พุทธะก็คือธรรมะ ธรรมะก็คือ "ธรรมชาติ..."
การดำเนินชีวิตอยู่กับธรรมชาติ พึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน ใส่ใจ มอบใจ ดูแลซึ่งกันและกัน แล้วธรรมชาติก็จะมอบของรางวัลกลับคืนมาสู่ชีวิตและจิตใจ
ความสุขของแม่ที่อยู่กับการดูแลต้นไม้ รดน้ำ พรวนดิน ใส่ปุ๋ย บุกตะลุยไปตามกองเศษใบไม้ เผื่อค้นหาพร้อมกับดูแลรักษาเจ้าเห็ดดอกน้อย ๆ พร้อมกับเฝ้ารอคอยวันเติบใหญ่
--------------------
สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้มิใช่ได้มาง่าย ๆ แต่ต้องอาศัยความพากความเพียร และรู้คุณค่าแห่งความยากลำบาก...
ของขวัญจากก้อนดิน สิ่งสำคัญเราต้องให้รางวัลแก่ก้อนดินให้เพียงพอ รดน้ำเพื่อเสริมสร้างความชุ่มชื้น พร้อมกลับนำใบไม้มาปกคลุมดินเพื่อให้ความชื้นที่เคยระเหยไปนั้นย้อนกลับคืน เพื่อพลิกฟื้นซึ่งผืนดิน
จากไร่ข้าวโพดที่แห้งแล้ง ได้อาศัยกิ่งไทรน้อย ๆ เมื่อสิบกว่าปีก่อน ซึ่งวันนี้กลายเป็นร่มไทรที่กว้างใหญ่ พร้อมกับอาศัยการผลัดทิ้งใบตามธรรมชาติ ไม่เผาใบไม้ให้สูญเสียไปโดยเปล่าประโยชน์ นำใบไม้นั้นมาคลุมไว้เพื่อปรับสภาพดิน ตอนค่ำตอนเย็นได้ยินเสียงจิ้งกรีดพร้อมนกน้อยที่กลับจากการออกหากิน ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นการเพิ่มทรัพย์สินทั้งภายนอกและภายใน
--------------------
เศรษฐศาสตร์กระแสหลักเริ่มต้นที่ อุปสงค์ (Demand) ว่าเราต้องการสิ่งใด แต่พุทธเศรษฐศาสตร์นั้นเริ่มต้นอุปทาน (Supply) จากภายใน คือ หัวใจแห่งการให้ การเสียสละ
--------------------
การกระทำความเพียรนั้นเป็นการให้ การเสียสละทางภายนอก คือ เสียสละทางด้านแรงกาย แต่การกระทำความเพียรนี้สามารถพัฒนาทรัพย์ภายใน คือ พัฒนาจิตใจเพื่อเป็นผู้ให้ ผู้เสียสละอย่างแท้จริง
--------------------
อันความเพียร นั้นคือทาง สร้างชีวิต
อันความเพียร ฝึกสร้างจิต ให้ตั้งมั่น
อันความเพียร ฝึกกระทำ ทุกทุกวัน
อันความเพียร จักสร้างสรรค์ ทางพ้นภัย
--------------------
ดังโบราณ ท่านสอนทาง แห่งชีวิต
หากใฝ่ร้อน ทางชีวิต นอนเย็นแน่
หากใฝ่เย็น จะดิ้นตาย เป็นแน่แท้
รีบเร่งแก้ ปรับปรุงตน ด้วยความเพียร
--------------------
ความเพียรเลิศ เพียรประเลิศ คือเพียรละ
ทรัพย์สมบัติ แลลาภยศ สรรเสริญ
เพียรไถ่ถอน ซึ่งตัวตน ลุ่มหลงเกิน
ละความเพลิน โลภโกรธหลง ปลงกายใจ...
--------------------
ไม่มีความเห็น