เรียนจบเป็นครูแบบไม่ค่อยมีจุดหมายเท่าไหร่ ที่เรียนมาไม่ใช่ศึกษาศาสตร์หรือครุศาสตร์เสียด้วย ความมุ่งหวังขณะนั้นแค่อยากมีงานทำ ไม่ต้องรบกวนพ่อแม่ ซึ่งยากลำบากกับเรามานาน
ช่วงเป็นครูใหม่จึงไม่รู้สึกรู้สากับอาชีพครูนัก วันเวลาและประสบการณ์ทำให้ตระหนักเห็นคุณค่า งานพัฒนาคนเพื่อสรรสร้างสังคมอะไรจะสำคัญเท่า นับเป็นบุญกุศลและมงคลชีวิตโดยแท้ที่มีโอกาส
ความสดใสบรรดาลูกศิษย์อีกที่สร้างความสดชื่นให้ ไม่ว่าคืนวันจะผันผ่านมานานเพียงใด แต่เด็กๆยังคงเดิม รุ่นนี้จบไปรุ่นใหม่เข้ามาแทน ด้วยอารมณ์และความอยากรู้อยากเห็นไม่น้อยกว่ากัน
ทวีความศรัทธาต่อวิชาชีพครูขึ้นเรื่อยยิ่งมาถึงวันนี้ พร้อมๆกับต้องพยายามอดทนต่อเรื่องไร้สาระต่างๆมากขึ้น โดยเฉพาะในระยะหลังๆ จนดูจะเป็นคนละเรื่องเดียวกันไปแล้ว
หมายถึง ยิ่งเห็นงานสอนสำคัญ ก็ยิ่งเห็นงานอื่นๆฟุ่มเฟือย เหนื่อยเปล่า ไม่คุ้มประโยชน์
ไม่มีความเห็น