ปฏิบัติธรรมด้วยความสุข...

เมื่อก่อนเคยสงสัยว่าทำไมครูบาอาจารย์ถึงพาคนที่มาไปขึ้นเขา ดูกระทิง..?

คำถามนี้เก็บอยู่ในใจมาเป็นเวลานาน จนท่านได้เฉลยออกมาว่า "การปฏิบัติธรรม ถ้าเครียด มันก็จะถึงทางตัน..." 

ทางตันก็คือไปไหนไม่ได้ ปฏิบัติไม่ก้าวหน้า ไม่ไปไม่มา 

ดังนั้นการมาที่นี่ในวันแรก ข้าพเจ้าก็จะพาคนที่มาไปเดินป่าบ้าง นั่งรถไปให้อาหารปลาบ้าง หรือเดินขึ้นเขาไปดูกระทิง... เพื่อให้ทุกคนได้ผ่อนคลาย สบาย ๆ คลายความเครียดจากการงานที่ได้ทำมาตลอดทั้งปี หรือหลายปี เพราะธรรมะ ก็คือ ธรรมชาติ

การที่ได้นั่งโต๊ะทำงานมาเป็นเวลานาน ๆ การได้ก้าวขาเดินไปตามธรรมชาติ ทำให้หัวใจได้สูบฉีดเลือดมากขึ้น ปอดได้ทำงาน และรับเอา "สารแห่งความทุกข์" จากอากาศที่บริสุทธิ์เข้าไปหล่อเลี้ยงสมองและระบบของร่างกาย

มาวันแรกสบาย ๆ นอนให้สบาย ๆ ทานให้อิ่ม...

พักผ่อนร่างกายที่เหนื่อยล้า ผ่อนคลายจิตใจที่ตึงเครียดกับหน้าที่การงานและปัญหาในครอบครัว เปิดใจให้โล่ง กว้าง สว่าง บริสุทธิ์ พร้อมกับพิจารณาธรรมชาติที่รอบกายให้กลับกลายเป็นธรรมะเพื่อบำบัดชีวิตและจิตใจ