วรรณกรรมรักแท้ : พ่อแม่ผู้ประเสริฐ...

ตรุษจีน สารทไทย หรือวันสารทใด ๆ ก็คือวันเวลาที่สมมติขึ้นเพื่อให้เราได้ยอ้นกลับมาแสดงความกตัญญูกตเวทีต่อบรรพบุรุษ บุพการีชน บุคคลอันเป็นที่รักทั้งที่ยังมีชีวิตอยู่และล่วงลับไปแล้ว ทั้งในชาตินี้และทุก ๆ ชาติที่ผ่านมา

คนเราเกิดมาเป็นมนุษย์ถือว่าเป็นสิ่งที่ประเสริฐ มนุษย์จะประเสริฐได้นั้นด้วยการพ้ฒนาตนเอง พ่อแม่จึงเป็นบุคคลที่สำคัญในการที่จะพัฒนาเราให้เติบใหญ่เป็นคนดี พ่อแม่ถือว่าเป็นครูคนแรกของลูกและจะเป็นครูที่ดีที่ประเสริฐตลอดกาลตลอดไป

ตรุษจีน สารทไทย จึงเป็นช่วงเวลาที่สำคัญในทุก ๆ ที่เราทั้งหลายจะได้มาระลึกนึกถึงพระคุณอันประเสริฐของพ่อแม่ ปู่ย่าตายาย บรรพบุรุษ

เรากราบไหว้พ่อแม่ถือว่าเป็นมงคล เรากราบไหว้ปู่ย่าตายาย บรรพบุรุษ บุพการีชน ถือว่าเป็นมงคล แท้ที่จริงแล้ว เราควรกราบไหว้ทุก ๆ วัน ดังคำที่พระให้พรเป็นภาษาบาลีว่า "อภิวาทนสีลิสฺส นิจจัง วุฑฺฒาปจายิโน จตฺตาโร ธมฺมา วฑฺฒนฺติ อายุ วณฺโณ สุขัง พลัง" ซึ่งแปลว่า ธรรมสี่ประการคือ อายุ วรรณะ สุขะ พละ ย่อมเจริญแก่ผู้มีปกติกราบไหว้ มีปกติอ่อนน้อมต่อผู้ใหญ่เป็นนิจ...

เราทุกคนพึงกราบไหว้บูชาพ่อแม่ผู้มีพระคุณในทุก ๆ วัน

ก่อนที่จะใส่บาตรพระสงฆ์ เราควรจะดูแลให้อาหารพระอรหันต์ประจำบ้าน คือพ่อแม่ให้อิ่มท้องเสียก่อน

โปรดอย่าลืมผู้มีพระคุณที่รักและหวังดีแก่เราที่สุด

พ่อแม่นี้ แน่แท้ ซึ่งรักลูก

พ่อแม่นี้ พันผูก ลูกแน่เอ๋ย

พ่อแม่นี้ ซื่อตรง ต่อลูกเอย

พ่อแม่นี้ มั่นคง ดูแลเรา

เฝ้าถนอม กล่อมเกลี้ยง ลูกแต่น้อย

สองมือคอย ปกปักษ์ แลรักษา

สองตานี้ พร่ำมอง มิคลาดตา

หวังลูกยา ปลอดภัย ไร้ภัยพาล

โอ้ลูกเอ๋ย คิดถึงพ่อ และแม่เจ้า

โปรดบรรเทา ความคิดถึง โดยโทรหา

ไปเยี่ยมพ่อ กลับบ้านแม่ ยามชรา

เฝ้ารักษา ยามท่านป่วย ช่วยเจือจุน

อันรักแท้ ประเสริฐสุด คือพ่อแม่

เมื่อลูกแพ้ แม่คอยป้อง พ่อคอยหนุน

เมื่อลูกยืน หยัดได้ โปรดค้ำจุน

รีบคืนทุน ดูแลพ่อ ปลอบใจแม่ ก่อนวันตาย...