พุทธเศรษฐศาสตร์ : สภาวะ "อิ่มสุข" KTBGS

หากหน้ากากอนามัยใช้สำหรับป้องกันโรคภัยเข้าสู่ระบบทางเดินหายใจแล้วไซร้ หัวใจของเราจะใช้สิ่งใดป้องกันกิเลส ตัณหา ราคะ และอุปทานที่จะมาทำร้ายทำลายจิตใจของเราได้...

อันความดีนั้นเป็นสิ่งที่จะป้องกันจิตใจของเราไม่ให้ไหลไปในทางที่ต่ำ

หากวันใดที่เราตื่นมาแล้วพบว่าเรายังมีลมหายใจอยู่ เราต้องคิดเสมอว่า วันนี้เราจะได้ให้อะไรแก่ใครบ้าง เราจะเสียสละอะไรได้บ้าง...

ชีวิตของมนุษย์ถือว่าเป็นชีวิตที่ประเสริฐเกิดมาเพื่อมรรคผลพระนิพพาน จุดหมายปลายทางของเราคือพระนิพพาน

เราต้องมีความเห็นถูกต้อง เข้าใจถูกต้อง ทุกอย่างก้าวทุกขณะในการดำเนินชีวิตเราถึงจะได้ประพฤติปฏิบัติได้อย่างถูกต้อง

ในทุก ๆ เช้าที่ตื่นขึ้นมาเราต้องตั้งจิตอธิษฐานไว้ในใจเสมอว่า ชีวิตนี้เราเกิดมาเพื่อทำความดี เพื่อเสียสละ จะรักจะพอใจในการทำความดี เสียสละ ถึงจะยากลำบากเท่าไหร่ก็จะทุ่มเทแรงใจเพื่อการทำความดี

การทำความดีนั้นแลจึงเป็นสิ่งที่สร้างความเข้มแข็งให้แก่จิตใจ 

การต่อสู้รบรากับกิเลส ราคะ ตัณหา และอุปทานนั้นต้องใช้ความแข็งแรงแข็งแกร่งของใจ ไม่ใช่เข้มแข็งธรรมดา ต้องเข้มแข็งพิเศษตลอดกาลตลอดไป

การนำร่างกายมาทำความดีด้วยจิตใจของผู้ให้ผู้เสียสละนั้นจะทำให้เราเอิบอิ่มด้วยความสุข อันเป็นความสุขโดยที่เราไม่ต้องไปเสาะแสวงหาตามสถานที่ท่องเที่ยวต่าง ๆ 

ก่อนทำก็เป็นสุข ระหว่างทำก็เป็นสุข เมื่อทำไปแล้วคิดถึงเมื่อใดเราก็เป็นสุข เป็นชีวิตที่อาบอิ่มด้วยความสุขทุก ๆ ลมหายใจ

เมื่อจิตใจเราเป็นสุข ความทุกข์ก็ไม่สามารถที่จะเข้ามาแทรกแซงในจิตใจของเราได้

เมื่อจิตใจเราดี อารมณ์ดี ๆ นั้นเองจะคอยหุ้มห่อจิตใจนี้ไว้ มิให้ต้องเศร้าหมองไปกับสิ่งแวดล้อมภายนอกใด ๆ ที่จะเข้ามากล้ำกรายจิตใจของเรา

จิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว...

เมื่อจิตเป็นสุข กายก็ย่อมอิ่มด้วยความสุขเช่นเดียวกัน

ในทุก ๆ วันเราต้องสร้างสภาวะอิ่มสุข ด้วยการทำความดี การเสียสละ

เราต้องสร้างอุปสงค์ในจิตใจของเราขึ้นเสมอ ๆ ด้วยการคิดดี คิดที่จะให้ คิดที่จะเสียสละ มีความต้องการที่นำทรัพย์สินภายในก็จิตใจของเรา ผนวกกับร่างกายที่ยังมีลมหายใจอยู่นี้มาทำประโยชน์ให้กับส่วนรวม

เราต้องคิดเสมอ ๆ ที่จะให้ พร้อมที่จะให้ พร้อมที่จะเสียสละ

"ให้รอยยิ้ม ให้เวลา ให้ความเมตตา ให้อภัย" สร้างเป็นอุปทานภายในหัวใจแล้วผ่องถ่ายออกมาด้วยการกระทำ

แนวความคิดดี ๆ ของผู้บริหารผู้ที่มีจิตใจดี จิตใจเสียสละ เมื่อองค์กรมีงานลดลง เนื่องจากสภาวะการระบาดของโรคภัยไข้เจ็บ ผู้บริหารจึงได้ใช้เวลาอันเป็นประโยชน์นี้ นำพนักงานมาทำความดี เสียสละทำประโยชน์ให้แก่ส่วนรวม

การประกอบธุรกิจบริการนั้นสิ่งสำคัญก็คือการสร้างจิตใจของผู้ให้ ผู้เสียสละ (Service Mind) มิใช่ยิ้มแต่เพียงใบหน้า แต่ยิ้มที่มีคุณค่านั้นต้องยิ้มออกมาจากจิตใจ

จิตใจจะยิ้มได้นั้น พนักงานในสายงานบริการทุกคนต้องอิ่มไปด้วยความสุข และสุขใดก็มิอิ่มได้นานเทียบเท่ากับการที่เราได้ทำความดี เสียสละเพื่อส่วนรวม

ภาพประกอบจาก : โครงการจัดทำหน้ากากอนามัยเพื่อส่วนรวมของศูนย์ฝึกอบรมธนาคารกรุงไทย (เขาใหญ่) KTBGS