เมื่อเขียนบันทึกเรื่อง ผู้สูงอายุต้องการแรงใจ จบลง ผมจำได้ว่า ศ.ดร.เพชรน้อย สิงห์ช่างชัย และ อ.ดร.สาวิตรี ลิ้มชัยอรุณเรือง 2 อาจารย์แม่ของผม ท่านได้พร่ำสอนเรื่องการเกิดความรู้ใหม่โดยวิธีการ PAR ที่เปรียบเทียบกับการบรรจบของสายน้ำที่จะอุดมสมบูรณ์ ณ บริเวณปากน้ำแห่งนั้น เสมือนเป็นธารความรู้จากปัญญาชาวบ้าน และปัญญานักวิจัย ที่ใช้ PAR เป็นตัวเดินเรื่อง เกิดเป็น co-generative learning หรือการเรียนรู้ร่วม เกิดกระบวนการสร้างองค์ความรู้ใหม่ หรือ Produce Knowledge
แต่กระบวนการเกิดองค์ความรู้แบบนี้ต้องใจเย็น ๆ และใช้เวลา ค่อย ๆ ขยับการมีส่วนร่วมให้มากขึ้น ๆ จนเต็มรูปแบบ ค่อย ๆ ผสมผสานทฤษฎีกับการปฏิบัติ สร้างความรู้สึกร่วมกัน เรียนรู้ร่วมกัน
วันนี้สิ่งที่อาจารย์พร่ำสอน ค่อย ๆ ก่อกำเนิดขึ้นอย่างช้า ๆ และอุดมสมบูรณ์จริง ๆ ครับ
ไม่มีความเห็น