ผู้สูงอายุต้องการแรงใจ

     เมื่อวาน (9 พ.ย.2548) ช่วงบ่าย ผมได้ไปสังเกตการประชุมของชมรมผูสูงอายุ รพ.ปากพะยูน ก็ได้ได้พบคำสำคัญที่ผู้สูงอายุท่านหนึ่งได้เสนอไว้ คือ "ผู้สูงอายุต้องการแรงใจ" เช่นการให้ความสำคัญจากลูกหลาน หรือจากผู้สูงอายุด้วยกันเอง แต่ที่ประชุมไม่ได้นำไปสานต่อให้เป็นประเด็น จนคำสำคัญ คำนี้ผ่านพ้นไป

     หลังการประชุมผมได้พบกับแกนนำ 2 ท่าน (ท่านหนึ่งเป็นคนที่นำเสนอขึ้นเอง) รวมทั้งพยาบาลผู้รับผิดชอบอีก 2 ท่าน ก็ได้นำประเด็นนี้มาพูดคุยกันต่อ ท่านชอบใจมากที่ผมแอบตกประเด็นไว้ให้ และได้นำเสนอท่านว่าอยากจะให้ทำอย่างไร ก็ได้คำตอบที่ไม่ชัดเจนนัก แต่อยากให้เขาเห็นความสำคัญ เห็นคุณค่า เพราะคิดว่าตัวเองยังมีคุณค่าอยู่แม้จะเข้าช่วงวัยเจ็ดสิบกว่าแล้ว

     ผมได้นำเสนอว่าผมเคยเล่าเรื่องว่าด้วยลีลาวดี ไปจนถึงผักตบชวา และกลับมาที่สถานีรถ... ไว้ ตอนไปถามพ่อเพื่อให้เล่าให้ฟังใหม่ ดูท่านดีใจและมีความสุขมากในขณะเล่าเรื่อง ถ้าท่านจะให้สมาชิกชมรมฯ ได้ช่วยกันเล่าเรื่องประเภทนี้ จะดีไหม หรือเห็นเป็นอย่างไรบ้าง ในตอนท้าย ท่านบอกว่ารู้สึกดีมากที่จะมีคนรุ่นใหม่สนใจ ติดที่จะเล่าและนำเสนอออกไปอย่างไร ผมรับไว้กะว่าจะจัดการเรื่องนี้ให้ ขอให้ท่านเริ่มพูดคุยสอบถามสมาชิกกันดูอีกทีถึงประเด็นที่จะเล่าเรื่อง แล้วนัดหมายกับผมไว้ในเร็ว ๆ นี้ให้เข้าไปอีกครั้งครับ