??? 4.0 ??? ตอนที่ 2

??? 4.0 ??? ตอนที่ 2

สวัสดีครับ จากที่ได้กล่าวในตอนที่ 1 เกี่ยวกับการใช้เทคโนโลยี คอมพิวเตอร์ กับการใช้งานในโรงงานจริง ซึ่งเป็นผลงานที่ นศ. ภาคค่ำทำให้กับโรงงานเพื่อเพิ่มการผลิต และยังสามารถลดความผิดพลาดในการทำงานอีกด้วย ก็มาคิดขึ้นได้ว่า มีงานหนึ่งที่อยากแชร์ เป็นงานวิเคราะห์กระบวนการในการเพิ่มการประสิทธิภาพของคนงานอีกงาน งานที่จะกล่าวนี้เป็นงานที่มีบริษัทฯ ให้โจทย์มาให้นำไปเสนอติดตั้งระบบกับบริษัทใหญ่ ระดับพันล้าน เพื่อการส่งออก ทำไมผมอยากเสนอ งานนี้ผมก็ไม่ได้ทำ ได้แต่วิเคราะห์ ก่อนการวิเคราะห์ก็เคยได้คุยกับบริษัทแล้วว่าจะเสนองานนี้จริงหรือ เพราะผมคิดว่า บริษัทที่ให้ผมวิเราะห์นั้น ทุนจดทะเบียนระดับ 10 ล้าน จะไปเสนองานกับบริษัทระดับพันล้าน แล้วยังต้องเสนอแข่งกับบริษัทระดับร้อยล้านหลายๆ แห่ง ต่อให้ไอเดียเราดีแค่ไหน เขาคงไม่เลือกเราทำหรอก ผมก็ได้แต่บอกบริษัทว่า ผมว่าเขาก็แค่อยากได้ไอเดียดีๆ มาทำสเปกงาน จากการวิเคราะห์ของเราไป แล้วจ้างบริษัทใหญ่ๆ ทำมากกว่า ด้วยเราเป็นบริษัทเล็กข้อดีของเราก็คือ เราไม่ได้ยืนอยู่ในจุดที่ว่า หอคอยงาช้าง (หากสงสัยมีบันทึกขยายความเข้าใจอยู่ในบทตวามที่ผมเขียน เรื่อง ข้อคิดจากการเลือกซื้อซูชิ “https://www.facebook.com/notes/suwichai-thammasrisakul/%E0%B8%82%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%84%E0%B8%B4%E0%B8%94%E0%B8%88%E0%B8%B2%E0%B8%81%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B9%80%E0%B8%A5%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%81%E0%B8%8B%E0%B8%B7%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%8B%E0%B8%B9%E0%B8%8A%E0%B8%B4/928802840487226/” ) ฉะนั้นเราวิเคราะห์ระบบอย่างดีที่สุด เพือแย่งงานมาทำให้ได้ สุดท้ายบริษัทไม่ได้งาน เป็นไปตามที่คาด และผมขอกล่าวโครงการนี้พอสังเขป

โครงการงานเป็นโครงการวิเคราะห์งานเกี่ยวกับ โรงงาน แล่ไก่ขายเป็นแพ็กใส่จานโฟมแล้วแรบพลาสติก ชั่งโต๊ะมีตาชั่งน้ำหนักแพ็ค เงื่อนไขการแล่จะใช้ความชำนาญมาก คือแล่ 1 ถึง 2 ครั้ง แต่ล่ะชิ้นที่มีขนาดใหญ่พอประมาณ ดูดี และมีน้ำหนักรวม ตามพิกัดความเผื่อ +0 ถึง 10% ของน้ำหนักที่ต้องการ ประเภทแล่แล้วไม่พอแล้ว แล่ชิ้นเล็กแปะเข้าไปไม่ได้ หรือแล่เยาะไปแล้วแล่ออกมา ก็จะทำให้เหลือเศษได้ เศษที่เหลือจะเสียราคา ส่งต่อจะมีแผนก ทวนตรวจอีกว่าได้มาตราฐานหรือไม่

โจทย์ก็คือ เกิดปัญหาที่ ทวนตรวจ เกี่ยวกับน้ำหนักของไก่จำนวนมาก และไม่รู้ว่าผิดพลาดตรงไหน มีเศษเหลือเป็นจำนวนมาก ปริมาณผลิตไม่คงที่ ไม่แน่นนอน พูดง่ายๆ ก็คือไม่ได้ตามพิกัดความเผื่อ ต้องแกะมาแก้แพ็กใหม่ และจำนวนรวมต่อวันก็ไม่แน่นนอน และพนักงานมีจำนวนมากมารู้ใครทำมากทำน้อย

เมือได้โจทย์มาก็มาวิเคราะห์ ได้รายละเอียดดังนี้ จานโฟมที่ส่งเข้าไปในใส่ไก่จะมีบาร์โค๊ดอยู่ มีเลขลำดับทุกจาน เมือแล่เสร็จให้ยิงบาร์โค๊ดจากจาน โปรแกรมจะบันทึกไว้ว่าจานนี้ใครเป็นพนักงานแล่ นำข้อมูลมาประมวลผล ข้อมูลที่ได้ (แนะนำกำหนดจากผมเอง เป็นข้อเสนอสมมุติ เพื่อขยายความเข้าใจ) ดังนี้

สำหรับพนักงาน...(ขอพอสังเขป จริงๆ มีรายละเอียดพิจารณาหลายแบบ)

****พนักงานแต่ล่ะคนแล่ได้กี่จาน ได้มาตรฐานกี่จาน ไม่ได้มาตรฐานกี่จาน

**เงื่อนไขรายได้รายเดือน ให้เป็นเบี้ยขยัน จากจำนวนจานที่แล่ได้มาตรฐาน - ที่แล่ไม่ได้มาตราฐาน เพิ่มจากเงินเดือน

**เงื่อนไขโบนัสพนักงานเคยได้ 100% ของเงินเดือน เปลีร่ยนเป็น เริ่มต้นนำจำนวนที่แล่ได้มาเฉลี่ย 12 เดือน แบ่งตามลำดับเป็น 5 กลุ่ม เรียงตามลำดับ กลุ่มที่ 1 ถึง 5 ตามลำดับจำนวนที่แล่เฉลี่ยสูงสุด ไปต่ำสุด ได้โบนัสตามกลุ่มสูงสุด 150% เงินเดือน ไปจนถึง 50% เงินเดิอน

****มีความเป็นธรรม พนักงานไหนทำมากก็ได้มาก ตามความสามารถ พนักงานพัฒนาการตัวเองตลอดเวลา

สำหรับบริษัท.คาดว่า...(ขอพอสังเขป)

**ผลผลิตสูญเสียน้อยมาก เนื่องจากพนักงานให้ความระวังมากขึ้น จึงแล่ได้ตามมาตราฐานเพิ่มขึ้น เพราะมีผลต่อรับได้เงินเดือน

**ผลผลิตได้จำนวนมากกว่าเดิม แต่ใช้เวลาน้อยลง บริษัทลดการให้ OT ได้มาก เนื่องจากพนักงานทำเต็มความสามารถของตน พนักงานเกิดการแข่งขัน

**พนักงานลาหยุดน้อยมาก เนื่องจากมีผลต่อยอดโบนัส บริษัทสามารถวิเคราะห์

**ปรับเปรียนหน้าที่พนักงานบางส่วน คนเท่าเดิม แต่ผลผลิตเพามขึ้น แม้แต่เผนกแกะแพ็คใหม่จานที่ไม่ได้มาตราฐานก็ลดลง ไปเป็นพนักงานแพ็ค (ประมาณนี้)

**พนักงานเท่าเดิม ได้สินค้าเพิ่มขึ้น ใช้เวลาทำงานน้อยลง แปลว่า เวลาทำงานลดลง ค่าน้ำ ค่าไฟ ก็ลดไปด้วย บริษัทมีกำไร เพิ่มสวัดิการพนักงาน

จากข้างต้นเป็นเพียงส่วนหนึ่งของการสมมุติ ในความเป็นจริง ต้องวิจัยเก็บข้อมูลอีกพอประมาณ ที่กล่าวมาเป็นเพียงบริบทที่กล่าวได้ และให้เห็นเชิญประจักเท่านั้น ยังมีรายละเอียนอีกจำนวนหนึ่ง (ประมาณว่าพนักงานหัวหมอ) ที่จะกล่าวพอสังเขป

สรุปได้ว่าการนำเทคดนโลยีบางอย่าง เข้าไปใช้ ไม่จำเป็นต้องเป็น 4.0 เต็มรูปแบบ หรือเลิดหรูดอลังการ แค่ตรรก แนวคิดก็สามารถวิเคราะห์ สร้างงานให้มีประสิทธิภาพ ส่งผลให้เกิดประสิทธิผลตามมา โดยทุกฝ่ายได้ผลประโยชน์อย่างเป็นที่น่าพอใจ

และนี้คือตอนที่ 2 ที่เล่าสู่กันอ่าน แค่ขยายความรู้ความจำเป็น ตรรก ทางความคิด เทคโนโลยี ทางความคิด ไม่ได้ใช้เทคโนโลยีล่ำยุคใดน่ะครับ.....ถ้ามีเวลาคงได้มีโอกาสตอนที่ 3 น่ะครับ ซึ่งน่าจะเขียนยากกว่า อาจต้องใช้เวลาในการหาข้อมูล...บ้าง และเขียนขึ้นโดยไม่มีอคติ เขียนอย่างไร ไม่กระทบผู้บริหารชั้นสูง จนทำให้ต้องถูกฟ้อง ถูกจับ .....นานล่ะครับ ตอนนี้ บายก่อนน่ะครับ....