๘๔๗. สิ่งที่พ่อ-แม่ต้องสอนลูกก่อนโตขึ้น
ทราบกันหรือไม่ว่า...การที่มนุษย์เราเมื่อเติบโตขึ้น ได้ศึกษาเล่าเรียนจนจบการศึกษาในแต่ละดับนั้น สิ่งที่ต้องกระทำในหน้าที่ คือ ทำหน้าที่ที่ได้รับในแต่ละบทบาทให้ดีที่สุด เป็นคุณ ประโยชน์ต่อตนเองและสังคมรอบข้างอยู่เสมอ ด้วยการสำนึก และตระหนักต่อหน้าที่ที่ตนเองได้รับหน้าที่...สำหรับคนที่ได้ขึ้นชื่อว่า เป็นพ่อ-แม่คนแล้ว ยิ่งต้องตระหนักให้มาก ๆ ว่า ตัวเองต้องกระทำสิ่งใดบ้างให้กับลูก ๆ มิใช่ เพียงแต่ให้ทรัพย์สิน เงินทองอย่างเดียว สิ่งสำคัญที่สุด นั่นคือ การสั่งสอน อบรมให้ลูก ๆ ให้เป็นคนดี ได้แก่
๑. สอนให้รู้จักบุญคุณคน ไม่เนรคุณคน มีสัมมาคารวะ
๒. สอนให้รู้จักแยกแยะผิดถูก คิดได้ด้วยตัวเอง
๓. สอนให้รู้จัก กฎเกณฑ์ กฎกติกา ข้อตกลง
๔. สอนให้รู้จักพูดสุภาพ พูดเรื่องจริง พูดในทางที่ดี
๕. สอนให้รู้จักเคารพครู อาจารย์ ผู้ใหญ่
๖. สอนให้ต้องเป็นคนไม่หยุดเรียนรู้ ต้องรู้จักเรียนรู้ เพื่อพัฒนาตัวเองอยู่ตลอดเวลา
๗. สอนให้รู้จักมีปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่น
๘. สอนให้รู้จักมีมารยาททางกริยา วาจา
๙. สอนให้รู้จัก ดูแลรักษาชีวิตตัวเอง เห็นคุณค่าของตัวเอง
๑๐. สอนให้รู้จักให้เกียรติผู้อื่น ไม่ดูถูกผู้อื่น
๑๑. สอนให้รู้จักรับผิดชอบ หน้าที่และการกระทำของตนเอง
๑๒.สอนให้กล้าแสดงออก กล้าคิด กล้าพูด และกล้าทำ
๑๓. สอนให้จัดตารางเวลา เตรียมพร้อมล่วงหน้า รู้จักการบริหารจัดการเวลาให้เป็น
๑๕. สอนให้รู้จักคุณค่าของการใช้จ่ายเงิน ต้องหาเงิน เก็บเงิน และลงทุนต่อยอด
๑๖. สอนให้ไม่โทษคนอื่นทุกอย่างที่เกิดขึ้น คือ บทเรียน
๑๗. สอนให้รู้จักมีเหตุผล รู้สาเหตุเหตุ และรู้ปลายเหตุ
๑๘. สอนให้กล้าตัดสินใจ เพื่อเจอและรับสิ่งใหม่ ๆ เข้ามา
๑๙. สอนให้เป็นคนมีคุณธรรม และมีศีลธรรมประจำใจ
๒๐. สอนให้รู้จักออกกำลังกาย เพื่อรักษาสุขภาพ กินอาหารที่ดีต่อสุขภาพในระยะยาว
๒๑. สอนให้รู้จักแบ่งปัน ช่วยเหลือผู้อื่น
๒๒. สอนให้รู้จักมีเมตตาสัตว์ ที่อยู่ร่วมโลกเดียวกัน
๒๓. สอนให้รู้จักมองโลกในแง่ดี ตีความหมายในแง่ดี คิดในเชิงบวกต่อทุกคน
๒๔. สอนให้รู้จักขอบคุณที่ได้รับ ขอบคุณที่สอนให้รู้มากขึ้น
๒๕. สอนให้รู้จักชื่นชมผู้อื่น ไม่อิจฉาผู้อื่น
๒๖. สอนให้รู้จักความแตกต่าง ไม่จำเป็นต้องเหมือนใคร ๆ
๒๗. สอนให้รู้จักทำงานบ้าน เพื่อจัดระเบียบให้น่าอยู่
๒๘. สอนให้รู้จักแก้ปัญหาอย่างถูกวิธีและเหมาะสม
๒๙. สอนให้รู้จักการแก้ปัญหาต่าง ๆ ด้วยตนเองเป็น
๓๐. สอนให้รู้จักใช้ชีวิตแบบพอเพียง การเข้าใจชีวิตเกิดมาเพื่ออะไร
ฯลฯ
ที่กล่าวมาข้างต้น...เป็นเพียงแค่พื้นฐานที่คนเป็นพ่อ-แม่ ปู่-ย่า ตา-ยาย พึงกระทำต่อลูก-หลาน มิใช่สักแต่จะมี แล้วก็ปล่อยให้เป็นไปตามยถากรรม...คงมิใช่ เพราะนั่น จะทำให้เป็นปัญหาสังคมได้ในภายหน้า ในช่วงชีวิตที่ลูกเติบโตมาเป็นผู้ใหญ่แล้วทำปัญหาให้กับสังคม โดยที่เขาก็ไม่รู้ตัวว่าได้กระทำตนไม่ดีต่อสังคม...นี่คือ หน้าที่ของพ่อแม่ ที่พึงกระทำต่อลูก ๆ ของคุณเอง...ย้อนกลับมาดูตัวของคุณเองบ้าง...เคยไหมคะ? ที่ได้สอนพวกเขาแบบข้างต้น คงมิใช่ให้แต่เงินและให้เขาเรียนรู้ด้วยการเรียนจากทางโรงเรียนเพียงทางเดียวหรอกนะคะ อย่างน้อยจากบ้าน ๕๐ และทางโรงเรียน ๕๐ ค่ะ...และยิ่งน่าสงสารสำหรับพ่อแม่ที่แยกทางกัน แล้วใครละคะที่ทำหน้าที่สอนพวกเขาให้เป็น "คนดี" ได้...ฝากไว้ให้คิดค่ะ...คุณได้ทำหน้าที่ของคุณครบ สมบูรณ์แล้วหรือยัง? เพราะหากขาดในบางข้อ จะทำให้เห็นพฤติกรรมของพวกเขา ก็ต่อเมื่อเข้ามาทำงานร่วมกับผู้อื่น และสร้างปัญหาให้กับผู้อื่น โดยที่พวกเขาไม่รู้ตัวว่าได้ทำสิ่งที่ไม่ดีต่อคนอื่นค่ะ...นี่คือ ปัญหาสังคมที่กระทำจากมนุษย์โดยที่ไม่รู้ว่าตัวเองไม่มีพื้นฐานของการที่ต้องอยู่ร่วมกับผู้อื่นในสังคม...
สิ่งที่เราต้องการให้ลูกเป็น...ขึ้นอยู่กับการที่เราใส่ให้กับลูก มิใช่สิ่งที่เราต้องการให้ลูกเป็นอย่างเดียวค่ะ...ต้องการให้ลูกเป็นคนดี ๆ ก็ขึ้นอยู่กับพ่อแม่ ใส่สิ่งที่ดี ๆ ให้แก่ลูกค่ะ มิใช่นั่งนึกเพียงคำว่า "อยาก"...และความต้องการเท่านั้น
#สิ่งเหล่านี้เป็นพื้นฐานของการสร้างความเข้มแข็งให้กับสังคม
*************************************
ขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๑๕ กันยายน ๒๕๖๓
