ผมเล่าในบันทึก (๑)ว่า การประชุมวิชาการนานาชาติ รางวัลสมเด็จเจ้าฟ้ามหิดล ปี ๒๕๖๔ ต้องปรับตัวกระทันหัน เพื่อรับมือสถานการณ์การระบาดของ โควิด ๑๙ โดยเปลี่ยนหัวข้อมาเป็นเรื่องเกี่ยวกับ โควิด ๑๙ และเปลี่ยนเป็นการประชุม ออนไลน์
หลังจากการประชุม IOC เมื่อวันที่ ๑๕ พฤษภาคม ๒๕๖๓ มีการประชุมย่อย เพื่อเตรียมงานของแต่ละ subtheme อีกหลายครั้ง ผมได้เข้าร่วมบ้างไม่เข้าบ้าง วันนี้ ๑๓ สิงหาคม ๒๕๖๓ มีการประชุมร่วมทั้ง 4 subtheme เพื่อหาทางลดความซ้ำซ้อนระหว่าง subtheme
เอกสารการประชุมทำให้ผมเห็นความก้าวหน้าอย่างน่าชื่นใจ ของการเตรียมการประชุม
หัวข้อใหญ่ของการประชุม : COVID-19 : Advancing Towards an Equitable and Healthy World
แต่ละ subtheme มี 5 parallel session ซึ่งจะประชุมกันแบบ webinar ในช่วงเดือนกันยายน - ธันวาคม ๒๕๖๓ แล้วประธานของแต่ละ parallel session จะเป็น panel อภิปรายในการประชุมใหญ่ปลายเดือนมกราคม โดยที่ประชุมวันละ 1 subtheme รวม ๔ วัน ตามด้วยการสังเคราะห์และสรุปอีก ๑ วัน ประชุมวันละ ๒ - ๓ ชั่วโมง
สุ้มเสียงของชื่อการประชุมท้าทายมากนะครับ ว่าเราจะช่วยกันทำให้หลังการระบาดของโควิด ๑๙ สงบลงแล้ว โลกจะมีสุขภาวะเพิ่มขึ้น ซึ่งถ้าจะให้พูดแบบแซวๆ ก็ได้ว่า กว่าโควิด ๑๙ จะสงบ ก็ได้ประธานาธิบดีคนใหม่ของสหรัฐฯ แล้ว โลกมีสุขภาวะดีขึ้นแน่
แต่พูดแบบเอาจริงเอาจังได้ว่า มนุษย์ต้องเรียนรู้จากโควิด ๑๙ ให้มาก เอาข้อเรียนรู้นั้น มาทำให้โลกน่าอยู่ขึ้น ซึ่งจะต้องเข้าไปแก้ปัญหาที่ระดับรากเหง้า โดยที่มีหลายรากของปัญหา ที่เชื่อมโยงกันอย่างซับซ้อน และสงสัยว่ารากใหญ่ที่สุดอาจไม่ใช่ด้านสาธารณสุข
ผมรอดูว่า การประชุมทั้งหมดนี้จะมีลักษณะ information-informed แค่ไหน
วิจารณ์ พานิช
๑๓ ส.ค. ๖๓
ไม่มีความเห็น