กลอน จ๊ะเอ๋

เสียงคลื่นลมฝนโปรยโชยลมโกรก

กิ่งใบโยกเย้กย้ายซ้ายไปขวา

เสียงเปรี้ยงป้างกลางดงพงพนา

สายสาดฟ้าฟาดเปรี้ยงลงสู่ดิน

ยามฝนพรำฉ่ำชื่นระรื่นจิต

ชมชีวิตเริงร่าพาถวิล

สกุณาน้อยใหญ่ต่างโบยบิน

ฝนหลั่งรินหยดย้อยห้อยชายคา

ทุกชีวิตหลบฝนคนละที่

รอวารีล่าถอยคอยแลหา

เมยหนูน้อยหยอกเย้าเยาะยิ้มมา

แล้วหลับตาปิดหน้าจ๊ะเอ๋เอย

[นายศุภณัฐ เจตน์ครองสุข]

เป็นกลอนที่น่ารักมากเลยครับ