๑,๑๔๒ รักตัวเอง...

          ไม่มีใครที่ไม่รู้จัก “ความรัก” และถ้าจะค้นหาบ่อเกิดของความรักว่าอยู่ ณ หนแห่งใด คงยากพอดู เพราะความรักเป็นความรู้สึกที่ละเอียดอ่อนและไม่มีที่สิ้นสุด....

      แต่ลึกลงไปในศูนย์กลางแห่งตัวตนของทุกคน จะพบความรักอย่างแน่นอน บางคนถึงขนาดปล่อยให้ความรักในตัวเอ่อท้นออกมา เรียกว่าความรักท่วมท้นหัวใจ

          บางทีก็ท่วมท้นไปทั้งร่างกาย จิตใจ และจิตสำนึก กลายเป็นตัวตนที่เต็มเปี่ยมด้วยความรัก

          หลายคนมีความเชื่อว่า..การได้ฉายพลังแห่งรักออกมาจากทุกอณูของร่างกายในทุกทิศทาง แล้วจากนั้นความรักก็จะได้กลับคืนมาเป็นทวีคูณ

          การให้ไม่มีการสิ้นสุด การให้ความรักทำให้รู้สึกดี เพราะนั่นคือการแสดงถึงความปิติภายใน แต่ต้องเริ่มที่ตัวเองก่อน..ใช่หรือไม่?

          ยิ่งใช้และมอบความรักแก่ตัวเองมากเท่าใด จะมีโอกาสได้มอบความรักออกไปได้มากขึ้น...

          รักตัวเอง..จึงมิใช่เรื่องยากเลย ก็แค่เอาใจใส่ดูแลสุขภาพร่างกาย ออกกำลังกายสม่ำเสมอ รับประทานอาหารและเครื่องดื่มที่มีประโยชน์ แต่งกายด้วยเสื้อผ้าสะอาดเรียบร้อยและสวยงาม

          เท่านี้เอง..กายและใจก็จะได้รับการตอบสนองเป็นอย่างดี ในแบบที่เรียกว่ามีชีวิตชีวา...

          เมื่อจะรักตัวเอง..ก็ต้องจัดสิ่งแวดล้อมของที่อยู่อาศัยให้น่าอยู่ มีสิ่งอำนวยความสะดวกและตอบสนองความต้องการได้ตามสมควร ภายในบ้านอบอวลด้วยไอรักและได้ซึมซับกับรสชาติของความรักอย่างที่รู้คุณค่าอย่างแท้จริง

          รักตัวเอง..ก็อาจจะต้องเลือกทำงานที่รักด้วย เมื่อได้ทำงานแล้วก็ต้องรักในงานที่ทำ ด้วยการใช้ความคิดสร้างสรรค์และความสามารถภายในตัวเองที่มีอยู่

          รักตัวเอง..ก็ต้องประพฤติดีต่อผู้คนและคบหาสมาคมกับคนดี เพราะคนที่ดีจะเป็นกระจกที่คอยสะท้อนความเป็นตัวตนที่เป็นแบบอย่างที่งดงาม

          เมื่อรักตัวเอง ก็ต้องรู้จักการให้อภัยตนและปล่อยอดีตให้ผ่านไป เพื่อให้ชีวิตได้เป็นอิสระบ้าง

          ผู้ที่รักตัวเอง จะมีชีวิตอยู่กับปัจจุบัน รับรู้ว่าทุกขณะที่ผ่านไปล้วนแต่เป็นประสบการณ์ที่ดี และมีความเชื่อว่าอนาคตจะงดงาม เปี่ยมสุขและมั่นคง

          คงไม่มีใคร..ที่รู้สึกจริงจังและจริงใจกับคนที่ไม่รักตัวเอง เพราะคิดว่าถึงอย่างไรก็คงฝากชีวิตไว้ไม่ได้ เพราะขนาดตัวเองก็ยังไม่รู้จักที่จะรักเลย..

          ความจริงก็คือ เมื่อรักตัวเองแล้ว จะเกิดความรู้สึกรักงานตามมา  อันเป็นที่มาของความรักต่อเพื่อนร่วมงาน และมีความอดทนขยันหมั่นเพียรเพื่อทำงานให้แก่บุคคลอันเป็นที่รัก...

          หลายคนลืมนึกไป จึงเริ่มต้นความรักที่คนอื่นก่อนเสมอ ทุ่มความรักสุดตัวสุดหัวใจ ปล่อยตัวปล่อยใจและปล่อยเวลาให้สูญเสียไปอย่างเปล่าประโยชน์..โดยที่ไม่มีการพัฒนาตนเอง

          เมื่อกายและใจ ไม่ได้รับการพัฒนา ความรู้ความสามารถไม่เพียงพอ.จึงไม่เกิด.มงคลชีวิต..ความเศร้าและหดหู่ใจจะตามมา..สง่าราศึก็มีไม่มากพอที่จะไปรักคนอื่นได้เลย   

          ดังนั้น..จงตั้งคำถามไว้เสมอ..จะรักใคร..ให้รักตัวเองก่อน..

          จะให้ความรักแก่ใคร..จงมอบความแก่ตัวเองก่อน...

          จะเป็นที่พึ่งพิงของใครได้..ก็ต่อเมื่อมีความรู้สึกที่จะรักตัวเอง..และทำตัวเองให้แข็งแรงและมั่นคงในชีวิตเสียก่อน

          เชื่อว่า..เมื่อรู้จักและทำความเข้าใจ ตลอดจนปฏิบัติในแนวทางที่ถูกต้องดีงาม ในแบบที่รักตัวเองอย่างที่มากพอ..จะทำให้ทุกคนมีพลังที่จะแบ่งปันความรักอย่างมากมายเป็นทวีคูณ

          คุณค่า..ของความรัก..อยู่ในกายของทุกคน..เรียนรู้และทำตัวเองให้มีความสุข ก่อนส่งมอบ แล้วยิ้มรับ เพื่ออยู่ร่วมกับความรักนั้น..ตลอดไป

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๑๒  มิถุนายน  ๒๕๖๓

[ยายธี]

รักแท้คือ การให้..ที่ไม่หวังการตอบแทน..ใช่ไหมคะ…

[ชยันต์ เพชรศรีจันทร์]

ใช่ครับ..คุณยาย