ตลาดนัดโคกระบือสี่แยกสมเด็จถนนถีนานนท์ก่อนขึ้นภูพานความหลากหายของอาชีพ.วัชรินทร์ เขจรวงศ์

ตลาดนัดโคกระบือสี่แยกสมเด็จถนนถีนานนท์ก่อนขึ้นภูพานความหลากหายของอาชีพ

เช้าวันนี้(๑๗ พ.ค.๖๓) เวลา ๐๖.๐๐ กระผม นายวัชรินทร์ เขจรวงศ์ เกษตรอำเภอสหัสขันธุ์ จังหวัดกาฬสินธุ์ ตื่นตั้งแต่เช้าตรู่ ออกเดินทางโดยรถยนต์กระบะ ตางไปตามถนนถีนานนท์ เพราะบ้านผมอยู่ช่วงบ้านนาจารย์ ระยะทางประมาณ ๓๐ ก.ม. ผ่านสี่แยกไฟแดงอำเภอสมเด็จ ที่ชาวบ้านทั่วไปเรียกอำเภอสมเด็จว่า “สี่แยก” เลยที่ว่าการอำเภอสมเด็จ และตรงข้ามโรงพยาบาลสมเด็จ เมื่อก่อนเป็นตลาดเล็ก ขึ้นกับอำเภอสหัสขันธ์ แต่สี่แยกตั้งบนถนนถีนานนท์ สายหลัก เรียกว่ากรุงเทพ-นครพนม ผ่านเส้นนี้ข้ำภูพาน ไปจังหวัดสกลนคร จึงเจริญพัฒนารวดเร็วมาก ศูนย์กลางด้านเศรษฐกิจ ของพื้นที่แห่งนี้ ภายในระยะเวลาไม่กี่ปี ตลาดนัดโคกระบือสี่แยกสมเด็จปิดตัวลง เงียบเหงามาหลายเดือน เพราะ “โควิด๑๙” ก่อนเข้าไปในสนาม ต้องตรวจสอบวัดอุณภูมิ ล้างมือด้วยเจลแอลกอฮอร์ มีนายสัตวแพทย์คอยดูแล เปิดได้ ๒ นัด วัวควาย จึงดูน้อยกว่าคนซื้อ ธรรมดารดีมาน ซัพพลาย หรืออุปสงค์อุปทาน สินค้าน้อย คนซื้อมาก ราคาวัวควาย จึงสูงเป็นธรรมดา แม่วัน พ่อวัว ๔-๕ หมื่น แม่ลูก ๕ หมื่นขึ้น ลูกวัว ตั้งแต่ ๒- หมื่น ผมเดินไปรอบๆสอบถามราคา ผ่าน “นายฮ้อย” หมายถึงคนค้าขาย ที่ตกลงราคากันได้ นั่งติดพื้นดินนับเงินแบ๊งค์พัน ให้กันและกัน กลุ่มละ ๒-๓ แสน แล้วแต่จำนวนวัว ตั้งแต่ ๑ ตัวขึ้นไป คนหนุ่มสาว คอยดักรอรถยนต์ขนวัวที่วิ่งผ่านเข้ามา ขึ้นเกาะข้างรถยนต์เข้าไปจอด ตกลงราคากันได้ วัวยังไม่ถึงสนามเปลี่ยนมือแล้ว จูงไปผูกกับหลักตั้งราคาใหม่ ชาวบ้านเรียกว่าจับเชือกหรือเหยียบเชือกกิน คนมาสายๆ ๐๖.๐๐ น.ได้วัวควายมือที่ ๒-๓ เช้าวันนี้ วัว ประมาณ ๕ พันตัว คนเป็นหมื่น คือคนมากกว่า วัว ควาย “นายฮ้อยแต่ละคนมีเงินติดตัวค่าเฉลี่ยคนละ ๑ หมื่นบาทหรือมากกว่า” เงินสะพัดนับร้อยล้านหรือมากกว่า หลากหลายอายุจริงๆ เด็กๆฝึกเป็นนายฮ้อย มากับพ่อแม่ มากับตา ยาย แต่งตัว เสื้อผ้าเก่าๆ ผ้าขาวม้าคาดพุง ยายแก่ๆเดินสักไม้เท้ามา แต่ละคนมีเงินหลานหมื่น หรือมีเงินเป็นสนๆ ที่นี่ตลาดนัดโคกระบือสี่แยกสมเด็จ จ.กาฬสินธุ์ กระผม เดินผ่านตั้งแต่ ทางเข้ารถติดยาว มีด่านตรวจสัตว์ ผ่านน้ำยาฆ่าเชื้อ รถจอดเรียงรายจำนวนมาก มีทั้งรถยนต์ขนวัวควายเข้าและออกจากตลาดนัดแห่งนี้ ริมถนนมีคนข้าง กาละมังที่ทำจากล้อรถยนต์ ใส่หญ้าอาหาร แผ่นยางพารารองพื้น และทำรางอาหาร รำ หัวอาหาร หญ้าสด เมล็ดพันธุ์หญ้า กระดิ่ง ปลอกคอ เชือกวัว ควาย สายรัด เครื่องประดับวัวควาย คนขายอาหารเช้า กาแฟ โอวันติน เครื่องดื่มชนิดต่างๆ ราคากันเองต่อรองได้ กลิ่นไอ แห่งความสุข บนพื้นดินที่เต็มไปด้วยมูลโค-กระบือ ได้บรรยากาศจริง เสียงพูดคุยกันแบบไม่ขาดเสียง ทั้งต่อรองราคา ลดไม่ลด พบกันครึ่งทาง ได้แล้วจูงต่อ คนใหม่มาให้ราคา ได้กำไรเปลี่ยนมือทันที บางคนมาตั้งแต่เช้า ยังไม่ได้ บางคนมาถึง ได้ ๒-๓เชือกๆละ ๑-๒ พันบาท บางคนเชือกเดียวได้ ๕ พันบาท จังหวะและโอกาสแตกต่างกันไป บางคนขี่ควายโชว์ ให้ควายคุเข่า “คารวะ” วันนี้ การเงินเริ่มสะพัดแล้วครับ ที่นี่มีอาชีพ ที่นี่มีเงิน คนไทยอยู่อย่างมีความสุด เราต้องผ่าน “โควิด๑๙” ไปด้วยกัน คนไทยไม่ทิ้งกัน ครับ วันอาทิตย์หน้าพบอันอีกครับ….วัชรินทร์ เขจรวงศ์/รายงาน