เด็กทีมีความต้องการจำเป็นพิเศษกับการจัดการศึกษาที่ย้อนแย้ง2(การวัดผลประเมินผล)

เด็กทีมีความต้องการจำเป็นพิเศษกับการจัดการศึกษาที่ย้อนแย้ง2(การวัดผลประเมินผล) ในการจัดการศึกษาเพื่อให้คนเกิดการเรียนรู้นั้นมีความชับซ้อนด้านความแตกต่างระหว่างบุคคล ตามหลักศาสนาพุทธการเรียนรู้ของมนุษย์ท่านเปรียบไว้เหมือนบัว ๔ เหล่า(เหล่าที่ ๕ น่าจะเป็นพวกบัวแล้งน้ำ) ด้วยการศึกษาไทยยึดเหลักและแนวคิดและทฤษฏีการวัดผลประเมินผลของบลูม ในทุกหลักหลักสูตรที่มีการเปลี่ยนแปลงมา โดยเน้นการวัดความรู้ ทักษะ เจตคติ ขณะที่บุคคลเข้าเรียนมีความแตกแต่างกัน ธรรมชาติของวิชาก็มีความแตกแตกกัน เครื่องมือวัดผลการเรียนรู้ยังเน้นการวัดผลด้านความรู้เป็นหลัก ปรัชญาการจัดการศึกษาเด็กที่มีความต้องการจำเป็นพิเศษเน้นส่งเสริมให้ผู้พิการช่วยเหลือตัวเองได้ ลดและแบ่งเบาภาระของสังคมและอยู่ในสังคมได้ออย่างมีความสุขตามอัตตภาพ การจัดการศึกษาที่ผ่านแผนการจัดการศึกษาฉเพาะบุคคล(IEP)และการจัดการเรียนรู้ตามแผนการจัดการเรียนรู้ฉเพาะบุคคล(IIP) เป็นเครื่องมือตรวจสอบเด็กพิการได้อย่างเหมาะสมตลอดหลักสูตรและระยะเวลาที่เรียนตามแผน ดังนั้นการวัดผลประเมินผลเด็กพิเศษจึงควรเน้นการวัดและประเมินผลเพื่อเน้นการส่งเสริมพัฒนาการตามแผน IEP ที่กำหนดไว้ ซึ่งหลักสูตรสถานศึกษาที่ดำเนินการอยู่ทุกวันนี้ มีระเบียบวัดและประเมินผลเป็นหน้าที่หลักของโรงเรียนในการตัดสินผลการเรียนตามหลักสูตรหรือแผนIEP ในการจัดทำแผน IEP นั้นจะมีครูที่ผ่านการอบรมการคัดกรอง ครูประจำชั้น ประจำวิชา ครูวิชาการ ผู้บริหารสถานศึกษา และผู้ปกครองนักเรียนร่วมลงนามในแผน ดังนั้นการวัดผลประเมินผลเพื่อให้ครอบคลุมในแต่ละด้านควรดำเนินการดังนี้ ๑ แต่งตั้งคณะกรรมการวัดและประเมินผลนักเรียนพิการเรียนรวมโดยให้ผู้ปกครองมีส่วนร่วมในการวัดผลประเมินผลทุกขั้นตอน ๒ การลงรายละเอียดต่างๆของเอกสารควรแนบเอกสารสำคัญเช่น แผน IEP ไว้เพื่อเป็นการยืนยันการตัดสินผลการเรียน(แต่ต้องเป็นความลับ รู้ฉเพาะผู้ปกครอง) ๓ การดำเนินการวัดผลประเมินผลเน้นการส่งเสริมพัฒนาการ ตามแผน IEP ๔ การตัดสินผลการเรียนบางกิจกรรมควรมี ๒ ระดับคือ ผ่าน กับ ไม่ผ่าน กรณีตัดเกรดสามารถปรับระดับเกรดได้เพื่อความเหมาะสม(ไม่ให้เกิดข้อเปรียบเทียบกับเด็กปกติกรณีเด็กปกติได้เกรดต่ำกว่าเด็กพิเศษ) ๕ รายละเอียดอื่นๆเป็นอำนาจหน้าที่ของโรงเรียนที่เป็นผู้ใช้ระเบียบการวัดผลประเมินผลของสถานศึกษาที่กำหนดไว้
จะเห็นว่าการวัดผลประเมินผลเด็กพิเศษเรียนรวมปัจจุบันนี้เป็นบทบาทสถานศึกษาในการตัดสินผลการเรียนรู้ โดยส่วนกลาง หรือ สพฐ กำหนดแนวกว้างๆตามหลัสูตรแกนกลางไว้เพื่อให้เหมาะสมกับการจัดการเรียนรู้ของเด็กแต่ละคนแต่ละด้านของความพิการ ๙ ประเภท เพราะเป้าหมายสูงสุดของการเรียนรู้ผู้พิการคือ มีพัฒนาการด้านความพิการของตนดีขึ้นจากการจัดการเรียนรู้ตามแผน IEP และสำคัญที่สุดผู้พิการอยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุข

[สุจิตรา]

พึ่งเข้าใจคำว่าเด็กที่มีความต้องการจำเป็นพิเศษคือเด็กพิการที่เรียนร่วมกับเด็กปกติ แต่ก่อนนี้เข้าใจผิดคิดว่าเป็นเด็กที่เก่ง ๆ มีความสามารถด้านวิชาการต่างๆ ที่ต้องการเรียนมากเป็นพิเศษ ซะอีกค่ะ