มาจากขอนแก่น 22 มีนาคม 2563 จนโควิทระบาดรุนแรง ประเทศไทยประกาศเคอฟิวส์ 1 เดือน คือ เมษายน 2563 การเดินทางทุกชนิดหยุดหมด เครื่องบิน รถยนต์ รถไฟ รถทัวร์ รถโดยสารทุกชนิดหยุดเพื่อชาติ ศูนย์การค้าหยุดบริการ ร้านทำผมหยุด ยกเว้นร้านอาหารขายได้แต่นำกลับบ้าน คนทำงานให้ work from home เราก็ไม่ได้ไปไหน
ชีวิตช่วงนี้ ดูแลหลานวนไป มีหลานชาย 1 หลานสาวสาม แต่ละวันก็จะอยู่ศรีราชา ดูแลแค่หลานสาว 1 คน หลานชายมีพี่เลี้ยงประจำ 1 คน เรามีหน้าที่ทำอาหารให้หลานกิน คิดเมนูอาหาร เมนูประจำคือ ต้มซุปกระดูกหมูใส่แครอท หัวผักกาด มันฝรั่ง มะเขือเทศ ฟัก เม็ดเก๋ากี้ หลานชอบมากๆ บางวันก็ต้มมักกะโรนี บางวันก็อบน่องไก่ ไข่เจียวกับข้าวเหนียว ผัดบ๊อคโคลี่ ตอนสายๆพาหลานวาดรูปบ้าง พาอ่านหนังสือ เล่านิทานบ้าง ตอนบ่ายพาหลานสาวนอน ตอนเย็นพาหลานเดินเล่น กำลังคิดต่อว่า การให้หลานดูการ์ตูนบ้างจะเป็นอะไรไหม เพราะหลานชอบมาขอดูแต่พยายามไม่ให้ดูเกินครึ่งชั่วโมง
วันนี้สิ้นเดือนพอดี ถึงแม้รัฐบาลจะประกาศเคอร์ฟิวส์อีกในเดือน พฤษภาคม 2563 แต่ยังให้เครื่องบินบินได้แล้ว อย่ากระนั้นเลย เราก็ขอกลับไปพักผ่อนก่อน 9-22 พค 2563
อยู่กับหลานจนชิน สงสัยคิดถึงหลานอย่างแน่นอน
แก้ว
30 เมษายน 2563
สุขใจไปด้วยเลยครับ
หลานชาย พอร์ชไม่ค่อยสบาย ต่อมทอนซิลอักเสบ อดีนอยด์โตด้วย หาหมอให้ยามาพ่น ควรบ้วนปากด้วยน้ำเปล่าให้สะอาดป้องกันแผลในช่องปาก มีภูมิแพ้ด้วยบางทีก็หายใจไม่สะดวก พ่อแม่เขาพยายามดูแลแบบ complementary ถ้าไม่ดีขึ้นคงต้องปรึกษาแพทย์
หลานสาวพรีม อายุ 2 ขวบ 6 เดือน เป็นภูมิแพ้ เวลานอนกลางวันหายใจไม่สะดวกเหมือนจมูกบวม ถ้ากินยาแก้แพ้จะนอนหลับสบาย บางทีเป็นคุณยายก็เครียดไปกับหลาน