ตะเรงปรอเต๊ะกัมพูเจีย.......( 10 ) บารายตะวันตก

บาราย ก็คือสระน้ำขนาดใหญ่ขุดไว้เพื่อเป็นแหล่งน้ำกินน้ำใช้ตั้งแต่เป็นพันปีมาแล้ว โดยบารายทางทิศตะวันตกมีขนาดใหญ่มาก ยาว 8 กิโลเมตร กว้าง 2.2 กิโลเมตร

คราวที่แล้วเราชมพนมกุเลนกันไปแล้ว ช่วงบ่ายแก่ๆ เราไปเยือนบ้านหลังหนึ่งอยู่ในชนบทใกล้ๆ ตัวเมืองเสียมราฐ เรียกว่า บ้านระเบิด คือเป็นบ้านแบบชาวบ้านกัมพูชาแต่เป็นที่รวบรวมกับระเบิดทั้งหลายที่กู้ขึ้นมาจากที่ฝังไว้ทั่วกัมพูชาในสมัยที่เกิดสงครามกลางเมือง ที่เป็นสงครามสามฝ่ายสี่ฝ่ายนั่นแหละ โดยทางญี่ปุ่นให้การสนับสนุนในการกู้และนำมาแสดงไว้ที่บ้านนี้ โดยก็ยังไม่สามารถกู้กับระเบิดได้ทั้งหมดในปัจจุบันนี้แหม ก็เล่นฝังกันแหลกตลอดเวลาหลายปี จะไปหมดง่ายๆ ได้อย่างไร

กับระเบิดมากมายทั้งชนิดและปริมาณแสดงถึงความโหดร้ายของสงครามโดยมีชาวบ้านกัมพูชาเป็นเหยื่อ ดูแล้วน่ากลัวและน่าเวทนายิ่ง โชคดีที่บ้านเราไม่มีสงครามกลางเมืองแบบนี้ กับระเบิดนี้มีผลิตทั้งในประเทศทางแถบเอเชีย และประเทศพวกฝรั่งเอง สหประชาชาติกำลังพยายามสืบว่ามาได้อย่างไร พวกไหนนำมาบ้าง ซึ่งคงเป็นเรื่องยากเรื่องหนึ่ง

ออกจากบ้านระเบิดเราไปชมบารายตะวันตก บาราย ก็คือสระน้ำขนาดใหญ่ขุดไว้เพื่อเป็นแหล่งน้ำกินน้ำใช้ตั้งแต่เป็นพันปีมาแล้ว โดยบารายทางทิศตะวันตกมีขนาดใหญ่มาก ยาว 8 กิโลเมตร กว้าง 2.2 กิโลเมตร ก็ไม่มีอะไรน่าดูมากมาย แต่ทางไกด์ภูมิใจที่จะนำเสนอมาก ที่ริมบารายมีท่าเรือ มีเด็กชาวบ้านเล่นน้ำกันอยู่ ช่วงที่เราไปนั้นบ่ายจัด แดดร้อนมาก ลงไปดูแป๊บเดียวก็กลับขึ้นรถกัน มีเด็กๆ ชาวเขมรมาขายของที่ระลึก ส่วนใหญ่เป็นสร้อยข้อมือลูกปัด ราคาไม่แพง เด็กจะตามตื้อตรงประตูและหน้าต่างรถ ราคาก็จะต่อรองลดลงเรื่อยๆ ยิ่งใกล้รถจะออกราคาก็ยิ่งลดลง ตื้อขายจนวินาทีสุดท้ายที่รถจอดอยู่

ตอนเย็นไปตลาดในตัวเมืองเสียมราฐ แถบหนึ่งมีอาหารแบบเอาไปทำกับข้าว ส่วนใหญ่เป็นปลาที่ทำแห้งแล้วแบบต่างๆ เช่น ปลากรอบเขมรอันขึ้นชื่อซึ่งทำมาจากปลาเนื้ออ่อนนั่นเอง อีกแถบหนึ่งมีของขายแบบของที่ระลึก เช่น ผ้านุ่ง ผ้าพันคอ เสื้อยืด ภาชนะหวายแบบต่างๆ หนังสือ copy จากหนังสือดังๆ ของฝรั่ง เช่น The lonely planet เป็นต้น สำหรับหนังสือถือว่าถูกทีเดียวเมื่อเทียบกับราคาของหนังสือจริง ส่วนราคาสินค้าอื่นๆ ไม่ถึงกับแพงแต่ก็ไม่ถูก และต่อราคาค่อนข้างยากคนขายโดยรวมก็ไม่ค่อยมีอัธยาศัย สรุปแล้วไม่มันส์ในอารมณ์สำหรับขาช้อปทั้งหลาย

ใกล้ค่ำทานอาหารที่ร้านครัวไทย เป็นของคนไทย บรรยากาศเป็นแบบบ้านไม้ยุคเก่า ดัดแปลงเป็นสวนอาหาร โดยมีโต๊ะตั้งอยู่ตรงสวนหน้าบ้าน มีต้นไม้พอร่มรื่น อาหารก็แบบไทยๆ เช่น ทอดมัน ปลาช่อนลุยสวน ต้มยำรวมมิตร และที่บ่งบอกว่าอยู่เมืองเขมร ก็คือ ปลาเนื้ออ่อนทอดกรอบ อร่อยส่งท้ายการมาเที่ยวเมืองเสียมราฐ พรุ่งนี้เราจะเดินทางกลับไปเที่ยวที่พนมเปญต่อ ก็ตามไปเที่ยวด้วยกันอีกตามเคยนะจ๊ะ…..