เรื่องเล่าในวันฝนตกของคู่รัก

เรื่องเล่าของคู่รักคู่หนึ่งที่ข้าพเจ้าชอบเป็นการส่วนตัว และอาจจะเคยมีคนอื่นเคยได้เล่าไว้แล้วในที่ใดบ้างแล้ว ไม่ว่าจะเป็นในอินเทอร์เน็ตหรือในเว็บของเรื่องเล่าที่เกี่ยวกับความรัก แต่ข้าพเจ้าก็ยังอยากจะหยิบเรื่องนี้มาเล่าอีกครั้งและเสริมด้วยความคิดส่วนตัวบ้างเล็กน้อย หากท่านได้อ่านแล้วคิดตามไปด้วยว่าเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยยังไงก็ลองคิดตามได้ คู่รักคู่หนึ่งที่ได้รักกันมานานมากแล้ว วันหนึ่งหญิงสาวต้องการที่จะออกไปเที่ยวกับชายที่เป็นที่รักจึงได้เอ่ยปากชวน “เราไปเที่ยวกันไหม ที่ไหนก็ได้” ฝ่ายชายได้ยินดังนั้นจึงตกลงเพราะถือว่าเป็นการได้ใช้เวลาไปกับคนที่เขารัก จากนั้นจึงได้ทำการออกเดินทางโดยการเลือกที่จะเดินทางด้วยรถจักรยานยนตร์ตามสไตล์ของผู้ชายที่ชอบการลุยๆ และบวกกับอากาศที่เป็นใจนั้นการได้นั่งขับรถจักรยานยนตร์รับลมและขี่รถไปด้วยชมวิวไปด้วยย่อมเป็นสิ่งที่หาไม่ได้จากในตัวเมืองหรือในบ้าน เมื่อคู่รักได้เดินทางไปเรื่อยๆ แต่ระหว่างทางก็ได้มีฝนตกลงมา ฝ่ายชายจึงพยายามขับรถให้เร็วขึ้นเพื่อที่จะได้หาที่หลบฝน ซึ่งระหว่างที่เขาได้เร่งเครื่องให้เร็วขึ้นก็ย่อมมีการจับเบรคเพราะสภาพถนนที่ไม่เป็นใจ จากนั้นก็ได้เกิดเรื่องที่ถือว่าเป็นจุดสำคัญที่ทำให้เรารู้ว่าความรักที่แท้จริงนั้นจะรักคนที่เรารักมากกว่ารักตัวเอง ฝ่ายชายได้สังเกตเห็นแล้วว่ารถของตัวเองนั้นมีปัญหาในช่วงของเบรคที่ไม่สามารถเบรคได้ซึ่งเขารู้อยู่แล้วว่าโอกาสที่จะรอดในสภาพถนนที่มีฝนตกนั้นย่อมยากเพราะเขาขับรถเร็วมากจึงได้บอกกับฝ่ายหญิงว่าให้เอาหมวกกันน็อคของเขาไปใส่ โดยที่เขาไม่ได้บอกความจริงเลยว่ารถของเขาเบรคไม่ได้เพราะไม่อยากให้หญิงสาวตกใจ หญิงสาวจึงรับหมวกไปและจากนั้นก็ได้เกิดอุบัติเหตุซึ่งแน่นอนว่าหญิงสาวรอดแต่ฝ่ายชายไม่รอด จากเรื่องเล่านี้ทำให้คิดต่างว่าถ้าหากคนสองคนใส่หมวกด้วยกันทั้งคู่ก็คงไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ ถือว่าเป็นเรื่องเล่าที่มีจุดบอดและจุดเด่นไปๆพร้อมๆกัน