รูปแบบการจัดการศึกษาเพื่อเสริมสร้างความมั่นคงของประเทศในจังหวัดชายแดนภาคใต้
การศึกษา เป็น เครื่องมือในการพัฒนาประเทศ ประเทศที่พัฒนาแล้ว กำลังพัฒนาหรือด้อยพัฒนา ตัวชี้วัดอย่างหนึ่งคือ ระดับการศึกษาของคนในประเทศ นั้นๆ หากประชากรของประเทศมีการศึกษาดี มีประสิทธิภาพ ความกินดีอยู่ดี เศรษฐกิจดี การเมืองมีเสถียรภาพ ความมั่นคงของประเทศจะตามมา
นักวิชาการ ให้การยอมรับว่า การศึกษา เป็นปัจจัยเหตุสำคัญในการสร้างมนุษย์ที่มีคุณภาพ ดังคำกล่าวที่ว่า "มนุษย์เป็นสัตว์ที่ต้องฝึก และฝึกได้" การฝึกฝนจึงจำเป็นที่จะต้องทำตั้งแต่แรกเกิดจนกระทั่งตาย หรือ การจัดการเรียนรู้ต้องจัดต่อเนื่องตลอดชีวิต เพื่อให้เป็นผู้มีความรู้ มีคุณธรรมตามหลักการศาสนา และปรับตัวได้ดีตามหลักการเปลี่ยนแปลงของโลก โดยใช้กระบวนการจัดการเรียนรู้ที่หลากหลาย เน้นการพัฒนาสมอง ร่างกาย และจิตใจ เป็นสำคัญ และนักวิชาการพยายามหารูปแบบที่ดีที่สุด เพื่อให้การศึกษาเข้าถึงประชากรในกลุ่มวัยต่างๆทุกกลุ่ม ทุกครอบครัว หมู่บ้าน ตำบล อำเภอ จังหวัด ประเทศ และทั่วโลก นั่นคือ หากประชากรในโลกนี้มีการศึกษาโดยใช้ปรัชญาหรือวิธีการเดียวกัน คล้ายกัน ก็จะเสริมสร้างความมั่นคงของพลโลกตามมา ซึ่งประเทศทั่วโลกก็ใช้หลักนี้ในการพัฒนาประเทศ
สำหรับประเทศไทย อิทธิพลของปรัชญาการศึกษาแนวตะวันออกจากจีน อินเดีย จะเข้ามามีอิทธิพลในการสั่งสอนกุลบุตร กุลธิดาในอดีต หนังสือ รามายณะจากอินเดียจะเข้ามามีอิทธิพลในการเกิดศาสนาพุทธ อย่างเห็นได้ชัด และส่งผลมาสู่ปรัชญาการศึกษาและเป็นกรอบของหลักสูตร มาถึงปัจจุบัน รวมทั้งศาสนาอื่นๆก็จะใช้คำสอนของศาสดา มาเป็นทิศทางในการจัดการศึกษาของประชากรเป็นหลัก ผ่านสถาบันศาสนา นักบวช หรือครูผู้สอน เช่น วัด มัสยิด โบสถ์ ก็จะตั้งสถานที่เรียนอยู่ใกล้ๆ เพื่อสอนกุลบุตร กุลธิดา เหล่านั้น
อิทธพลของศาสนาหลายศาสนาที่เผยแผ่มาสู่ประเทศไทยหรือสยามประเทศ ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน มุ่งหวังอย่างเดียวกัน คือ กุลบุตร กุลธิดาที่เกิดมา ในแม่ที่นับถือศาสนาใดก็ควรจะได้รับการสั่งสอนให้เข้าใจหลักศาสนานั้นเพราะครอบครัวเห็นแล้วว่า ศาสนานั้นๆทำให้เขาได้พบความจริง คือความสุขของจิตใจ ที่ได้เข้าถึงแก่นของศาสนานั้น รวมทั้งเป็นหน้าที่ ที่จะสืบทอดเจตนารมณ์ของบรรพบุรุษที่ให้มีการสืบต่อเป็นเห็นเชิงประจักษ์ว่าดี มีประโยชน์ ผ่านกระบวนการขัดเกลาทางสังคม(socialization ) จึงเกิดพิธีกรรม วันสำคัญต่างๆทางศาสนาเกิดขึ้นตามมาจนถึงปัจจุบัน
การสั่งสอนหลักศาสนากับการจัดการศึกษาที่เป็นแกนกลางของประเทศ ดูเหมือนว่าจะแยกจากกันในประเทศที่มีคนนับถือหลายศาสนาอยู่รวมกัน แต่การจัดมวลประสบการณ์ชีวิตก็ยังต้องแยกกันปฎิบัติในบางกิจกรรม เพราะรากฐานในครอบครัว ชุมชนและสังคม ถือว่า การจัดการศึกษาที่ดีต้องสืบสาน รักษาและอนุรักษ์สิ่งที่บรรพบุรุษได้สร้างไว้ด้วย นั่นคือกรอบแนวทางในการดำเนินชีวิตตามหลักการศาสนาเป็นสิ่งสำคัญ แม้ว่าวิทยาการทางวิทยาศาสตร์จะก้าวหน้าไปอย่างรวดเร็วก็ตาม แต่ทุกคนต้องไม่ทิ้งศาสนาที่เป็นเครื่องคอยกำกับจิตใจให้เจริญไปพร้อมๆกัน เสมือนหนึ่ง "ประเทศจะก้าวหน้า มีการพัฒนาทุกด้าน คนก็มีศาสนาที่แตกฉาน ปฎิบัติอย่างเคร่งครัดตามมาด้วย"
รูปแบบการจัดการศึกษาในประเทศไทย จึงมีหลักสูตรแกนกลางเป็นที่ตั้ง มีรัฐธรรมนูญ แนวนโยบายของรัฐ กฎหมายการศึกษา เป็นทิศทางในการจัดการศึกษา และยังกำหนดให้มีหลักสูตรท้องถิ่น เพื่อบูรณาการให้สอดคล้องกับบริบทของชุมชน สังคมหรือพื้นที่ด้วย ความหมายคือ จัดการศึกษาให้มีความสอดคล้องกับความต้องการของชุมชน สังคม โดยมีหลักสูตรแกนกลางเป็นแกนและเพิ่มเติมความเป็นท้องถิ่นควบคู่กันด้วย
ความมั่นคงของรัฐ คือความสงบสุขของประเทศ รากฐานของการจัดการศึกษาต้องจัดให้เป็นไปตามแนวนโยบายแห่งรัฐ และส่งเสริมให้ประชาชนใช้การศึกษามาเป็นเครื่องมือในการพัฒนาประเทศในทุกด้านทั้งด้านเศรษฐกิจ สังคม การเมือง สิ่งแวดล้อมและเทคโนโลยี คนในประเทศเคารพและปฎิบัติตามกฎศาสนาและกฎหมายกลางอย่างเคร่งครัด ความมั่นคงของรัฐจะยั่งยืน
สำหรับประเทศไทยศูนย์รวมของคนในชาตินอกจากสถาบันชาติ ศาสนาแล้ว สถาบันพระมหากษัตริย์ จะเป็นสิ่งที่ทุกคนเห็นว่าเป็นสิ่งที่สำคัญและอยู่เหนือสิ่งอื่นใดในการปกป้องและให้ความเคารพ เพราะเป็นศูนย์รวมของคนในชาติที่สืบต่อกันมาหลายร้อยปีนับตั้งแต่มีประเทศไทย
ความมั่นคงของรัฐกับรูปแบบการจัดการศึกษาจึงเป็นสิ่งที่นักการศึกษาต้องมากำหนดกรอบหรือแนวนโยบายให้เป็นรูปธรรม การกระจายโอกาสทางการศึกษา การลดความเลื่อมล้ำ การให้ผู้เรียนได้เข้าใจหลักศาสนาควบคู่กับการศึกษาสายสามัญตามวิวัฒนาการของโลก ต้องควบคู่กันอย่างผสมผสานและปลายทางสุดท้าย คือความกินดี อยู่ดี มีสุขภาพแข็งแรง และอยู่ร่วมกันในสังคมอย่างมีความสุข ประเทศได้รับการยอมรับจากนานาประเทศ เป็นชาติที่มีคนดี มีการศึกษา น่ามาเยี่ยมเยือนและนำสิ่งดีๆในประเทศกลับไปเป็นแบบอย่างที่ดีได้
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น