เราได้เรียนรู้อะไรจากงานเกษียณ

ในทุกปีจะมี “รุ่นพี่” ที่ทำงานจนอายครบ 60  ปี แล้วองค์กรก็จัดงานเพื่อเป็นการขอบคุณในความเสียสละที่ได้ทำงานปฏิบัติหน้าที่มาอย่างยาวนาน แต่บางคนก็ได้ขอพักตัวผ่อนตนลาออกในโอกาสวันสิ้นปีงบประมาณไปพร้อม ๆ กับรุ่นพี่ที่เกษียณ หรือบางคนไม่อาจรีรอขอออกให้ตรงกับงานเกษียณสิ้นปีงบประมาณ แต่ต้องขอออกอย่างฉุกเฉินไป บางรายก็จบจากไปพร้อมการสิ้นใจไปก็มี

หลายต่อหลายครั้ง อย่างน้อยก็เท่าอายุงานของผมที่ได้ไปร่วมพิธีมุทิตาคารวะแด่ผู้เกษียณในช่วงเดือนกันยายนของทุกปี มีคณาจารย์ เจ้าหน้าที่ของมหาวิทยาลัยขอนแก่น เกษียณอายุจำนวนมาก บางปีคณาจารย์ เจ้าที่หน้าที่เคารพรักและสนิทชิดใกล้ก็ถึงเวลาอำลาพาจาก ทุกปีที่ไปร่วม ก็คิดในใจตนเองอยู่เสมอว่า อาจารย์และพี่ ๆ เขาทำงานมาด้วยความทุ่มเท อุตสาหะ วิริยะ และอดทนมาได้อย่างไรจนถึงคราวเกษียณ หลายคนทำงานที่ มข. มาอย่างยาวนาน 30 ปี 40 ปี เกินครึ่งชีวิตที่อยู่คู่กับ มข. ท่านเหล่านั้นนอกเหนือจากงานในภาระหน้าที่โดยตรง สิ่งหนึ่งก็คงได้ทำเรื่องราวดี ๆ ในพื้นที่ มข. ของเราไว้ และได้เห็นพัฒนาการของมหาวิทยาลัยมาโดยลำดับทั้งเรื่องที่ดีและเรื่องที่ควรพัฒนา

บางครั้งไปร่วมงาน ก็ได้เห็นว่าบางท่านยังดูสดใส แช่มชื่น และอ่อนเยาว์กว่าวัย 60 คิดว่ายังไม่ถึงวัยเกษียณ บางท่านเราก็ยังเสียดายความรู้ ความสามารถของท่านเหล่านั้นที่จะยังช่วยพัฒนาประเทศชาติ บ้านเมืองได้ แต่ในบางปีก็เห็นพี่บางคนมาร่วมงานด้วยสังขารที่ร่วงโรยหรือเจ็บไข้ได้ป่วยไม่สู้ดีนัก บางท่านก็มาร่วมงานไม่ได้ก็มี

ในวันจัดงานเกษียณจะเห็นกัลยาณมิตรในองค์กร(ใหญ่ ๆ อย่าง มข.) มารวมตัวกัน ให้ได้พบปะสังสรรค์กันไปพร้อม ถามสุขทุกข์ซึ่งกัน มีพี่ ๆ ที่เกษียณไปก่อนหน้า มาต้อนรับเข้าสู่สมาคมผู้ทรงคุณวุฒิ และร่วมแสดงความยินดีในโอกาสได้พักผ่อนการงาน

“รอยยิ้ม” ของทุกท่านที่จะได้พักผ่อนหลังตรากตรำงานมา เป็นตัวบ่งชี้ว่าการ “หมดวาระ” เป็นการ “หมดภาระ” ไปในตัว แต่อีกมุมหนึ่ง เรา ๆ ท่าน ๆ ก็คงใจหายมิใช่น้อย เพราะเคยเคียงมิตรชิดใกล้กันมานานปี ในองค์กรที่เตรียมตัวไว้แล้วก็คงดี แต่บางทีก็หลงลืมไปว่าต้องเตรียมการเรื่องการส่งไม้ต่อให้กันและกัน อีกอย่าง พี่ ๆ ที่เกษียณในคราวนี้ ก็คงจะอ้างว้างพอสมควรที่เมื่อรุ่งเช้าของวันที่ 1 ตุลาคม ไม่รู้ว่าจะต้องทำตัวอย่างไร หลังจากที่ไม่ต้องมาลงเวลาหรือมาพบหน้าค่าตาเพื่อนพี่น้องที่สำนักงาน แต่ก็ไม่ควรจะไปคิดแทนพี่ ๆ เขาเนาะ บางทีท่านพี่อาจจะเตรียมตัว เตรียมใจ เตรียมการไว้แล้วอย่างดี

ขอชื่นชมพี่ ๆ ทุกท่านที่ได้ทำหน้าที่แห่งตนเพื่อผลของงานมาอย่างยาวนาน วางรากฐานให้มหาวิทยาลัยขอนแก่นของเราพัฒนามาโดยลำดับ ผมยังคิดในใจทุกครั้งไป ที่ได้มีโอกาสได้ไปร่วมงานเกษียณว่า ผมเองจะทนอยู่หรืออดทนทำหน้าที่ไปจนอายุครบเกษียณหรือไม่ นั่นก็ยังไม่แน่ใจนัก ได้แต่หวังว่า หากวันใดเหนื่อยล้าหรือท้อใจ ก็จะพยายามขอแรงบันดาลใจจากพี่ ๆ ที่ทำหน้าที่จนครบเกษียณ

ณ มอดินแดง

30 กันยายน 2562