ปาฏิหาริย์พระครูกัลยาณานุวัตรปาฏิหาริย์ (หลวงปู่เหลา) วัดป่าสวรรค์คงคา ต.หนองกุงแก้ว อ.ศรีบุญเรือง จ.หนองบัวลำภู

หลวงปู่เหลา มีปาฎิหาริย์หลายอย่าง ซึ่งหลวงปู่เป็นที่ศรัทธาของชาวบ้านหนองคังคา ต.หนองกุงแก้ว อ.ศรีบุญเรือง จ.หนองบัวลำภู และชาวบ้านใกล้เคียง 26 เมษายน 2562 หลวงปู่เหลาได้เข้ารักษาตัวที่โรงพยาบาลด้วยอาการอาพาธ ซึ่งตั้งแต่บวชมาหลวงปู่ไม่เคยให้ผู้หญิงสัมผัสตัวแม้แต่ครั้งเดียว ตลอดระยะเวลา 79 ปีของหลวงปู่ครั้งนี้คือครั้งแรกที่หลวงปู่ต้องเข้ารักษาตัวที่โรงพยาบาล ซึ่งครั้งแรกญาติโยมได้นำตัวหลวงปู่เข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลประจำอำเภอ แต่ด้วยมีบุคลากรทางการแพทย์มีจำนวนจำกัด และส่วนมากก็เป็นพยาบาลให้การรักษา ซึ่งหลวงปู่ก็ไม่ยอมรับการรักษาจากโรงพยาบาลอำเภอ จึงได้นำตัวหลวงปู่กลับมายังวัดดังเดิม วันรุ่งขึ้นญาติโยมจึงได้นำหลวงปู่เข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลประจำจังหวัด และก็เหมือนเช่นกับที่โรงพยาบาลอำเภอหลวงปู่ไม่ยอมเข้ารับการรักษาเพราะว่าไม่ต้องการให้พยาบาลผู้หญิงสัมผัสตัวหลวงปู่ ทางญาติโยมจึงได้ทำการนำหลวงปู่เหลาเข้ารับการรักษาพยาบาลที่โรงพยาบาลอีกที่หนึ่ง ในวันที่ 29 เมษายน 2562 ผู้เขียนได้เดินทางจากกรุงเทพกลับไปเฝ้าหลวงปู่ที่โรงพยาบาล ซึ่งถึงโรงพยาบาลประมาณ 5 โมงเย็น พอไปถึงโรงพยาลก็ไปกราบหลวงปู่ซึ่งขณะนั้นหลวงปู่ได้ใช้ผ้าคลุปศรีษะไว้พร้อมกลับทำสวดมนต์ทำวัตรเย็นเบาๆ หลังจากนั้นผู้เขียนก็เข้าไปกราบหลวงปู่ แต่ด้วยความที่หลวงปู่ปวดแผลจากการผ่าตัด พอประมาณ 2 ทุ่มเป็นต้นไปหลวงปู่ก็มีอาการพูดไม่หยุดตั้งแต่ 2 ทุ่มคืนวันที่ 29 เมษายน จนถึง เช้าวันที่ 1 พฤษภาคม และหลวงปู่ก็จะลงจากเตียงผู้ป่วยตลอดเวลา ในคืนวันที่ 29 เมษายน 2562 หลวงปู่จะลงจากเตียงผู้ป่วย ดังนั้นจึงได้มัดหลวงปู่ไว้กับเตียงเพื่อที่จะป้องกันไม่ให้หลวงปู่ตกเตียงในเวลากลางคืน และขณะนั้นหลวงปู่ก็ได้บอกให้ลูกหลานที่ไปเฝ้าหลวงปู่มาช่วยกันแก้มัดแขนให้ แต่ก็ไม่มีใครเข้าไปแก้มัดมือหลวงปู่กับเตียง เพราะเกรงว่าหลวงปู่จะตกเตียง ขณะนั้นผู้เขียนก็ได้นั่งอยู่ข้างๆเตียงหลวงปู่ตลอดเวลา และหลวงปู่ก็พยายามที่จะแก้มัดมือตัวเองตลอดเวลา  แต่ก็ไม่สามารถแก้ผ้าที่มัดมือหลวงปู่ได้เอง หลังจากนั้นเวลา เที่ยงคืนผู้เขียนก็คิดว่าหลวงปู่คงจะนอนหลับแล้วเพราะไม่ได้ยินเสียงหลวงปู่ ผู้เขียนเลยคิดว่าจะไปนอนสักหน่อย แต่ก่อนไปนอนผู้เขียนสังเกตุเห็นหลวงปู่บริกรรมคาถาแล้วเป่าใส่ผ้าที่มัดแขนหลวงปู่ไว้ ผู้เขียนคิดว่าเป่าอย่างไรก็ไม่หลุดแน่นอน ผู้เขียนจึงไปนอนข้างๆหลวงปู่ พอหลังจากนั้นเป็นเวลาตีหนึ่ง ผู้เขียนก็ต้องตกใจตื่นเพราะว่าได้ยินเสียงหลวงปู่ร้องเรียกว่า "โยม โยม มีใครอยู่แถวนี้ไหม ช่วยหน่อย ช่วยหน่อย" พอผู้เขียนเดินไปดูที่เตียงก็ต้องตกใจอย่างสุดขีด เพราะว่าผ้ามัดแขนหลวงปู่ไว้ทั้งสองข้างหลุดจริงๆ และขาหลวงปู่ก็ร่วงลงจากเตียงแล้ว แต่โชคยังดีที่ตัวหลวงปู่ยังไม่ตกจากเตียง และถุงน้ำเกลือไม่ขาด หลังจากนั้นผู้เขียนจึงได้ไปตามหมอมาช่วยกันเอาหลวงปู่กลับขึ้นมานอนบนเตียงเหมือนเดิม จนกระทั้งวันที่ 1 พฤษภาคม 2562 หลวงปู่ก็ได้รับยาและก็นอนท้ั้งวัน พอถึงวันที่ 2 พฤษภาคม 2562 ซึ่งเป็นวันออกฉลากกินแบ่งรัฐบาล ซึ่งก็มีญาติโยมมาเยียมหลวงปู่ พอหลวงปู่ฉันข้าวเพลเสร็จญาติโยมก็ได้ถามหลวงตาว่ารถทะเบียนรถยนต์หลวงปู่ทะเบียนอะไร หลวงปู่ก็ได้ตอบว่า 342 ซึ่งญาติโยมก็ได้นำไปตีซื้อเลขกัน แต่ขณะนั้นผู้เขียนไม่ได้ยินที่หลวงปู่บอกทะเบียนรถ และผู้เขียนก็ไม่ซื้อเลขด้วย ก็เลยไม่ได้สนใจว่าเลขจะออกอะไร พอหลังจากญาติโยมพากันกลับบ้านก็เหลือแต่ผู้เขียนและญาติโยมอีกสองคนที่ต้องคอยดูแลหลวงปู่ แต่สิ่งที่ผู้เขียนต้องตกใจก็คือ เวลาประมาณบ่ายสองโมง หลวงปู่บอกกับผู้เขียนว่า "อย่าลืมเขียนท้ายรถให้หน่อยเด้อ" ซึ่งผู้เขียนจำทะเบียนของหลวงปู่ไม่ได้ผู้เขียนจึ่งคิดว่าทะเบียนรถหลวงปู่เป็นเลข 324 ผู้เขียนเลขซื้อเลขนี้ไป  พอเวลา 17.00 หลวงปู่ก็ได้ถามผู้เขียนว่าหวยออกอะไร ผู้เขียนก็ได้บอกว่า หวยออก 324 หลวงปู่ก็พูดว่า "น่านไง กูว่าแล้ว" ซึ่งทำให้ผู้เขียนมีความเชื่อและความศรัทธากับหลวงปู่มากที่สุด ซึ่งปาฎิหาริย์ของหลวงปู่เหลานั้นมีมากมาย ซึ่งผู้เขียนจะใช้เวลามาเล่าประสบการณ์ของหลวงปู่ไว้ในที่นี้อีกต่อไป