Mango's will
เห็นมะม่วง พวงห้อย ลอยบนกิ่ง
ดูรุ่งริ่ง ติงไหว บนใบหนา
เริ่มจะสุก ลูกสี ขยี้ตา
ดูโสภา น่ากิน ลื้นลิมลอง
จากสีเด็ก ของเจ้า ยามเยาวัย
สีดุจใบ ของเจ้า ราวปกป้อง
เพื่ออำพราง บังตา เวลามอง
จนประคอง ลูกใหญ่ ใกล้ถูกกิน
พอจะสุก ลูกผล มาปนสี
เริ่มจะมี สีเหลือง เรืองถวิล
สีเขียวเริ่ม จางหาย ใกล้น่ากิน
กระรอกยิล นกอยาก ดักคอยรอ
เจ้าเกิดมา ปราณี สรรพสัตว์
เอาตัวตน เป็นภัตต์ บำบัดหนอ
ให้มวลสัตว์ กัดกิน อินทรีย์พอ
หมอนก็จ่อ ต่อคิว จนหิวโซ
สัตว์รุมจิก ดูดกิน ยิลเนื้อนุ่ม
รสหวานชุ่ม รุมดูด สุดสุโข
จนเนื้อเปื่อย เปลือยปลอก เม็ดปอกโชว์
จนกลวงโบ๋ โป้เปลือย เดือยเม็ดใน
อีกไม่นาน กิ่งขั้ว ที่หัวข่วน
คงหมดนวล เยื่อยาง ร่างคงไหว
หล่นลงพื้น ตามแรง แห่งกลไก
ให้หนอนไช ไข่ขาง วางแพร่พันธุ์
ที่เหลือไว้ คือแก่น เม็ดแน่นเนื้อ
เป็นช่องเชื้อ เพื่อกระจาย ให้ไพศาล
หนึ่งต้นยั้ง หลั่งลูกล้น จนอนันต์
ฤดูกาล ผ่านประสบ พบกลวิธี
จึงประจักษ์ ทักษะ ปัญญาเลิศ
กระบวนเริด แยบยล กลวิถี
เนื้อในหวาน เป็นพรานล่อ มาเจาะฟรี
ให้ย้ายหนี ตีจาก พรากมารดา
ยิ่งสัตว์ขน พ้นข่าย ไกลต้นแม่
ยิ่งจะแพร่ แผ่กระจาย ไปไกลหนา
กลยุทธ พืชพันธุ์ ผ่านเวลา
จึงรู้ค่า มหาผล กลพืชเอย
ไม่มีความเห็น