"เห็นศพ พบสัจ""

ยามเจ้าเป็น เด่นดัง ฟังเสียงสด
ยามเจ้าหมด ชีพยั้ง ร่างถลา
ยามเจ้าเป็น เห็นเหิน เพลินอุรา
ยามมรณา ฟ้าป่าไม้ ไม่ใยดี

มดและหนอน ชอนไช ทำลายร่าง
กัดกินอย่าง ยลยิน สิ้นวิถี
หลงเหลือไข่ ถ่ายทอด รอดชีวี
เป็นเครื่องชี้ มี "เรไร" เสียงไพรดง

สัจธรรม คำสอน สะท้อนเด่น
มีกฎเกณฑ์ เส้นสาย ในประสงค์
สรรพสัตว์ เวียนว่าย ในป่าดง
เจตน์จำนง รักษ์พงษ์เผ่า เหง้าชีวา

มองให้ถึง ซึ้งศพ ที่พบนี้
ดุจมาลี มีสีสัน ผ่านทุกขา
เป็นแล้วแปร แน่นอน ก้อนมายา
อนิจจา ที่ตาได้ เรไรธรรม