๘๙๘. หมา..หน้าเซเว่น
เซเว่น อีเลฟเว่น..แถวบ้านผมปิดปรับปรุงกิจการไปหลายวัน พอเปิดวันนี้ก็รู้สึกผิดแผกแตกต่างไปจากเดิม กว้างขวางขึ้นโดยเฉพาะพื้นที่ด้านหน้าของร้าน มีการปูกระเบื้องดูเรียบร้อยสวยงาม..
ผมเข้าเซเว่นเป็นประจำ ก็มันสะดวกซื้อ หิวหรือไม่หิวผมก็แวะไปอุดหนุน และทุกครั้งที่เดินเข้าร้าน ผมสังเกตเห็นภาพที่คุ้นเคย มีหมา ๒ – ๓ ตัวนอนอย่างสบายใจ..อยู่ตรงประตูทางเข้า..
มันไม่ได้นอนเล่น แต่มันนอนอย่างจริงจัง แบบว่าหลับสนิทกันเลยทีเดียว นึกขอบคุณ..ที่พนักงานขายของร้านมีน้ำใจ ไม่พยายามไล่หมาที่มากีดขวางประตู ถ้าเป็นเซเว่นในเมือง..ภาพแบบนี้จะไม่มีให้เห็นอย่างแน่นอน..
นี่คือความต่างระหว่างสังคมเมืองกับชนบท..ความเรียบง่ายและความเห็นอกเห็นใจยังเป็นมาตรวัดจิตใจคนได้เป็นอย่างดี..
ผมคิดว่าหมาหน้าเซเว่น น่าจะเป็นหมาที่มีถิ่นพำนักแถวตลาดสดนั่นแหละ หรือไม่ก็มีบ้านอยู่หลังเซเว่น..เพราะผมเห็นพวกมันนอนเฉพาะตอนกลางวัน ตั้งแต่บ่ายถึงเย็น ไม่ได้พักค้างคืน เป็นเพื่อนเซเว่นที่เปิด ๒๔ ชั่วโมง
แสดงว่าหมามันก็รู้จักตรงเวลา รู้ว่าควรจะนอนเวลาไหน และรู้จักคิดวิเคราะห์ด้วยว่า..ควรจะนอนตรงไหนจึงจะเหมาะสม ในช่วงเวลาร้อนๆแบบนี้..
หมาชุดนี้มีความโอบอ้อมอารี หากอยู่ที่บ้าน มันอาจจะเห่า ขู่และกัดก็ได้ ถ้ามีผู้คนเข้าไปใกล้ แต่เมื่อมันมาอยู่หน้าเซเว่น มันกลับเป็นหมาใจดีมีคุณธรรม..
ใครจะเดินเฉียดหรือเดินข้าม ถูกกระทบกระทั่งบ้าง มันก็ไม่ว่าอะไร..นิ่งและนุ่มนวล รู้จักอดทนอดกลั้นดีแท้ๆ แสดงให้เห็นว่าหมามันก็ยังรู้จักปรับตัวไปตามสถานการณ์..
บางครั้ง..มันอยู่ด้วยกัน ๓ ตัว มีอยู่ตัวหนึ่งลุกขึ้นบิดขี้เกียจ แล้วเดินห่างออกมาจากประตู..อีกตัวหนึ่งก็จะลุกขึ้นแล้วเดินไปนอนแทนที่ นี่คือการแบ่งปันความสุขซึ่งกันและกัน..ไม่มีการกอบโกยความสุขแบบผูกขาดไว้แต่เพียงผู้เดียว..
เพราะเซเว่น..จะมีคนเข้าร้านมากกว่า ๑๐ คนในทุก ๕ นาที การที่ประตูเปิดแต่ละครั้ง นั่นหมายถึงความเย็นจะพัดผ่านออกมา ถ้าหมาตัวใดนอนชิดติดประตู นั่นหมายถึงความสุขจากความเย็นที่สุดยอด..แต่ที่สุดแล้ว หมามันก็รู้จัก “พอ”
ผมไม่เคยเห็นหมาทะเลาะกันที่หน้าเซเว่น..มันรู้รักสามัคคีกันดีจริงๆ หรือว่ามันมีความรู้สึกที่ดี เมื่ออยู่ดีกินดีและอยู่ในสถานที่ที่ดีแล้วก็ไม่ควรที่จะขัดแย้งกัน ให้มันสับสนวุ่นวาย..อย่างน้อยความสุขสงบและเรียบง่ายแบบนี้ ก็เป็นการสร้าง “ภูมิคุ้มกัน”ที่ดีพอ..
ช่วงนี้ร้อนมากมาย ผมรู้สึกคิดถึงหมาหน้าเซเว่น ผมไม่ได้อิจฉาหมา เพราะวาสนาเราไม่เท่ากัน แต่ผมรู้สึกนับถือที่มันรู้จักแก้ปัญหา ไม่เคยหนีปัญหาหรือคิดฆ่าตัวตาย..ในยามร้อนและแห้งแล้งแบบทุกวันนี้
เช้านี้..ผมแปลกใจที่เห็นหมาดำเพียงตัวเดียว ไม่มีใครมานอนเป็นเพื่อน ผมคิดขึ้นมาได้ คงเป็นเพราะหมาตัวอื่นยังไม่รู้ว่าเซเว่นเปิดทำการแล้ว แบบนี้หมาหน้าเซเว่น คงจะต้องปรับปรุงเครือข่ายและขยายการสื่อสารให้มากกว่าที่เป็นอยู่ มิใช่รู้อยู่เพียงตัวเดียว..
แต่หมาดำ..ก็ยังรู้จักเจียมเนื้อเจียมตัว เพราะมีเพียงตัวเดียวจึงไม่ยอมนอนชิดติดประตู มันไม่มีเพื่อนที่ปรึกษาก็ต้องวางตัวอย่างระมัดระวังอย่างนี้ล่ะ
ผมเหลือบดูนาฬิกา เป็นเวลาเจ็ดโมงเช้า..เจ้าหมาดำมันนอนนิ่งอยู่ข้างล่าง ใกล้ที่จอดรถ..ผมไม่แปลกใจ ก็มันยังเช้าอยู่ อากาศยังไม่ร้อนและเป็นช่วงเวลาเร่งด่วนด้วย คนจะเข้าเซเว่นกันเยอะ หมาก็ยังสู้อุตส่าห์มาแต่เช้า มาทำหน้าที่และก็มีความรับผิดชอบ ไม่กีดขวางไม่สร้างความเดือดร้อนให้ส่วนรวม...
หมาหน้าเซเว่น..มันยังรู้จักเสียสละความสุขส่วนตัว..อย่างนี้แถวบ้านผมเขาเรียกว่า..ไม่เห็นแก่ตัว...นั่นเอง
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๖ มีนาคม ๒๕๖๒
ความเห็น (1)
มีทุกที่ และ ทุกจังหวัดครับ ;)…