เป็นตัวเราที่ดีที่สุดก็พอ
หลายคนอยากเป็นเหมือนไอดอลของตน
และเชื่อว่าวันใดที่เราได้เป็นเหมือนเขา
เราจะมี "ความสุข" อย่างล้นเหลือ
แต่นั่นไม่เป็นความจริงเลยแม้แต่น้อย…
เราพยายามเสแสร้งแกล้งเป็นคนๆ นั้น
เพียงหวังว่ามันจะทำให้เราประสบ “ความสำเร็จ” มากขึ้น
เราเลียนแบบทุกสิ่งทุกอย่างของเขา
ไม่ว่าจะเป็นคำพูดคำจา กิริยาท่าทาง
แม้กระทั่งรูปแบบการดำเนินชีวิต
เพียงหวังว่า…
มันจะเป็น “ทางลัด”ให้เราไปถึงจุดหมายปลายทางได้เร็วขึ้น
แต่ลึกๆ เรากลับรู้สึกว่ามันขัดแย้งกับความเป็นตัวตนของเรา
เราพยายามกดข่มความรู้สึกคับข้องใจไว้ตลอดเวลา
และรู้สึกเหมือนกับว่า…
ใจของเราถูกจองจำไว้ในห้องใต้ดินที่มืดสนิท!
และต่อให้เราได้กลายเป็นคนๆ นั้นจริงๆ ก็ตาม
เราจะไม่มีวันมี “ความสุขที่แท้จริง” ได้
เพราะลึกๆ แล้ว เรากลับรู้สึกว่าตัวเรา “ไม่ดีพอ”
เราไม่เคยตระหนักถึง “คุณค่า” ในตัวเรา
เราถึงอยากเป็นคนอื่นตลอดเวลา
แต่ "ความสุขที่แท้จริง"จะเกิดขึ้น ก็ต่อเมื่อ…
เราเริ่มเห็น “สิ่งดีๆ” ที่มีอยู่ในตัวเราอย่างมากมาย
ถึงมันจะมีบางสิ่งที่เป็น “ข้อด้อย” อยู่บ้าง
ก็แค่พัฒนา “สิ่งดีๆ” ให้กลายเป็น “สิ่งที่ยอดเยี่ยม”
แก้ไข “ข้อด้อย” ให้มันเหลือน้อยลง
รักและภาคภูมิใจในตัวเราให้มากขึ้น
รักในทุกสิ่งทุกอย่างที่เราเป็น
ศรัทธาในทุกสิ่งทุกอย่างที่เราทำ
เรียนรู้ที่จะอยู่กับสิ่งที่มี ไม่ใช่สิ่งที่ขาด
เปลี่ยนแปลง “ตัวเรา” ให้เป็น “ตัวเราที่ดีที่สุด”
เท่าที่จะพอทำได้ในเวลาที่เหลืออยู่ของชีวิต
ก็แค่เป็นคนที่ดีขึ้น ดีขึ้น และดีขึ้นในทุกๆ วัน
และเต็มใจที่จะแบ่งปันสิ่งนั้นกับผู้คนรอบข้าง
เมื่อนั้น “ความสุขและความสำเร็จ” ที่เราแสวงหา
ก็จะมาปรากฏให้เห็นอยู่ตรงหน้าในทันที!
เพียงเท่านี้...คุณก็ไม่จำเป็นต้องเป็นคนอื่นอีกต่อไป!!
นิวัฒน์ ลีวงศ์วัฒน์
2 มีนาคม 2562
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น