นิราศจาการ์ตา๑

"(1)นิราศ จะลาไกล             คณะไป ประชุมกัน

เช้ามืด ณ วันจันทร์                สุริยัน มิทันมา

จากนาง ระวังจิต                   ขณะคิด ฤดีหา

จากไกล จะไคลคลา                 อุระข้า คนึงครวญ"

"(2)จุมพิต สนิทแนบ               อุระแอบ ประทับหวน

กอดน้อง ประคองนวล             กระแซะชวน กระซิบลา

มองหน้า ประทับไว้                 ขณะใกล้ เสน่หา

มองนาง มิห่างตา                  กริยา ประทับใจ"

"(3)อ้อยอิ่ง มิทิ้งห่าง               จะละนาง มิสดใส

โอบน้อง ประคองไว้                หฤทัย จะไหวคลอน

ขึ้นรถ ขยับเลื่อน                    ขณะเคลื่อน เขยื้อนจร

จำใจ ละบังอร                      พละอ่อน เพราะไกลกัน"

"(4)จากถิ่น ถวิลนาง               ระยะทาง และเธอฉัน

เรียงถ้อย ละห้อยพลัน              ระวิผัน ฤทัยตรม

เครื่องบิน ขยับเคลื่อน              สติเลือน ละลิ่วลม

หักใจ สราญรมย์                    มิระทม เพราะจากไกล"

"(5)เครื่องบิน ทะยานฟ้า           กะรุด้า จะพาไป

ยามเช้า นภาใส                     ปะทะให้ ระรื่นดี

ฟ้าแจ่ม แอร่มหล้า                  สุริยา สว่างศรี

ฟ้างาม ณ ยามนี้                   ขณะชี้ วจีชม"

"(6)งีบหลับ ขยับล้า                พละพา สถิตย์สม

ท้องร้อง เพราะมีลม                แกะขนม ระหว่างรอ

ไข่เจียว จะมาเสิร์ฟ                 กะจะเปิบ ประสงค์หนอ

น้ำเปล่า เนาะคล่องคอ              ขณะขอ ประกาศไป"

"(7)แอร์สาว สะดุดจ้อง            ขณะมอง สะโพกไหว

แรกรุ่น ละมุนวัย                    ปะทะใจ สติคืน

อิ่มท้อง คะนองจิต                  นิรมิต สถิตย์ฝืน

ผ่านคอ ขย้อนกลืน                 อุระชื่น สราญใจ"

"(8)หลับตา ผวาตื่น                ผงะยืน สะดุ้งไหว

เสียงเตือน ตระหนักไว้              ระยะใกล้ สนามบิน

ร่อนลง ณ ลานกว้าง               ขณะวาง กระจ่างจินต์

ถึงถิ่น อิเหนายิน                    ปะทะดิน กระทบดัง"

"(9)เครื่องจอด สนิทนิ่ง            มิประวิง ระวังหลัง

เดินรอ กระเป๋ายัง                   จะมิพลั้ง มิพลาดไป

สายพาน ประกาศป้าย              ขณะย้าย ลิขิตไกล

ตามหา กระเป๋าได้                  หฤทัย ก็เปรมปรีดิ์"

"(10)ยืนแล ชะแง้คอย             ผงะถอย ขยับหนี

จอดรับ เถอะแท๊กซี่                 คณะนี้ จะเหมาไป

ขึ้นรถ มิเตอร์ตั้ง                    บ่มิรั้ง มิรอใคร

คาร์ลตั้น ทะยานไกล                สติให้ สถิตย์ตาม"

"(11)รถผ่าน ถนนรู้                ขยะดู มิงดงาม

พลั้งปาก ขยับถาม                  เกะกะตาม ถนนไป

รถเยอะ ขยับช้า                     เตาะแตะมา มิลื่นไหล

เส้นทาง ก็คงไกล          ริจะไว มิได้เลย"

"(12)ทำใจ หทัยนิ่ง                 อุระพิง สถิตย์เผย

เชื่องช้า ประจำเคย                 จะเฉลย ขยายความ

ถึงที่ ฤดีสุข                          นิรทุกข์ ประจักษ์ถาม

คาร์ลตั้น สวรรค์นาม               เพราะนิยาม นิยมดี"

"(13)โอ่โถง อลังการ               จะประสาน ประสิทธิ์ศรี

เข้าห้อง ประจักษ์มี                 ปิตินี้ เพราะจองมา

ห้องหับ ขยันจัด                    อภิวัฒน์ ตระหนักหา

สวยแจ่ม แอร่มหล้า                ปะทะตา ประทับใจ"

"(14)เข้าห้อง ก็อ่อนล้า             สุริยา นภาใส

หลับตา สิเคลิ้มไป                   ศิวิไล สุขารมย์

นอนหลับ ขยับตื่น                  พละฟื้น ระรื่นสม

หายเพลีย ละเหี่ยตรม              มิระทม ฤทัยกาย"

"(15)ฟิตเนส ประดิษฐ์สร้าง       จะมิคว้าง มิเคว้งหาย

หนุ่มน้อย ก็ทักทาย                 อธิบาย สลายงง

ออกวิ่ง พลังออก                    สิริบอก มิใหลหลง

แรงดี เพราะดำรง                  พละคง เพราะออกแรง"

"(16)เหงื่อไหล และไคลย้อย       สละหน่อย นะจัดแจง

บ่ายคล้อย สุรีย์แสง                 ก็มิแจ้ง มิจ้าเกิน

อาบน้ำ ชะเหงื่อหาย                วรกาย สบายเพลิน

แคล่วคล่อง มิขัดเขิน               ขณะเดิน เพราะเพลินใจ"

"(17)ล้อบบี้ ประชุมกลุ่ม           จะมิกลุ้ม มิหวั่นไหว

บรีฟเสร็จ ฉงนไย                   จะอะไร ก็ไม่กลัว

แล็บพัฒน์ วิวัฒน์นา                คณะมา กะสุมหัว

เตรียมพร้อม มิพันพัว              จะมิมั่ว เพราะตัวเตรียม"

"(18)แทนไทย มิให้เสีย             จะละเหี่ย กระไรเขียม

ไทยแท้ มิใช่เทียม                   ก็ตระเตรียม ซะเยี่ยมดี

ไทยนำ เพราะทำได้                 อภิชัย กระจ่างศรี

ผู้นำ กระทำมี                       ตะวะชี้ และเชิญชวน"

"(19)นำเด่น และเห็นได้            ระวิใส กระจ่างนวล

แนวคิด ประดิษฐ์ล้วน              จะมิรวน ละเลยไป

ประเทศ สยามนำ                   สิริล้ำ ขจรไกล

งานแล็บ วิวัฒน์ได้                  ศิวิไล ฤทัยตรอง"

"(20)เข้าใจ สบายจิต              ขณะคิด จริตมอง

ทัวร์เมือง มลังรอง                  อุระปอง ขยับตาม

หกคน สยามมา                     สุริยา สถิตย์ยาม

แท๊กซี่ วจีงาม                       ขณะถาม จะไปใด"...(มีต่อ)