การณ์...เวลาเปลี่ยนไปเร็วจริงๆ (1)


"ผมรู้สึกเหนื่อยกับสภาพสังคมที่เปลี่ยนไป"
ต้องขอออกตัวก่อนเลยว่าบทความนี้เกิดจากส่วนลึกภายใต้จิตใจจริงๆๆ มิได้ผาดพิงถึงบุคคลใดเลย หลายปีแล้วที่มิได้ออกไปเก็บเกี่ยวสภาพแวดล้อมภายนอกสถาบันบำราศฯ เนื่องจากมัวแต่นั่งก้มหน้ากับการทำงานตั้งแต่เช้าพอเงยหน้าขึ้นมาอีกที่ก็ถึงเวลาที่ต้องพักผ่อนกันอีกแล้ว(เป็นอย่างงี้ทุกวัน)เมื่อวานได้ออกไปไม่ไกลมากจากสถาบัน รู้สึกแปลกใจปนตกใจนิดๆๆ ที่พบว่า กระแสอะนูแห่งความเห็นแก่ตัวเพิ่มมากขึ้นอย่างรวดเร็วจนน่ากลัวมากในสังคม จนคิดว่าตนเองไม่เหมาะกับสภาพสังคมอย่างนี้แน่นอน เพียงไม่กี่นาทีที่เดินก้าวย่างผ่านฝูงชนจำนวนมาก พบว่าตัวเองรู้สึกเหนื่อยขึ้นมาในใจ ทุกคนดูเคร่งเครียด แววตามุ่งมั่นโดยที่มิได้แย่แสกับบุคคลรอบข้างเลยแม้แต่เพียงเสี้ยวนาที ทุกคนมุ่งมั่นจนน่ากลัว แม้จะต่างเพศ ต่างวัย แต่ทุกคนมีสิ่งบางสิ่งที่เหมือนกันอยู่ภายในที่ผมสัมผัสได้จากการกระทำที่สื่อออกมา ไม่ว่าจะเป็นคำพูด กิริยาต่างๆๆ เห็นแล้วอยากกลับบ้านทันที ผมอยากถามพวกเค้าเหล่านั้นว่า "เหนื่อยกันบ้างไหมกับการชีวิตแบบนี้" ผมรู้คำตอบที่จะได้รับดี คือ "ไม่รู้สึกเหนื่อยหรอก มันคือหน้าที่ที่ต้องทำ มันสนุกดีนะที่เป็นแบบนี้ ทำไงได้ก็เกิดมาเป็นแบบนี้แล้ว" ผมไม่มั่นใจว่าคำตอบเกิดจากความปรารถนาจากภายในหรือเปล่า แต่ผมคิดว่าผมควรอยู่ในที่ ที่ของผม ที่ซึ่งทำให้ผมรู้สึกปลอดภัย อบอุ่นใจ และมีความสุขมากกว่า ที่จะดันด้นพยามยามจนดูไร้ค่าเกินงาม และห่างไกลจากบุคคลที่มิพึ่งประสงเหล่านี้ เพื่อที่ผมจะได้อยู่ในสังคมเดียวกับพวกเค้าได้อย่างมีความสุขในสถานะที่แตกต่างกัน
คำสำคัญ (Tags): #รู้สึกจากใจ
หมายเลขบันทึก: 65967เขียนเมื่อ 8 ธันวาคม 2006 10:49 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 16:39 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)
  • คงเป็นความรู้สึกที่ไม่ต่างกันเท่าไหร่นัก...เหนื่อยล้ากับการดำเนินชีวิตในสังคมปัจจุบัน
  • แต่ยังไง...เราก็คงต้องสู้ต่อไป

 

 

เราแข่งกับตัวเองและให้สังคมบ้างน่าจะOKนะคะ
  • สุข - ทุกข์ อยู่ที่ใจเราเป็นสำคัญนะคะ
  • มีบ้างบางครั้ง - บางเวลาที่เรารู้สึกท้อแท้ เหนื่อยหน่าย อ่อนล้า และเบื่อสิ่งรอบข้าง
  • แต่ขอให้ผ่านสิ่งเหล่านั้นไปเร็วที่สุด ดึงสติกลับมา ตั้งหลักคิดถึงสิ่งดีๆ ที่เราได้รับจากผู้คนรอบข้างที่รักเรา ความสุขและพลังใจจะกลับมา
  • ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ 
ขอขอบพระคุณ คุณMOOMIและคุณป้าบวมมากนะครับ กำลังใจล้นเหลือจริงๆๆครับ สู้โว้ย...... เช่นกันครับ
ขอบพระคุณท่านผอ. ที่กรุณาแวะมาเยี่ยชมกันทุกครั้งเลยครับ ผมและทีมงานจะยึดหลักที่ท่านผอ.ให้ไว้สำหรับการดำเนินงานกันต่อไปครับ
ขอบพระคุณพี่มอม ที่ติดตามบทความเรื่อยมา และให้ข้อคิดดีๆๆเสมอผมและทีมงานขอน้อมรับ และจะรีบลุกขึ้นก้าวเดินให้เร็วที่สุดครับ

ขอเป็นกำลังใจอีกคนค่ะ  

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท