นิราศญี่ปุ่น๗


(ต่อ)

อุ่นไอ ในอาคาร                  ช่วยเจือจาน อบอุ่นมี
ดาดฟ้า จัดเป็นที่                    ชมวิวชี้ หิมะลง

เดินเล่น เห็นทิวเขา                 ลมพัดเบา เราจำนง
ทิวเขา และป่าดง                   งามดุจองค์ อินทร์จำแลง


หิมะ มาปกคลุม                     ทั้งสาวหนุ่ม มาจัดแจง
โพสท่า คราจัดแสง                 ลมไม่แรง แสงพอดี

เดินย่ำ บนหิมะ                      ไม่เปะปะ ทางเดินมี
ย่ำไป ได้ทุกที่                        สุขฤดี ที่ได้ชม


ขาวโพลน สะท้อนแสง             แดดไม่แรง แสงเหมาะสม
เย็นชื่น รื่นอารมณ์                  ยามชื่นชม ทิวเขางาม

ท้องร้อง บอกว่าหิว                 ยืนรอคิว เข้าแถวตาม
อาหาร มีชื่อนาม                    เบนโตะยาม กลางวันมี


รสชาติ ล้วนถูกใจ                  กินกันได้ อร่อยดี
ข้าวปลา กุ้งทอดนี้                  อิ่มเต็มที่ มีแรงเดิน

ลอยฟ้า มากระเช้า                  ลงจากเขา ดุจเราเหิน
ลอยล่อง มองเพลิดเพลิน           ลงมาเดิน สันเขื่อนกัน


ลำน้ำ อันกว้างใหญ่                สร้างเขื่อนไว้ ให้มากั้น
ปั่นไฟ มาแบ่งปัน                   เขื่อนนี้นั้น สร้างสี่ปี

ใหญ่สุด ในญี่ปุ่น                    เขาทุ่มทุน สร้างอย่างดี
เที่ยวได้ ปั่นไฟมี                    สันเขื่อนนี้ วิวดีจัง


ท้องน้ำ มรกต                       ไหลเคี้ยวคด ส่งพลัง
เขื่อนใหญ่ ให้ความหวัง            เขื่อนชื่อดัง คุโรเบะ

เที่ยวกัน บนสันเขื่อน               ไม่ปนเปื้อน ไม่เละเทะ
จัดไว้ ไม่กะเกะ                      ไม่เดินเตะ สะดุดไป


เดินลอด อุโมงค์ผ่าน                เพียงไม่นาน เดินไม่ไกล
นั่งรอ ก็พอไหว                      เขาเตรียมไว้ ให้นั่งรอ

บัสเล็ก มารอรับ                     เวลากลับ ถึงแล้วหนอ
ขึ้นรถ ไม่รีรอ                        เดินทางต่อ เลาะเขาไป


อุโมงค์ เจาะลอดเขา                รถพาเรา เข้าข้างใน
แป๊บเดียว ออกมาได้                ขึ้นรถใหญ่ ใช้คันเดิม

ถนน กลางทิวเขา                   โอบล้อมเรา เป็นแนวเสริม
เส้นทาง ช่างริเริ่ม                   แนวเขาเติม ทางกันดาร


หิมะ มารายล้อม                    กำแพงพร้อม หิมะสาน
สูงชัน ยามผันผ่าน                 ผ่านวันวาร ไม่ละลาย

เส้นทาง สายวีนัส                   ป่ารกชัฏ ลัดเลาะหมาย
ทิวเขา มีมากมาย                   มองดูคล้าย ฟูจิงาม


ชื่อเขา คือชื่อเมือง                  งามประเทือง เมืองเรียกตาม
เสียดฟ้า น่าเกรงขาม               เลื่องลือนาม งามจริงจริง

ตะวัน ตกเฉียงเหนือ                งามเหลือเชื่อ งามทุกสิ่ง
เส้นทาง ภูเขาอิง                    ทั้งชายหญิง ประทับใจ


โรงแรม กลางหุบเขา               ที่พักเรา เขาจัดให้
ลำธาร ไหลเลาะไป                  โอบล้อมไว้ น้ำใสเย็น

ทาคิ โนยุวาง                        ริมเส้นทาง วีนัสเห็น
มีทาง ไว้เดินเล่น                    มีออนเซ็น ให้แช่กาย


ห้องพัก ช่างเก๋ไก๋                  ออกแบบให้ ได้ความหมาย
ที่นอน บนเสื่อลาย                  ยามเอนกาย สบายดี

ที่นอน วางบนเสื่อ                  อ่อนนุ่มเหลือ ช่างสุขี
สไตล์ ญี่ปุ่นนี้                        เตียงไม่มี นอนพื้นกัน


เสื่อตา ตามินี้                       เป็นสิ่งมี มานานวัน
ลายขอบ บอกชื่อชั้น                ปัจจุบัน อาจเปลี่ยนไป

หนึ่งทุ่ม นัดมื้อเย็น                  ไกด์เขาเน้น เปลี่ยนชุดใหม่
ยูกา ตะเตรียมไว้                    เอาไว้ใช้ ใส่มากิน

ชุดนี้ ใส่ไม่ยาก                      ไม่ลำบาก ให้ติฉิน

แม้จะ ไม่ค่อยชิน                    สมใจจินต์ กินมื้อเย็น...(มีต่อ)

หมายเลขบันทึก: 659620เขียนเมื่อ 1 กุมภาพันธ์ 2019 19:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 1 กุมภาพันธ์ 2019 19:45 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท