วันที่ 4 มกราคม 2562 ประมาณ 10.00 น. ลูกชายชวนผู้เขียนออกจากคอนโดห้องพัก เดินทางไปคุรุสภา กระทรวงศึกษาธิการ เพื่อร่วมโครงการ มอบโลประกาศเกียรติคุณครูดีไม่มีอบายมุข นับเป็นการเข้ามากระทรวงต้นสังกัด เป็นครั้งที่ 3 ครั้งแรกคือวันบรรจุเข้ารับราชการครู ครั้งที่ 2 มาขอใบประกอบวิชาชีพผู้บริหาร จริง ๆ แล้วก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงมากนัก สถานที่คับแคบอย่างไรก็ยังคงคับแคบเหมือนเดิม ในความคิดของคนบ้านนอกอย่างเรา ที่มีที่นาที่สวน กว้างขวาง ประสาคนบ้านนอก วันนั้นลูกชายพาแวะเก็บเกี่ยวความสุขระหว่างทาง ที่เซ็นทรัลเวทเก็ต ทำเอาหลงใหลของตบแต่งบ้านจนน้ำลายหก เกือบเที่ยงถึงได้เดินทางเข้าพัก ที่ หอพัก สกสค. โดยไม่เคยรู้จักผู้ที่ใช้ห้องร่วมกันมาก่อน แต่ก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร ดีซะอีกที่ได้เพื่อนใหม่ จัดข้าวของเสร็จสรรพเรียบร้อยก็ไม่วายที่จะงัดเอาโน้ตบุคขึ้นมาทำงาน และก็ไม่ลืมที่จะสนทนา สร้างมิตรภาพต่อเพื่อนร่วมห้อง คุยไปคุยมาถึงได้ทราบว่า นางเป็นผู้อำนวยการโรงเรียนประถม ที่จังหวัดสกลนคร จริง ๆ แล้วก่อนเดินทาง ผู้เขียนนัดกันกับน้องที่เคยรู้จักว่าจะนอนด้วยกัน แต่เดินทางมาถึงที่พักไม่พร้อมกัน ก็เลยผิดหวัง แต่ก็ส่งข้อความคุยกันตลอดและก็ได้เป็นบัดดี้ตัวติดกันตลอดงาน
เมื่อรายงานตัวเสร็จแล้ว สิ่งที่ได้รับคือ กระเป๋าผ้าสีเหลือง มีตัวอักษร "ครูดี" และเสื้อแขนยาวสีเหลือง เป็นเสื้อพื้นเมืองทางเหนือ ใส่สบาย เรียกว่า เหลืองอร่ามไปทั้วทางงาน เมือพิธีเปิดผ่านไป เก้าอี้ก็ถูกยกไปวางด้านข้าง ๆ กิจกรรมต่างๆ ก็สามารถเคลื่อนไหวได้อย่างสบาย ทุกคนที่มาพร้อมที่จะหยิบยื่นมิตรภาพให้แก่กัน ยิ้มแย้มแจ่มใส พร้อมที่จะแบ่งปันน้ำใจให้กัน ถ่ายรูปร่วมกัน เป็นกิจกรรมที่น่าประทับใจมาก เรื่องของไม่ว่าจะเป็นอาหารว่างหรืออาหารกลางวัน ทุกคนจะได้รับรับประทานอาหารมังสวิรัติ ซึ่งอร่อยไม่แพ้อาหารธรรมดา ถ้าไม่บอกก็ไม่ทราบว่าเป็นอาหารมังสวิรัติ และก็ทราบในภายหลังว่าเราจะได้รับประทานอาหารมังสวิรัติตลอดการร่วมโครงการ ดีใจนะเพราะปกติแม้อยากทานเพียงใด ก็ไม่สะดวกที่จะทำ หรือซื้อกิน
ช่วงบ่ายทางทีมงานใจดีมาก เปิดโอกาสให้พวกเรา เดินเท้าไปกราบพ่อหลวง“วัดราชบพิธฯ-วัดบวรฯ” สถานที่ประดิษฐานพระบรมราชสรีรางคาร “ร.9” แล้วแต่ใครจะสะดวก เดินไปเดินมาเลี้ยวผิด กลายเป็นครุหลงวัด เลยเถิดไปเกือบถึงวัดสระเกศ และอีกวัดใกล้ ๆ กับภูเขาทอง น่าจะเป็นวัดราชนัดดา (ไม่แน่ใจนัก) ทำให้ได้เห็นบรรยากาศ ความงดงาม นี่แหละนะที่เขาเรียกเมืองฟ้าอมร ในที่สุดต้องใช้บริการคุณตุีกตุ๊ก สี่สาวอัดแน่นเต็มคันรถพอดี ไปถึงวัดบวรฯ ถึงได้เห็นเพื่อน ๆ เหลืองอร่ามไปทั่วบริเวณวัด รอคิดถ่ายรูปกันนานมาก แต่ก็ได้กราบพ่อ ได้ถ่ายรูปกันพอสมควร พอที่จะเอามาลงในเฟสได้บ้างว่างั้นเถอะ ใจก็หวังนะว่า วันพรุ่งนี้ ทางทีมงานจะใจดี ให้เวลาพวกเราได้ไปเที่ยวงาน อุ่นไอรัก ที่กำลังมีอยู่ในขณะนี้ อยากแต่งชุดไทยสวย ๆ บ้าง ปกติแล้วหาโอกาสแต่งแทบไม่มี
ไม่มีความเห็น