๘๗๙. แด่คุณแม่บัว ศรีอำพร
ผมทราบข่าวว่าคุณแม่ของพี่ทั้งสองของผมถึงแก่กรรม..เมื่อตอนที่ผมไปราชการที่กรุงเทพฯ..ผมคิดอยู่นานว่าจะไปฟังพระสวดคืนไหนดี..?
แต่ต้องมาคิดใหม่อีกที..เพราะบ้านพี่อยู่ที่วิเศษชัยชาญและผมก็ขับรถกลางคืนไม่ค่อยจะได้ ก็เลยเดินทางไปงานฌาปณกิจในบ่ายวันนี้...
คุณแม่บัว ศรีอำพร..เป็นคุณแม่ของพี่กัญญา แฟนพี่กัญญาชื่อพี่สุนันต์ พืชหงษ์ทอง พี่ทั้งสองทำงานฝ่ายการเงินและบัญชีที่ ขสมก.
เรารู้จักกันมาสิบกว่าปี..เพราะพี่สองคนมาทำบุญเลี้ยงอาหารกลางวันแก่นักเรียนอยู่เสมอ เคยนำผ้าป่าการศึกษามาทอดที่โรงเรียนและมาร่วมงานวันเด็กเป็นประจำทุกปี...
บ้านพี่กัญญาอยู่ที่ตำบลสี่ร้อย เป็นบ้านกึ่งๆเรือนไทยสมัยเก่า ปลูกอยู่ริมคลองวิเศษชัยชาญ ผมไปเยี่ยมชมบ้านพี่อยู่หลายครั้ง พบคุณพ่อกับคุณแม่ของพี่กัญญาก็เห็นว่าสุขภาพแข็งแรงดีทั้งสองคน
มาเมื่อ ๓ – ๔ ปีมานี้ คุณแม่บัวเริ่มมีโรคหัวใจรุมเร้า ทำให้คุณแม่มีสุขภาพทรุดโทรม..แล้ววันนี้..คุณแม่ได้จากพวกเราไปด้วยอาการอันสงบ..๘๓ ปีที่คุณแม่ได้สร้างแต่คุณงามความดี..ส่งลูกหลานศึกษาเล่าเรียน มีงานทำและมีฐานะมั่นคงกันทุกคน
แน่นอนที่สุด..ลูกหลานย่อมโศกเศร้าเสียใจต่อการจากไปของคุณแม่..แม้แต่ผมเองที่ไม่ใช่ลูกหลานแท้ๆ ยังรู้สึกรักและผูกพัน..ยังจดจำวันที่แม่แข็งแรงสดใสได้เป็นอย่างดี..
ที่ศาลาท่าน้ำบ้านคุณแม่..เมื่อครั้งที่ผมไปเที่ยวบ้าน คุณแม่บัวจะให้ผมนั่งพักผ่อนตามสบาย..จากนั้นคุณแม่ก็จัดอาหารมาให้ทาน..ต้องยอมรับเลยว่าคุณแม่ทำกับข้าวอร่อยมากๆ
ทานข้าวริมคลองในบรรยากาศของลูกทุ่งแบบนั้น..มันช่างเป็นอะไรที่หายาก ผมจำรสอาหารของคุณแม่ได้ โดยเฉพาะแกงขี้เหล็กใส่เนื้อชิ้นบางๆ มันอร่อยกลมกล่อมจริงๆ
ทานข้าวร้อนๆกับแกงขี้เหล็กแกล้มด้วยไข่เจียวและปลาแขยงทอดกรอบ..ที่ผมไม่เคยลืมเลือน..บ่ายวันนี้..ผมมากราบคุณแม่อีกครั้ง แต่ไม่มีโอกาสได้เห็นและไม่ได้ทานกับข้าวฝีมือคุณแม่อีกแล้ว...
บ่ายสองโมง..พระคุณเจ้าแสดงพระธรรมเทศนา ผมทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยพิธีกร จัดพิธีการต่างๆให้มีความสะดวกและคล่องตัว..ช่วยจัดดอกไม้หน้าเมรุและช่วยพี่กัญญาพี่สุนันต์ต้อนรับแขกที่มาในงาน..
หลังเสร็จสิ้นพิธีการทอดผ้าไตรบังสุกุลเป็นที่เรียบร้อย..ก่อนที่พิธีกรจะเชื้อเชิญแขกเหรื่อและลูกหลาน..ยืนสงบนิ่งเพื่อไว้อาลัยต่อการจากไปของคุณแม่..ได้เปิดโอกาสให้ผม..อ่านบทร้อยกรอง..แด่คุณแม่บัว ศรีอำพร...ดังนี้
จากดวงใจของลูกผูกรักแม่
พระคุณแผ่กว้างไกลยิ่งใหญ่เหลือ
ลูกประจักษ์รักแท้แม่จุนเจือ
จึงก่อเกื้อชีวิตลิขิตมา
ยามแม่จากพรากไปหัวใจหมอง
เป็นครรลองยอมรับกลับห่วงหา
ว่าแม่นั้นยังอยู่คู่ลูกยา
มิอาจกลั้นน้ำตาด้วยอาลัย
คุณแม่บัว ศรีอำพร ต้องจรจาก
ลูกหลานรักแม่มากแม่รู้ไหม
ยามค่ำคืนเคยเรียกหาครั้งคราใด
วันนี้แม่จากไกลไปลับตา
หลับสบายนะแม่จ๋าอย่าเป็นห่วง
สู่แดนสรวงหมดทุกข์สุขหรรษา
อย่ากังวลหลายคนเขาเฝ้าร่ำลา
ส่งแม่บัวสู่ฟากฟ้านภาลัย
คิดถึงแม่คนดีที่สุดแล้ว
ชีวิตแม่เพริศแพรวพิสุทธิ์ใส
ด้วยกุศลแม่สร้างทางเวไนย
คุณค่าใหญ่ล้ำเลิศเชิดตระกูล
แม่จ๋า
ลูกจึงมาเพื่อส่งแม่สู่สวรรค์
พร้อมหน้ากันด้วยดวงใจไม่เสื่อมสูญ
เพราะแม่บัวบุญบรรเจิดน่าเทิดทูน
จงพบสุข..อันเพิ่มพูน..ศรีอำพร
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๒๙ มกราคม ๒๕๖๒
