อ่าน#2 ตอร์ติญา แฟลต เป็นเหมือนยูโทเปียของเขา บ้านหลังน้อยเรียงรายลดหลั่นบนลาดเนินเขาในโอบกอดของป่าสนสีเขียวสดตัดกับสีขาวของปุยเมฆที่ล่องลอยเหนือทิวเขา ถัดลงไปเบื้องล่างคือเวิ้งอ่าวมอนเทอเรย์ คดโค้งไปไกลสุดตาเหมือนทรวดทรงเอวองค์ของสาวงามอนงค์หนึ่ง เรือหาปลาจอดนิ่งเคียงกันอยู่ในระยับแดด บนชายฝั่งพวกไพซาโนเดินสวนกันพลางโบกมือทักทายกันในสำเนียงอันแปลกแปร่ง "อมิโก้ ว่าไงเพื่อน" นี่คือภาพอันสงบ ง่ายงาม ไม่มีอะไรซับซ้อน ไม่ต้องค้นหาสัญลักษณ์ใดมาตีความ...
อ่านจบจะมารีวิวต่อครับ.
ไม่มีความเห็น